این مقاله را به اشتراک بگذارید
سالمرگ رابرت آلتمن، کارگردان معروف هالیوود
«رابرت برنارد آلتمن»، کارگردان فقید هالیوود متولد بیستم فوریه ۱۹۲۵ در «کانزاس» آمریکا بود که به جهت سبک صریح و تند خود در فیلم‌سازی شهرت یافت و تعریف جدیدی از «سینمای هنری آمریکا» ارایه کرد.
«آلتمن» پس از پایان دوره تحصیلات دبیرستان، به‌عنوان خلبان به ارتش آمریکا در جنگ‌جهانی دوم پیوست. علاقه وی به سینما با نخستین نقش‌آفرینی کوتاهش در فیلم «زندگی مرموز والتر میتی» شکل جدی گرفت و در سال ۱۹۴۸ با نگارش فیلم‌نامه «محافظ» توانست نامی برای خود دست‌وپا کند.
«آلتمن» نخستین فیلم بلندش را در سال ۱۹۵۶ با نام «بزهکاران» ساخت. فیلمی با بودجه ۶۰ هزار‌دلاری که فیلم‌نامه آن را نیز خودش نوشته بود و توانست در آن سال یک میلیون دلار فروش داشته باشد. «رضا بدیعی» به‌عنوان دستیار کارگردان دراین فیلم به «آلتمن» کمک کرد.
تا سال ۱۹۶۹ چند فیلم بلند دیگر از آلتمن به سینما آمد که همگی ناموفق بودند تا این‌که فیلم‌نامه «MASH» به او پیشنهاد شد. اگرچه دیگر کارگردانان از قبول این پروژه طفره رفتند، اما «آلتمن» آن را قبول کرد و توانست با همین فیلم جایزه بزرگ هیات‌داوران جشنواره کن را در سال ۱۹۷۰ به‌دست آورد.
بعد از «MASH» که پرفروش‌ترین فیلم در کارنامه سینمایی آلتمن محسوب می‌شود، این کارگردان بزرگ آثار موفق دیگری چون «خداحافظی طولانی»(1973)، «دزدانی مثل ما»(1974) و «نشویل»(1976) را ساخت. فیلم «نشویل» که با پیش‌زمینه سیاسی، در انتقاد از دنیای موسیقی «کانتری» ساخته شد، اسکار بهترین ترانه را برای «کیت کارادین» به‌همراه آورد.
آلتمن در سال ۱۹۸۰ فیلمی موزیکال به‌نام «پاپای» را ساخت که اگرچه از نگاه برخی منتقدین شکستی برای این کارگردان بزرگ بود، اما دومین فیلم پرفروش در میان آثار وی نام گرفت.
حرفه فیلم‌سازی آلتمن در سال ۱۹۹۲ با ساخت فیلم «بازیگر» که اثری انتقادی درباره هالیوود بود، دوباره احیا شد. این فیلم نامزد سه جایزه اسکار از جمله بهترین کارگردانی شد که البته آلتمن نتوانست آن را به‌دست آورد، اما درعوض جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کن و بهترین فیلم را از جوایز بافتا کسب کرد.
بعد از موفقیت فیلم «بازیگر»، آلتمن فیلم «میان‌برها» را در سال ۱۹۹۳ براساس چند داستان کوتاه نوشته «ریموند کارور» ساخت که شیر طلای جشنواره ونیز را به‌همراه نامزد کارگردانی جوایز اسکار را برای او به ارمغان آورد.
موفقیت‌های رابرت آلتمن در سال ۲۰۰۱ با فیلم «گاسفورد پارک» ادامه یافت؛ فیلمی که توانست جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اصلی را به‌همراه شش نامزدی دیگر به‌دست آورد.
آکادمی اسکار پس از آن که رابرت آلتمن را در پنج سال مختلف از رسیدن به جایزه بهترین کارگردانی ناکام دید، در سال ۲۰۰۶ جایزه افتخاری یک عمر دستاورد سینمایی را به او اعطا کرد. وی هنگام دریافت جایزه‌اش برای اولین‌بار فاش ساخت که ۱۰ سال قبل از آن، عمل پیوند قلب داشته است.
آلتمن روز بیستم نوامبر ۲۰۰۶ پس از ۱۵ سال مبارزه با سرطان در سن ۸۱ سالگی در لس‌آنجلس درگذشت.
این کارگردان بزرگ طی ۵۵ سال فعالیت هنری بیش از ۷۰ فیلم برای سینما و تلویزیون ساخت و توانست جوایز ارزشمند فراوانی کسب کند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به پنج نامزدی بهترین کارگردانی جایزه اسکار برای «گاسفورد پارک» (2001)، «میان‌برها» (1993)، «بازیگر» (1992)، «نشویل» (1975)، «مش» (1970)، جایزه بهترین فیلم جوایز بافتا(۲۰۰۲) برای «گاسفورد پارک» و بهترین کارگردانی(۱۹۹۳) برای «بازیگر» ،
جایزه خرس طلای برلین در سال ۱۹۷۶ و خرس طلای افتخاری در سال ۲۰۰۲، نخل طلای کن در سال ۱۹۷۰ برای «MASH» و جایزه بهترین کارگردانی در سال ۱۹۹۲ برای «بازیگر»، جایزه بهترین کارگردانی جوایز گلدن گلوب در سال ۲۰۰۲ برای «گاسفورد پارک»، شیر طلای ونیز در سال ۱۹۹۳ برای «میان‌برها» و شیر طلای افتخاری در سال ۱۹۹۶ اشاره کرد.
از دیگر ساخته‌های معروف رابرت آلتمن «شمارش معکوس» (1968)، «مک کیت و خانم میلر» (1971)، «بوفالو بیل و سرخ‌پوستان» (1976)، «سه زن» (1977)، «شرافت پنهانی» (1984)، «پیشخدمت لال» (1988) و «مرد زنجبیلی» (1997) هستند.
ایسنا