این مقاله را به اشتراک بگذارید
‘
نوشته محمود دولت آبادی در زادروز نجف دریابندری
«فراموش نمی‌شود، نجف»
محمود دولت آبادی
هم اینک که برایتان از نجف دریابندری عزیز می‌گویم؛ چندین شب است که مطالعه دوباره دو کتاب «یک گل سرخ برای امیلی» و «تاریخ فلسفه غرب» با ترجمه وی را آغاز کرده‌ام. بی‌هیچ اغراقی، دریابندری از آن دسته آدم‌هایی است که هیچگاه از یاد و خاطره ها فراموش نمی‌شود. مردی بی‌نهایت دوست داشتنی و شاد که حتی همنشینی و هم صحبتی اش می‌تواند بسیار شادی بخش باشد. با تکیه بر شناختی که از او دارم، معتقدم که دریابندری نگاهی مثبت به دنیا و آدم ها دارد؛ آنچنان که اگر سراغ او و اخلاقش را از هر یک دوستان و آشنایان این نویسنده و مترجم بزرگ بگیرید همه به نیکی از او یاد می‌کنند. با وجود این خیلی متأسف هستم که چندی است وضعیت جسمانی چندان خوبی ندارد. متأسفم که گذر زمان به بزرگان ما رحم نمی‌کند و ما نمی‌توانیم تا ابد از وجود آنان بهره مند شویم. در ارتباط با ترجمه‌های بی‌همتای دریابندری همین بس که بگویم به عقیده من اگر قرار باشد به انتخاب ۱۰ مترجم برتر کشورمان آن هم در نیم قرن اخیر دست بزنیم، بی‌شک نجف دریابندری در میان این افراد، نخستین خواهد بود.
‘