این مقاله را به اشتراک بگذارید
پیش از اینکه اینترنت و فضای مجازی اینگونه همه گیرشود و امکانات ارتباطی بسیاری را در اختیار کاربران خود قرار دهد، اغلب مجلات صفحهای داشتند با عنوان پاسخ به خوانندگان؛ در این صفحات، پاسخگو(اغلب سردبیر یا دبیرتحریریه نشریه و..) به صورتی موجز و کوتاه به سوالاتی که از سوی خوانندگان مطرح میشد پاسخ میداد؛ سوالاتی که اغلب به حوزه مورد بحث نشریه مربوط بودند و گاه درباره کم و کیف خود آن مجله؛ از رویکرد و رویه مجله گرفته تا محتوای برخی مطالب و حتی کیفیت چاپ و کاغذ و ساختار اجرایی و… اگر پاسخگو اندک ذوق و قلمی داشت، صفحه پاسخ به خوانندگان بدل میشد به یکی از صفحه های پرخواننده مجله؛ هم به خاطر تنوع و اطلاعاتی که در آن روزگار دشواری کسب اطلاعاتبه خواننده میداد و هم به خاطرصمیمیتی که در آن وجود داشت. نام خیلی از نویسندگان سالهای بعد این نشریات را هم میشد در همین صفحه دید چرا که اغلب از خوانندگان پیگیر و کنجکاو این نشریات بودند…
این روزها اما اگر کسی سوالی داشته باشد، خیلی راحت میتواند از طریق ایمیل مطرح کرده و جواب آن را هم به صورت شخصی بگیرد، عملا این صفحات نیز در نشریات کمتر دیده می شوند و یا شکل دیگری پیدا کردهاند. نوشته حاضر کم و بیش حکایت همین صفحات را دارد، اما در قالبی دیگر. سوالی در آن نیست، اما آنها که جزو خوانندگان ثابت مد و مه هستند میتوانند جواب برخی از سوالاتی را که شاید به ذهنشان رسیده اینجا پیدا کنند.
تکرار برخی از پرسشهای خوانندگان مختلف، حاکی از وجود ابهامی است که شاید درذهن دیگران هم باشد. بنابراین ضرورت ارائه توضیحاتی احساس میشد، البته نه به صورت فردی که به شکلی جمعیتر. در واقع مطلب زیر برآیند آن مواردیست که در این پرسشها بیش از بقیه مطرح شدهاند. در غیر این صورت هم این نوشته میتواند راهنمایی باشد برای استفاده بهتر از مد ومه و همچنین بازگو کننده افقی که در سال جدید پیش روی این دفتر ادبی و هنریست.
رویکرد پروندهمحور به سوژههای مختلف، در سالهای اخیر در مطبوعات کاغذی و فضای مجازی بسیار محبوب بوده، رویکردی که بارها در مد و مه نیز بدان عنایت شده، اما متاسفانه نوع طراحی سایت و روال انتشار روزانه مطالب موانعی جدی برای این منظور بوده. بنابراین چارهای نبوده جز انتشار مطالب هر پرونده، به صورت تدریجی و گاه پراکنده، در یک بازه زمانی و جستجوی آنها با استفاده از کلیدواژههای خاص هر پرونده. کلید واژههایی که کلیه مطالب هر پرونده را یکجا در یک صفحه در اختیار مخاطب قرار میدهند. برای این منظور در سایت مدومه سه راه وجود دارد. نخست وارد شدن از طریق آیکن موضوعات در ستون راست (بالا) سایت که بخش پروندهها یکی از زیر مجموعههای آن است و به صورت کشویی مخاطب را به پرونده مورد نظرش راهنمایی می‌کند. دوم: استفاده از برچسبی است که در زیر هر نوشته به تناسب مضمون آن وجود دارد. مطالب هر پرونده یا ویژه نامه نیز از برچسب مشترکی برخورداند که استفاده از آنها نیز کلیه مطالب هر ویژه نامه را یکجا در دسترس مخاطب قرار خواهد داد. راه سوم هم جستجوی عنوان هر پرونده توسط آیکن جستجوی سایت مد و مه (که در بالای بنر سایت سمت چپ قرار دارد) که در این حالت هم این مطالب را یکجا در اختیار علاقندان قرار میگیرند که از آنجا میتوانند به صفحه مطالب دسترسی داشته باشند.
