دو رمان از احمدرضا احمدی
احمدرضا احمدی شاعر، چندسالی است که در کنار انتشار مجموعه اشعار تازه‌اش، تخیل شاعرانه‌اش را در حیطه‌های دیگری از نوشتار نیز به کار بسته که انتشار چندنمایشنامه و رمان از او در سالهای اخیر حاصل این ورود به حیطه‌هایی دیگر است. گرچه در این آثار نیز ردپای احمدرضا احمدی…
شاهزاده آندره، قهرمان «جنگ‌وصلح» تولستوی در میدان جنگ به آسمان نگاه می‌کند که در آن ابرها یکدیگر را دنبال می‌کنند و سپس به زندگی و مرگ می‌اندیشد و به خودش می‌گوید تمامی اینها در مقابل این آسمان بی‌کران، اموری بی‌اهمیت بیش نیستند
حاشیه‌ای بر کتاب «تاریخ هنر نو» اثر جاناتان هریس
تاریخ هنر، اعتراف‌گرفتن از سیاست است
شیما بهره‌مند
در بیست‌و‌دوم فوریه هزاروهشتصد‌وچهل‌وهشت، حوالی محله پالاس دوکنکورد، کمی پیش از نیمه‌شب، یکی از سربازان حکومت به تحریک جمعیت نیزهاش را در سینه مردی بیسلاح فرومی‌کند. این حادثه نخستین خونریزی انقلاب فرانسه است که به سقوط…
١٩۵۵، خوان رولفو تنها رمانش، «پدرو پارامو» را منتشر کرد. پیش‌تر در ١٩۵٣ مجموعه‌ای از داستانهای کوتاه او با عنوان «دشت سوزان» نام او را بر سر زبان‌ها انداخته بود. تا سال‌ها بعد هم اکثرا رولفو را با همین مجموعه می‌شناختند.
چنین می‌نماید که هفتادوپنجمین دوره‌ی مسابقه‌های هانگر که با طغیان عده‌ای از شرکت‌کنندگان و بیش از همه کَتنیس اِوردین به آشوب کشیده شده، آخرین دوره‌ی این مسابقه‌ها باشد. در حالی که محل برگزاری مسابقه در حال ویران شدن است
فیلم سینمایی «نیمرخ‌ها» پنجمین اثر سینمایی ایرج کریمی؛ کارگردان و منتقد سینما؛ بعد از طی مراحل فنی آماده نمایش شد.
به گزارش مد و مه به نقل از ایلنا، فیلمبرداری آخرین اثر سینمایی ایرج کریمی پس از ۸ سال دوری این کارگردان از سینما، در حالی چندی قبل در حوالی تجریش به پایان رسید که…
در استودیویش در جنگل‌های بلندورف، حوالی شهر لوبک در کناره‌های بالتیک، گونتر گراس جنجال‌هایی را که بر سر کتاب داستانی خاطراتش به نام پوست کردن پیاز به پا شد، به خاطر می‌آورد. چهار سال پیش، در این کتاب عنوان کرد در نوجوانی و در ماه‌های پایانی جنگ جهانی دوم، برای خدمت در نیروهای اس‌اس احضار…
همه آنچه باید درباره جان آپدایک بدانید!
اریک هامبرگر/مترجم:محمدامین فقیه
جان آپدایک، رمان‌نویس آمریکایی، که در ۷۶سالگی درگذشت، گفته است: «موضوع کار من جامعه کوچک طبقه متوسط پروتستان آمریکایی است»؛ جامعه‌ای که خشونت چه لفظی و چه غیرلفظی، آشنای روزمره فرهنگ آمریکایی بود، آپدایک ایمانش را به امکان زندگی عادی در آمریکا حفظ کرد.…
جان آپدایک و زنان
به مناست انتشار رمان از مزرعه آپدایک
آپدایک، برخلاف فیلیپ راس و هنری میلر، نگاه «خبیثانه» به زنان نداشت، اما «ذائقه خوب» را تحقیر می‌کرد (او در مصاحبه‌ای گفت است که «به نظرم «ذائقه» مفهومی اجتماعی است، نه هنری») و با شوخ‌طبعی و لذتی بی‌شرمانه درباره زنان، جنسیت و بدنشان…
دشیل همت؛ پدر رمان سیاه
پیشگامان ادبیات پلیسی جنایی (4)
بیشک اگر بخواهیم در میان پلیسی نویسان همهی دورانها تنها به تعداد انگشتان یک دست گزینش کنیم، دشیل همت یکی از آنها خواهد بود. سیمای افسانهای و دست نیافتنی و نقش تاثیر گذار او در سیر تاریخی ادبیات پلیسی، از یکسو مدیون ارتقای کیفی…
پروین غفاری در گذشت (فوزیه هم در گذشت!)
این دو زن!
پروین غفاری در گذشت/ بازیگری که در ایام جوانی به موطلایی شهر ما معروف بود
پروین غفاری هیچگاه بازیگر مهمی نبود، نه از شهرت بسیار و پایداری برخوردار شد و نه اینکه هنری از خود در بازیگری سینما بروز داد. صرفا به دلیل…
مروری بر زندگی و آثار عباس نعلبندیان
روزنامه فروشی که پا به هیچ سالن تئاتری نگذاشته بود!
