این مقاله را به اشتراک بگذارید
در رونمایی از یک کتاب مطرح شد:
سینمای ایران ژانر پذیر نیست
کتاب "راهنمای ژانر، معرفی و بررسی ده گونه سینمایی" در کتاب فروشی «هنوز» رونمایی شد.
به گزارش ایسنا، بیست و چهارمین نشست "سه‌شنبه‌های هنوز" با حضور حسین معززی‌نیا، شهرام مکری، امیر پوریا، محسن آزرم، یحیی نطنزی با موضوع ژانرهای سینمایی؛ از تئوری تا عمل، به دلیل انتشار کتاب "راهنمای ژانر؛ معرفی و بررسی ده گونه‌ی سینمایی" برگزار شد.
یحیی نظنزی با اشاره به چگونگی شکل‌گیری کتاب گفت: از سال‌های دور همواره علاقه داشتم که کتاب جامعی در خصوص ژانرهای سینمایی ترجمه و یا تالیف کنم اما شرایط آن فراهم نشد، تا این که در مجله ۲۴ پیشنهاد شد که در هر شماره ژانرهای سینمایی را معرفی کنیم و این گونه بود که مطالب این کتاب با توجه به منابع پراکنده‌ای که وجود داشت، شکل گرفت.
او افزود: این کتاب راهنمای بسیار جمع و جوری است برای کسانی که می‌خواهند با ژانر آشنا شوند و شیوه نگارش این کتاب منطبق بر شیوه نوشتاری است که در مطبوعات مرسوم است. بی‌شک این کتاب با نقایصی روبرو است اما امیدواریم با نقطه نظرات مخاطبان نقایص این کتاب برطرف شود.
در ادامه حسین معززی‌نیا گفت: از ۱۷ سالگی علاقه خاصی نسبت به مطالعه ژانر داشتم اما متاسفانه منبعی در این زمینه موجود نبود و زبانم هم نیز آن قدر قوی نبود که بتوانم کتاب‌های دست اول را مطالعه کنم. در دهه ۷۰ با راه اندازی نشر ساقی امیدوار بودیم که کتابی در زمینه ژانر از سوی این انتشارات منتشر شود اما در نهایت به نتیجه‌ای نرسید تا این که شرایطی فراهم شد که در مجله ۲۴ در هر شماره، پرونده‌ای در خصوص ژانر منتشر کنیم.
او افزود: پس از انتشار مطالب در خصوص ژانر در مجله ۲۴ شرایطی فراهم شد که با همکاری نشر چشمه این مطالب پروسه نشر را طی کنند و در قالب کتاب منتشر شوند. بی‌شک این کتاب نقایصی دارد که امیدواریم در چاپ‌های بعدی این مشکلات برطرف شود.
معززی نیا با اشاره به انتظار ۲۰ ساله‌اش برای انتشار کتاب معرفی ژانر گفت: متاسفانه سینمای ایران ژانر پذیر نیست و جای تاسف دارد که هم کارگردان‌ها و هم علاقمندان سینما بیش از این که بخواهند کتاب بخوانند تنها به تماشای فیلم‌ها اکتفا می‌کنند.
در ادامه شهرام مکری نیز گفت: من در معرفی این کتاب یک یادداشت نوشته‌ام که در مجله ۲۴ منتشر شده است. جای تاسف دارد که در ایران کتاب‌های سینمایی با اقبال روبرو نمی‌شوند و سینمای ایران به گونه‌ای است که در آن به مقوله ژانر کمتر توجه شده است و فیلم‌سازان ایرانی کمتر به ضرورت توجه به ژانر پرداخته‌اند.
به گفته این کارگردان، کارگردانی که می‌خواهد در قالب ژانر فعالیت کند باید مانند یک مهندس فرمول بلد باشد و بتواند با فرمول پیش بینی کند که فیلمی که می‌خواهد بسازد تا زمان اکرانش می‌تواند مخاطب را جذب کند یا نه.
او افزود: اطلاعات بیشتر کارگردان‌های ایرانی درباره ژانر محدود به دهه ۴۰ و ۵۰ می‌شود و این اطلاعات نیز سینه به سینه به آن‌ها منتقل شده و بیشتر کارگردان‌های ایرانی نمی‌خواهند به این فکر کنند که در قالب ژانر فیلم بسازند.
به گفته مکری؛ اگر مخاطبان سینما ژانرهای سینمایی را بشناسند بی‌شک بیشتر و بهتر می‌توانند از فیلمی که می‌بینند لذت ببرند. در واقع ژانر به ما می‌گوید که در این فیلم منتظر چه اتفاقی باشید.
امیر پوریا نیز در سخنانی با بیان این مطلب که از کلمه ژانر در گفتار روزانه استفاده‌های متنوعی می‌شود اما اگر از همین افراد بخواهیم که این کلمه را تعریف کنند می‌مانند و در عرصه سینما نیز هر بار که منتقدی در نقد فیلمی عنوان کرده که این فیلم مثلا به ژانر سینمای وسترن یا کمدی نزدیک شده با تمسخر روبرو شده است.
به گفته این منتقد؛ ژانر اساسا یک زمینه اقتصادی دارد و کسی که بخواهد منطبق بر ژانر فیلم بسازد، باید براساس فرمول تشخیص بدهد آیا این فیلم با اقبال روبرو می‌شود یا خیر. البته باید به این نکته هم توجه کرد که کارگردانی که بخواهد فیلم ضد ژانر بسازد نیز باید ژانر را درست بشناسد.
او افزود: سینمای ایران هیچ وقت به ژانر وفادار نبوده است و تعریف دقیق و درستی هم از ژانرها نداشته است. بارها پیش آمده که کارگردانی خواسته براساس ژانر خاصی فیلم بسازد اما برآیند کار او نتیجه عکس داده است.
در ادامه این نشست خسرو دهقان با انتقاد از شیوه صحبت کردن منتقدان سینما که به جای ساده کردن یک موضوع به پیچیدگی آن موضوع می‌افزایند گفت: تا زمانی که ژانر را نشناسیم درباره سینما جهان نمی توانیم حرف بزنیم.
او در پایان سخنانش گفت: سینمای ایران جزئی از سینمای جهان است و بی‌شک اتفاقی که در سینمای جهان می‌افتد تاثیرش را در سینمای ایران می گذارد. باید توجه داشت فردی که ژانر را بشناسد، بهتر می‌تواند از سینما لذت ببرد.
محسن آزرم مسئول بخش کتاب‌های سینمای نشر چشمه در این نشست گفت: متاسفانه در ایران کتاب‌های سینمایی با اقبال روبرو نمی‌شوند و باید امیدوار بود که روزی تیراژ کتاب‌های سینمایی به تیراژ کتاب‌های ادبی و رمان برسد و بارها و بارها تجدید چاپ شود.