تاکنون دو ویژه نامه با عنوان: «پرونده صادق هدایت» و «پرونده ادبیات داستانی دهههای سی و چهل» در مد و مه منتشر شده اند که با همین عناوین به عنوان کلیدواژه قابل ردیابی هستند. انتشار مطالب این دو ویژهنامه کماکان ادامه خواهد داشت، به بیان دیگر از این پس نیز هر مطلبی که در این زمینه ها منتشر شود زیر مجموعه این دو پرونده قرار خواهد گرفت و هر زمان که خوانندگان به آنها رجوع کنند، بهروزشدهترین نسخه این پروندهها را در اختیار خواهند داشت. ویژهنامه بهار ۱۳۹۰ پروندهای درباره ادبیات پلیسیست که بسیاری از مطالب آن هماکنونآماده انتشار است و می توانیم قول بدهیم که پروندهای بسیار پروپیمان در انتظا خوانندگان مد و مه است که در برگیرنده مطالبی درباره آثار و نویسندگانیست که در فضای مجازی و حتی مکتوب به زبان فارسی، به ندرت درباره آنها مطلبی میتوان یافت.
به مناسبت نوروز نیز پرونده دیگری در دستور کار ما قرار گرفت که کمتر جنبه ادبی و هنری دارد و بیشتر تاریخی و نوستالژیک است؛ هرچند به نوعی، با ادبیات و هنر نیز چندان بی ارتباط نیست. پرونده نوروزی «مد و مه»؛ مجموعه مطالبی خواندنی و جذاب است برای گذشته بازان و اهل نوستالژی که به طور عام به تهران قدیم و به طور خاص به خیابان لالهزار میپردازد. در این پرونده که طبق روال پروندههای مد و مه به تدریج و کامل خواهد شد؛ هرچند سعی ما این است که بهطور عمده مطالب آن را در روزهای نوروز منتشر کنیم. در این پرونده با رویکردی جدیدی به لالهزار خواهیم پرداخت که با فضای عمومی مطالب سایت نیز متناسب باشد. ناشران لالهزاری و گونهشناسی و کیفیت آثاری که منتشر میکردند، تئاتر در لالهزار (از اوج تا احتضار)، تاریخ نمایش فیلم و سالنهای سینما در لالهزار؛ تاریخ شکلگیری این خیابان و حیات اجتماعی ساکنان و کسبه؛ بناهای معروف این خیابان، سیمای لالهزار در ادبیات داستانی و سینمای ایران و… نهایتا گفتگوی حمید رضا امیدی سرور با عزتالله انتظامی درباره لالهزار قدیم و تئاترها و سینماهایش که هدیه نوروزی مد و مه خواهد بود.
در گذشته همواره از نویسندگان و منتقدان و خوانندگان «مد و مه» دعوت کردهایم که در صورت تمایل مطالب خود را برای ما بفرستند؛ در اینجا نیز این دعوت را تکرار میکنیم به خصوص با تاکید بر مطالبی پیرامون ادبیات پلیسی و جنایی و البته تهران قدیم و لالهزار که در مورد اخیر خاطرات و دیدهها و روایت قدیمیترها از این خیابان میتواند برای نسل ما که تنها براساس شنیدهها و خواندهها، تصویری ذهنی از آن ساختهاند، بسیار جذاب باشد.
در رابطه باجایزه نقد ادبی مد و مه باید اعلام کنیم که علاقمندان تا هفته اول اردیبهشت ماه فرصت دارند مطالب خود را ارسال کنند و برنده یا برندگان این جایزه در روزهای برگزاری نمایشگاه کتاب اعلام خواهند شد. نویسندگان و یا ناشرانی که تمایل دارند دوره دوم این جایزه با محوریت اثری از تولیدات آنها باشد، در صورت تمایل میتوانند از طریق ایمیل سایت اثر مورد نظر خود را پیشنهاد دهند. برگزاری دوره دوم این جایره با همان ترتیب دوره نخست، در گروی ارائهی چنین پیشنهادهایی خواهد بود. ضمنا آثار ارسال شده برای دوره اول جایزه نقد ادبی نیز در فروردین ماه در مد و مه منتشر خواهند شد.
