ترجمه مهرناز منتظری: باز لورمن فیلمساز استرالیایی که فیلم «گتسبی بزرگ» بر اساس رمان کلاسیک اف اسکات فیتز جرالد آمریکایی را تازه در سینماهای این کشور اکران کرده است، در کن نیز این افتخار را دارد که فیلمش به عنوان اولین فیلم به نمایش درآمده در این جشنواره فرانسوی، شب ۱۵ می به اکران درآید.
این فیلم همکاری دوباره باز لورمن با لئوناردو دی‌کاپریو پس از ۱۷ سال هم هست. آنها اولین بار در سال ۱۹۹۶ در اقتباس سینمایی رومئو و ژولیت در کنار هم کار کرده بودند. در همکاری جدید آنها دی‌کاپریو نقش جی گتسبی را بازی می‌کند؛ میلیونری که در جست‌و‌جوی عشق گمشده خود با بازی «کری مولیگان» است. توبی مگوایر و جوئل اجرتون از دیگر ستارگان فیلم هستند. در اینجا گفت‌و‌گوی تازه‌ای را که با باز لورمن درباره کار کردن با دی‌کاپریو و «گتسبی بزرگ» صورت گرفته است، می‌خوانید:
کار کردن با دی کاپریو پس از گذشت ۱۵ سال از زمانی که با هم «رومئو و ژولیت» را ساخته بودید، چگونه بود. او چه تفاوت‌هایی کرده است؟
ـ او آن موقع بیشتر یک پسربچه بود اما حالا یک مرد پرتجربه است که می‌تواند شریکی خوب در خلاقیت‌ها باشد. او از وقتی که فقط یک بچه بوده تا حالا در دنیای فیلم و سینما بوده و به همین دلیل یک چهره کاملاً شناخته شده است و این فرهنگ را خوب می‌شناسد. او می‌داند چه زمانی را در اختیار دارد و باید انرژی‌اش را کجا بگذارد. او واقعاً متوقع است.
چطور؟
ـ او درست مثل یکی از تهیه‌کنندگان و یا نویسندگان فیلمنامه فیلم عمل می‌کند. او و توبی مگوایر گاهی اوقات تا ساعت ۳ بامداد با من بودند تا ایده‌های نگارشی خودشان را ارائه کنند. آنها در شرایطی حاضر بودند تا ساعت ۳ بامداد با من باشند که قرار بود ساعت ۷ صبح کار فیلمبرداری و این جور چیزها شروع شود. من این نوع کار را خیلی دوست دارم و بزرگترین و بهترین خاطراتم از فیلمبرداری همین نوع کار کردن است، اما خب این کار فشرده گاه نزدیک است مرا بکشد. به هر حال دیگر مسن‌تر از گذشته شده‌ام و گاهی دوست دارم به اعضای تیم بگویم، بچه‌ها یک استراحت کوتاه!
پوستر فیلم گتسبی بزرگ با بازی لئوناردو دی کاپریو
کار کردن با «جی. زد» برای موسیقی فیلم چگونه بود؟
ـ او آدمی است که به زمان اهمیت می‌دهد. اگر بگوید «ساعت ۹ می‌آیم»، نه ۵ دقیقه زودتر و نه ۵ دقیقه دیرتر، فقط درست سر ساعت ۹ می‌آید. او ادبیات و موسیقی را در کنار هم خیلی خوب می‌داند. او خیلی خوش مشرب است و واقعاً مرا شگفت‌زده می‌کند. البته در کنار همه اینها گاهی هم خیلی خشک و عبوس می‌شود. همین باعث می‌شد از بودن در کنار او لذت ببرم.
چطور با او ارتباط برقرار کردید؟
ـ دی‌کاپریو به من پیشنهاد داد به هتل مرکر بروم و او را ببینم. او در حال ضبط یک آلبوم جدید بود. با او درباره فیلم صحبت کردم. او یکی از اولین کسانی بود که تدوین اولیه فیلم را دید و گفت: « نگاه کن، این واقعاً الهام بخش است. این درباره «جی گتسبی» است که آیا مرد خوبی است یا بد؟ آیا اخلاقیات را رعایت می‌کند؟ آیا او و آدم‌هایی مثل او که در پول زاده می‌شوند، دنیایی را که قابلیت ارتجاع دارد، می‌شناسند؟ آیا در زندگی خود هدف دارند؟» این بحث‌ها برای او خیلی جذاب بود و معتقد بود اینها است که رمان را جذاب می‌سازد.
خیلی سخت می‌توان تصور کرد آدمی مثل او بنشیند و مثلاً کتاب «گتسبی بزرگ» را بخواند.
ـ یک نکته جالب برایتان بگویم. توی اینترنت کلمه گتسبی را جست و جو کنید و ویدیوهای مربوط به آن را نگاه کنید. متوجه می‌شوید تقریباً چیزی حدود هزار ویدیو هست که در آنها بچه‌های آفریقایی و آمریکایی می‌خواهند گتسبی باشند. این واقعاً برای خود من جالب بود که این بچه‌ها بخواهند این کاراکتر باشند. بعضی از ویدیوها واقعاً فوق‌العاده هستند.
فکر می‌کنید واکنش مخاطبان به فیلم چگونه باشد؟
ـ فکر کنم چه آن را دوست داشته باشند یا نداشته باشند، درباره آن صحبت کنند. شاید فکر کنند نتوانسته‌ام از پس این رمان برآیم، اما به هر حال فکر می‌کنم درباره آن با یکدیگر حرف بزنند. این بازتاب خوبی برای هر کسی است.
کار بعدی‌تان چیست؟
ـ در حال نگارش نسخه تئاتری «Strictly Ballroom» (خود باز لورمن سال ۱۹۹۲ فیلم آن را ساخته بود) هستم. برای خودم این کار خیلی جالب است. با خودم فکر می‌کنم آیا می‌توانم خودم را دوباره نویسی کنم؟ احتمالاً این کار تا سال آینده به ثمر می‌نشیند.
