این مقاله را به اشتراک بگذارید
خط خاموش
ویلیام شکسپیر از بزرگ‌ترین سرایندگان و نمایشنگاران جهان است و امیلی شاعر شاعران، بهترین شاعره یا شاعر شگفتی‌هاست. به‌تازگی مجموعه‌‌شعرهایی از این دو شاعر ترجمه و منتشر شده است. «بخوان خط خاموش عشق» مجموعه ترانه‌های شکسپیر،
١۵٣ ترانه را دربرمی‌گیرد و در انتها تکه‌هایی از آثار مطرح شکسپیر؛ هملت، رومئو و ژولیت، مکبث و رویای نیم‌‌شب تابستان هم آمده است. و همان‌طور که مترجم در مقدمه نوشته است، بسیاری از ادیبان همچون دی. اچ. لارنس عظمت شکسپیر را در مقام نمایشنگار مدیون شاعری و سخنوری خیره‌کننده او می‌دانند. «درواقع بسیاری از نغزترین سروده‌های او در متن تراژدی‌های او آمده است.» مترجم در همین مقدمه کوتاه از فرم شعری سانِت که شکسپیر نمونه اعلای آن است، نوشته است. اینکه سانِت مهم‌ترین و رایج‌ترین قالب تغزل در انگلستانِ پنج‌قرن اخیر بوده است. «سانت از نظر محبوبیت شعری قابل‌قیاس با غزل فارسی است، چنان‌که بیشتر شاعران بزرگ انگلیسی در این قالب سروده‌اند. دیوان شکسپیر منظومه‌ای است از ١۵۴شعر (سانت) که شماره ترتیب هریک مشخص و نوعی توالی و ارتباط مضمونی میان آنها برقرار است، درعین‌حال هر شعر به‌طور مستقل نیز شگرف و خواندنی است.» در ادامه مقاله‌ای در قیاس غزل‌های حافظ و شکسپیر ضمیمه شده است، که گویای برخی شباهت‌ها میان این آثار است و برای مخاطب ایرانی خواندنی است. «حافظ و شکسپیر: از شرق تا غرب» نوشته وجک اسکالموسکی عنوان این مقاله است. البته به‌زعم مترجم در این مقاله یک مقوله مهم ناگفته مانده است: «بارزترین و مکررترین مضمون شعر شکسپیر این است که در گذر زمان بی‌امان است و زیبایی معشوق را خواهد زدود پس شعر او معشوق را جاودانه خواهد کرد و همین ویژگی سروده‌های حافظ و شکسپیر را از هم متمایز می‌کند.» مجموعه شعر امیلی دیکنسون؛ «… به خاموشی نقطه‌ها بر صفحه برف…» هم به شیوه کتاب ترانه‌های شکسپیر با پیشگفتار کوتاهی آغاز شده و مقدمه‌ای نیز درباره این شاعر و طرز شعری‌اش دارد و بعد هم شعرهای دیکنسون آمده است. مترجم معتقد است «شعر امیلی در برخورد نخست، شگفت‌انگیز است- در برخوردهای بعد، از آن هم شگفت‌تر. شیوه تغزل او، آهنگ کلام، هنجارگریزی‌های نحوی او حیرت‌انگیز است. در شعر امیلی همیشه جای چیزی خالی است و همین فضای خالی به شعرش کیفیتی وهم‌انگیز می‌دهد- راز کلام او در همین است.» امیلی دیکنسون در محافل ادبی ایران نامی آشناست. و همان‌طور که مترجم می‌نویسد «اینجا و آنجا مطالبی درباره او و سبک و شیوه هنری‌اش همراه با قطعاتی از سروده‌ها و نامه‌هایش چاپ شده و علاقه و توجه دوستداران شعر و ادب را به خود جلب کرده است.» شرق