پارهای از خوانندگان مد و مه گله داشتهاند از عدم انعکاس اتفاقهای ادبی روز در این دفتر و پرداختن به مطالب تئوریک، بدون زمان و به روایتی عصا قورت داده! در این زمینه جادارد اشاره شود که رویکرد مد و مه در یک و سال نیمی که از انتشار مطالب آن می گذرد روشن و معطوف به آثار و جریانها ماندگار ادبیست؛ تعمدا و به جد از پرداختن به حواشی و جنجالهای گذرای روز پرهیز دارد. در عین حال اما به نقد و بررسی آثار ارزنده روز توجه داشته و از این پس نیز خواهد داشت، با این وصف نیز در سال جدید خواهیم کوشید مسائل، وقایع و جریانهای جدی روز را دفتر بیش از پیش در قالب یادداشتها، گفتگوها و گزارشهای تحلیلی منعکس کنیم.
و سحن آخر اینکه ….
یکی از مواردی که به اشکال مختلف مورد پرسش قرار گرفته کتابهاییست که در ستون آگهیها معرفی و تبلیغ میشوند. متاسفانه ظرفیت تبلیغاتی این ستون ها (به دلایل مختلف) تاکنون آنگونه که بایداستفاده و مدیریت نشده و گاه سوءتفاهمهایی را نیز به دنبال داشته است در سال پیش رو اما اولویت استفاده تبلیغاتی این ستونها به ترتیب زیر خواهد بود.
۱- آثاری که در قالب آگهیهای تبلیغاتی هرچند با تعرفه تاچیز مرسوم در وبسایتهای ادبی سفارش داده میشوند. (مدت نمایش با توجه به نوع سفارش)
۲- آثاری که نویسنده یا ناشر دو نسخه از کتاب را جهت معرفی برای سایت ارسال میکنند. (مدت نمایش یک ماه)
۳- آثار ارزشمندی که نفس انتشار آنها در خور ستایش و تبلیغ است؛ حتی اگر ناشر یا نویسنده نه آگهی سفارش دهند و نه کتابها را جهت معرفی ارسال کنند! (مدت نمایش: بسته به ارزش اثر)
۴- آثار نویسندگان کتاب اولی و کم سابقهای که به هر دلیل کمتر در فضای ادبی دیده میشوند؛ حتی اگر ناشر یا نویسنده نه آگهی سفارش دهند و نه کتابها را جهت معرفی ارسال کنند! (مدت نمایش: بسته به ارزش اثر)
بهار ۱۳۹۱ و عید گرامی نوروز نزدیک است، هیئت تحریریهی کوچک سایت ادبی و هنری «مد و مه» پیشاپیش سال نو و این روزهای فرخنده را به همه‌ی مخاطبان این دفتر، هنرمندان، نویسندگان، اهالی ادبیات و هنر، ناشران، کتابفروشان و همه‌ی آنها که دستی در کار فرهنگ دارند و با آن همپا و هم دلند تبریک میگوید و سالی توام با دوستی، مهربانی و موفقیت را برایشان آرزو می‌کند.
امیدواریم در سال آینده ما را نیز فراموش نکنید و به ما سر بزنید که هر روز با مطلبی تازه چشم انتظار شما هستیم.
۱۲ اسفند ماه ۱۳۹۰
4 نظر
مهدی ملک‌زاده
آقا سلام!چند نکته…
۱—الان برای بنده‌ای که از قدیم اینجا نبوده‌ام دقیقا مشخص نشد که جایزه‌ی ادبی مد و مه به چه اقسامی از ادبیات تعلق می‌گیرد؟و آیا آثار ارسالی مخاطبان منتشر می‌شود؟یا آثار منتخب مثلا؟یا کی باید بفرستیم یا کلا چی!؟
در کل به نظر بنده خوب است اگر یک توضیح جامع و درستی در مورد جایزه بنویسید و توش همه چیز را روشن کنید.از هیئتی که داوری می‌کند بگیر تا مثلا آرشیو جایزه‌های قبلی.آن‌وقت می‌شود همه‌ی سوال‌های این‌چنینی را ارجاع داد به آن صفحه/
۲—یک مشکل بسیار بسیار بسیار بزرگی توی سایت هست! و آن اینکه آر‌اس‌اس دو صفحه‌ی دیگر سایت، یعنی پرده‌ی نقره‌ای و صفحه‌ی دوم کار نمی‌کند. یعنی با اشتراک تو آر‌اس‌اس سایت،مطالب آن دو صفحه فرستاده نمی‌شود و خودشان هم که آدرس آر‌اس‌اس مخصوص به خود ندارند. فکری بردارید بی‌زحمت…
۳—خوب‌تر است مشخص شود هر متن را چه کسی می‌نویسد.بنده به شخصه فکر می‌کردم فقط آقای سروری اینجا می‌نویسند،اما انگار کسان دیگری هم هستند.با این حال من هیچ‌وقت ندیدم اسم نویسنده‌ی متن را توی پست‌ها…دلیل خاصی دارد؟
۴—همان‌طور که خودتان هم با مشکل مواجه شدید،قالب سایت چه از لحاظ امکانات و چه از لحاظ زیبایی ابدا برازنده و شکیل نیست.تعارف کردن را نه بلدم و نه می‌خواهم که یاد بگیرم،اما اینجا مطالب قلدر و به درد بخوری می‌نویسید.حیف است…مجله‌ی فیلم هم بیست سال است دارد اشتباه می‌کند!زیبایی بصری از ملزومات صددرصدی‌ست…بماند امکانات
۵—یادم رفت!باز حالا بعدا می‌نویسم…
ارادتمند…
…………………………………………………….
