این مقاله را به اشتراک بگذارید
رمان «از پنجره‌ی مسافرخانه» نوشته احمدرضا احمدی از سوی انتشارات کتاب‌سرای نیک راهی بازار نشر شد.
به گزارش مد و مه به نقل از ایبنا احمدرضا احمدی شاعر مطرح کشورمان جدیدترین اثر خود را در قالب رمان و با نام «از پنجره‌ی مسافرخانه» منتشر کرد. این اثر طی روزهای گذشته از سوی کتابفروشی‌ها عرضه شد.
در پشت جلد این کتاب می‌خوانیم: «من و تو همه‌ی گوشه‌ها، زاویه‌ها و کل دایره را که در آن محاصره هستیم فراموش کرده‌ایم. چه زود دانستیم که ما در یک دایره سیاه محبوس هستیم. گاهی با کلمه‌ای آتش می‌افروزیم که با آن آتش گرم می‌شویم و سیگار را روشن می‌کنیم دیگر نه اهل معاشرت هستیم نه دلمان برای کسی تنگ می‌شود و نه…»
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «شاعر را به بیمارستان بردیم، خونریزی معده کرده بود منتظر این حادثه بودیم با آن وضع خوردن، افراط در سیگار، مادر غصه‌های دیگران بودن، تو گفتی وقتی در بیمارستان لباس به تنش می‌کردند یک اسکلت شده بود. دوباره این روزها با همه ناسازگار شده بود از همه چیز ایراد می‌گرفت. حتی همسرش را که خیلی دوست داشت و عاشقش بود مدام تحقیرش می‌کرد همسرش تحملش می‌کرد، مادرش شده بود و در بیمارستان در بیست و چهار ساعت همراه همسرش بالای سرش بودید به همه فحش می‌داد به تنها کسی که فحش نمی‌داد تو بودی فقط از دست تو غذا می‌خورد همه‌ی ولگردان در بیمارستان به دیدارش آمدند همه در دست خوشه‌های انگور داشتند همه‌ی شعرهای شاعر را با هم می‌خواندند شاعر فقط به آنها لبخند می‌زد از پزشکان نفرت داشت.»
احمدرضا احمدی در ساعت ۱۲ ظهر روز دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد. پدر وی کارمند وزارت دارایی بود و ۵ فرزند داشت که احمدرضا کوچک‌ترین آنها بود. احمدی در سال ۱۳۴۳ به همراه نادر ابراهیمی، اسماعیل نوری علاء، مهرداد صمدی، محمدعلی سپانلو، بهرام بیضایی، اکبر رادی، جعفر کوش‌آبادی، مریم جزایری و جمیله دبیری گروه طرفه را با هدف دفاع از هنر موج نو تأسیس کرد. انتشار دو شماره از مجله طرفه و تعدادی کتاب در زمینه شعر و داستان از فعالیت‌های این گروه است.
احمدی در مهر ماه سال ۱۳۴۹ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد. تا سال ۱۳۵۸ در سمت مدیر تولید موسیقی برای صفحه و نوار ماند و از سال ۱۳۵۸ تا زمان بازنشستگی یعنی سال ۱۳۷۳ در بخش انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به ویراستاری مشغول بود.
آشنایی عمیق او با ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایه‌ای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پی‌ریزی کند. از بیست سالگی به طور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان «طرح» در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد. در سال ۱۳۷۸ سومین جایزه شعر خبرنگاران با مراسمی متفاوت و خصوصی در خانه احمدرضا احمدی برگزار شد. همان سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مراسم بزرگداشت احمدرضا احمدی، تندیس مداد پرنده را به او اهدا کرد.
کتاب‌های «طرح»، «روزنامه شیشه‌ای»، «وقت خوب مصائب»، «ما روی زمین هستیم»، «نثرهای یومیه»، «عزیز من»، «قافیه در باد گم می‌شود»، «بهاریه»، «از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی»، «روزی برای تو خواهم گفت»، «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود»، «همه شعرهای من» و «میوه‌ها طعم تکراری دارند» تنها نام تعداد محدودی از آثار منتشر شده از این شاعر پیشکسوت کشورمان است.
رمان «از پنجره‌ی مسافرخانه» نوشته احمدرضا احمدی در ۱۹۲ صفحه در قطع رقعی به بهای ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه از سوی انتشارات کتاب‌سرای نیک منتشر شده است.