سلام جناب ملک زاده
ایرادات فنی که به درستی اشاره کرده اید برای رفع نیاز به زمان دارند که امیدواریم در ابتدای سال آینده همه حل شده باشند.
مد و مه سایت شخصی نیست، بلکه مجله ای ادبی ست که به ناگزیر به جای انتشار روی کاغذ در فضای مجازی منتشر می شود. نویسندگان مطالب آن هم متنوع اند، اگر چه شاید شخصی به دلیل همکاری مستمر با سایت مطالب بیشتری داشته باشد.
اینکه می گویید مطالب اسم نویسنده ندارند حقیقتا برای ما عجیب بود چون تا آنجا که ما می دانیم هم آنها اسم نویسنده دارند. اما ظاهرا وقتی از آر اس اس استفاده می کنید، آن بخش از نرم افزار سایت که نام نویسنده را جداگانه بالای مطلب قرار می دهد عمل نمی کند، احتمالا به این دلیل چنین تصوری برای شما به وجود آمده. بنابراین سعی می کنی در انتهای مطلب نیز آن را تکرار کنیم.
برای گرفتن اطلاعات کامل درباره جایزه نقد ادبی با کلیک روی بنر این جایزه، در ستون راست سایت، به مطالب مورد نظر دسترسی پیدا می کنید
از طرق ایت لینک هم می توانید
http://www.madomeh.com/blog/1390/10/11/474495/
سربلندباشید
دامون برزگز
در این که زحمت می کشید، شکی نیست و من به سهم خودم قدردان هستم چون خیلی چیزها این جا یاد گرفتم . اما کار شما یک اشکال عمده دارد. منتقدین شما – یا کسانی که شما از آنها نقد چاپ می کنید- اکثرا متوسط اند. من در میان آنها نامی از نتقدین واقعی مثل آقایان جواد اسحاقیان ، سیاوش جمادی ، فتح الله بی نیاز، عنایت سمیعی، مشیت علایی ، امیر احمدی آریان ، شهلا زرلکی ، امیرعلی نجومیان ، علی رضا سیف الدینی و …. ندیدم. مرورهای کتاب میانه مایه اند بر خلاف وجه تاریخی و اجتماعی زندگی و فعالیت ادبی نویسنده های مهجور و یا متفی که معمولا خودتان می نویسید.
شما با افراد شاخص در حوزه نقد و نظر ادبی مصاحبه نمی کنید و همین طور نویسندگان شاخص و دور از حاشیه و می روید سراغ کسانی که داستان می نویسند ولی نویسنده نیستند. لینک های تان هم گزینشی است روی افراد میانه مایه (با عرض پوزش از این عنوان)
من در جلسه نقد شما بودم و برخورد خوب شما را به نقد صریح و شفاف خانم زرلکی دیدم و در باطن تحسین تان کردم . اما شما همین رویکرد را در سایت خود ندارید. اگر حمل بر بدگویی نباشد مثل سایت {….} عمل می کنید . یعنی خودی و غیرخودی می کیند و این ، کار شما را پیش نمی برد. همه صدها را و بهترین صداها را لینک بدهید . هر کس مطلبی نوشت ، به بهانه حفظ دوستی چاپ نکیند. حیف است مد و مه . ضمن این که بغضی آدم ها را بزرگ می کنید. من نه همسن و سال ابراهیم گلستانم نه در عمرم او را دیده ام ولی او چه جایگاهی در ادبیات و سینمای ایران دارد جز رابطه شخصی با فروغ ؟ چه کار شاخصی کرده است ؟ جدا می پرسم. یا از نسل جدیدتر فلانی و بهمانی که بارها دیدم حرف های شان را لینک دادید ، در حالی که آن حرف ها فقط حاشیه بود.
برای تان آرزوی موفقیت می کنم.
………………………………………………
دوست عزیز ممنون از دقت نظر شما
برای ارزیابی کار مد ومه بهترین نگاه، نگاهی ست که از بیرون به آن چشم دوخته؛یعنی نگاه شما و دوستان دیگر. شکی نیست که به هرحال ما به گونه ای عمل کرده ایم که چنین برداشتی به وجود آمده در حالی که تصور ما این بوده که داریم همه صداها را بازتاب می دهیم. اما یک چیز را با اطمینان به شما می گویم اینکه برخلاف تصور شما هیچ بده بستان دوستانه ای در این میان نیست. برای انتشار مطالب خوب باید مطالب خوب هم به دست ما برسد. منتقدان خوب محدودند که برخی هم ترجیح می دهند مطالبشان را در و بسایت خود یا دوستان نزدیکشان منتشرکنند. با وجود این سعی خواهیم کرد به سراغ منتقدان معتبری که نام بردید هم برویم. در مورد لینک ها نیز بنای ما براین است در سال جدید(با دقت بیشتری) تنها به سراغ اخبار مهم و نوشته هایی که ارزش خواندن داند برویم…جلب نظر سلیقه های مختلف دشوار است اما تمام تلاش خود را در این رابطه خواهیم داشت. البته اصلاح این مسیر تا اندازه زیادی بستگی به شنیدن نظرات دوستانی دارد که وقتی ما پایمان را کج گذاشتیم به ما تذکر بدهنت، به شکل بی تعارفی هم این کار صورت بگیرد. در مورد جلسه نقد کتاب من که اشاره کردید. پیشنهاد حضور خانم زرلکی از سوی خود من بود، چون تا زمان جلسه ما اصلا یکدیگر را ندیده بودیم، یعنی تعارف یا دوستی در میان نبود که به خواهد کار نقد را تحت الشعاع قرار دهد. برای دعوت از ایشان نیز ابتدا خودم تماس گرفتم و از ایشان خواستم که با این شرط بپذیرند که نقدشان صریح و بی تعارف باشد (خودشان در این زمینه گواه هستند!)خوشبختانه برخلاف برخی حرف و حدیث ها دیدید که جلسه اصلا در روال جلسات معمول نبود. به شخصه آمده شنیدن هر نقد بی تعارف درباره مدومه و کتابم هستم؛ به خصوص در موردمد ومه که نیاز به مواظبت و محافظت دائم دارد!
سربلند باشید
امیدی سرور
مهدی ملک‌زاده
آقا تو گودر آن بالا سمت چپ همیشه خودش اسم اکانتی که مطلب را پابلیش می‌کند می‌نویسد.مثلا پست‌های شما را می‌نویسد:
by omidi
اما منظور بنده این بود که مثلا همین الان تو صفحه‌ی اصلی جایی اسم نویسنده نوشته نشده! نه دیگه!هی می‌چرخم نیست به خدا :دی
در هر حال اگر مجله‌اید که مجله‌اید اسم‌ها که واجبند.
اگر یک کاری بکنید به نظرم بهتر از همه‌ست!
بدهید یک دقیقه یک وب نویس براتان رو تم طراحی کند که پایین یا بالای مطلب یک کادری باشد که اسم نویسنده و تاریخ را آنجا بگذارید…
ضمن اینکه تو صفحه‌ی اصلی سایت هم به نظر من لازم است باشد اسم نویسنده…زیر همان تیتر…مثل جن و پری،مثل والس…
می‌بخشید…به چشم ایراد گیری نگاه نکنید…هدف اصلاح محیطی‌ست که دوستش دارم…
مرسی
……………………………
دوست عزیز
مشکلی که اشاره می کنید اولین بار است که می شنویم
نمی دانم از چه نرم افزاری استفاده می کنید.
اگر با فایر فاکس یا اینترنت اکسپلوئه و از این دست…برای ورود به فضای مجازی استفاده کنید و وارد سایت بشوید بالای تمامی مطالب اسم نویسنده ها را خواهید دید.
به هر حال پیام شما را عینا به طراح سایت خواهیم داد تا مشکل مورد نظر را برطرف کند.
البته قدری طول می کشد!
سربلند و موفق باشید
مهدی ملک‌زاده
بله خب.بنده از همین موزیلا و گاهی اپرا استفاده می‌کنم که تو هیچ کودومشون اسم نویسنده‌ای اون بالا نمیاد…
موفق باشید