فروزان جمشیدنژاد: سال های دهۀ ۴۰، تئاتر در ایران عمدتا محافظه کار بود و کم و بیش پرچمدار سنت؛ درام ایرانی تازه چشم گشوده بود و داشت با جلوه گری در آثاری چون «بلبل سرگشته»، «از پشت شیشه…
۱۰
یه همراه: مرثیه برای قهرمان مغلوب / امیر عزتی
یکی از محبوبترین فیلمها در میان منتقدان و علاقمندان سینما، شاهکاری برای بارها و بارها دیدن. در ژانر خود و در سالهای تولید آن، تنها رقیب جدیاش پدرخوانده ی کاپولاست، شاید برخی پدرخوانده را به این فیلم ترجیح بدهند، اما کم نیستند کسانی که…
«سفر به انتهای شب» : تولد یک ملت!
سالی سیلک ترجمهی رکسانا خالقی
آثار ادبی سلین، مانند شمار بسیاری از دیگر نویسندگان قرن بیستم، شدیدا با جایگاه ادبیات داستانی نویسنده در مقابل علایق سیاسی او ویژگی مییابد. برای برخی از منتقدین، یهود- ستیزی سلین و جانبداری او از فاشیستم ابهاماتی را در خصوص “کیفیت”…
بهروز وثوقی: شاید دیگر هیچ گاه نتوانم به ایران بازگردم!
گفت و گو با بهروز وثوقی
چند سال پیش وقتی داوران جشنواره سانفرانسیسکو جایزه خود را به عباس کیارستمی اهدا کردند و او نیز این جایره را به بهروز وثوقی که در سالن حضور داشت، تقدیم و تاکید کرد این جایره را به وثوقی…
حکایت گرام تپاز و صفحه های قاسم جبلی؛ به بهانه در گذشت این خواننده قدیمی
یادی از زندگی و آثار قاسم جبلی/ حمید رضا امیدی سرور
سن و سال نسل ما به آن ایام قد نمیدهد، خیلی هنر کرده باشیم، وصفش را شنیده ایم؛ از بزرگترها، در مورد من نه حتی از بزرگترهای خانواده…
نوشته زیر برآیند دو نقدیست که درباره رمان «از پائولوکوئلیو متنفرم!» نوشتم، این نوشته که برای کتاب ادبیات ماه تنظیم شد و در واقع فشرده دو نقد قبلیست به اضافه دریافتهای من در خوانشهای بعدی این رمان، که گذشته از اینکه معتقدم مهمترین رمان یکی دو ساله اخیر است
سینما بهشت (۴): سرگیجه اثر آلفرد هیچکاک
نقدهایی از راجر ایبرت و پرویز شفا
سرگیجه Vertigo – 1958
کارگردان : آلفرد هیچکاک
نویسنده : الک کاپل
بازیگران: جیمز استوارت- کیم نواک
خلاصه داستان :
پلیسی در یک تعقیب و گریز بروی پشت بام های سان فرانسیسکو کشته می شود و باعث مرگ کارگاه اسکاتی فرگوسن…
آثار تاریخی در گستره تهران؛ مقاله ای از استاد داریوش شهبازی
از ما قبل تاریخ تا کنون
گستره تهران ناحیه ای است، از دماوند تا آن سوی کرج و ارتفاعات لواسان و فشم و شهرستانک تا جلگه های جنوبی ری و ورامین . این ناحیه از سرزمین ایران که امروز به لطف پایتخت شدن…
تهران در گذر زمان؛ گفتگویی با سید عبداله انوار
از طهران تا تهران؛ پرونده بهاری مد و مه
استاد «سید عبداله انوار» را همگان نیک می‌شناسند؛ دانشی مردی از جنس کتاب و کتابت و اندیشه. او که انوار معرفتش به سبب پر‌خواندن و پر‌جستجو‌گری در حوزه‌ی اندیشه‌ی علمی ، هر روز شعله‌ورتر گشته و…
دارالمجانین مقاله ای از محمّدعلی همایون‌کاتوزیان
بده بستان پیشکسوتان داستان نویسی ایران! (هدابت و جمالزاده)
مهم ترین دلیل توفیق تاریخی یکی بود و یکی نبود این بود که همه ناخودآگاهانه منتظرش بودند یعنی همه (بدون اینکه خود بدانندیا به یکدیگر بگویند) منتظر گُردی بودند که گرز داستان نویسی جدید را -که پیش از این…
مروری بر زندگی و آثار «توماس مان»
پیتر هرتلینگ/ ترجمه: همایون نوراحمر
“خداوند بر روح ضعیفان رحمت آورد. ”
“آنچه که من میگویم در درونم است. من خود تجربهاش کردهام. ”
توماس مان، رمان‌نویس آلمانی در دوم ژوئیه ۱۸۷۷ در کالا (۱) ورتمبرگ (۲) به دنیا آمد و در ۱۲ اوت ۱۹۵۵ در زوریخ…
طهران چگونه تهران شد؟!/ نوشته ای از عباس اقبال آشتیانی
طهران دیروز، تهران امروز / پرونده بهاری مد و مه
از طهران تا تهران
عباس اقبال آشتیانی
این اواخر ظاهراً به دستور فرهنگستان، چنین معمول شده است که نام «طهران» پایتخت دولت شاهنشاهی را «تهران» با «تاء دو نقطه» بنویسند و چنین می‌نماید که…
تفکرات «سلین» درباره عشق، نفرت، دوستی، زندگی و ادبیات
آخرین گفتگو با لویی فردینان سلین
این آخرین مصاحبهایست که با سلین انجام شده، آن نویسنده فاشیست، متفرعن، گَنده دماغ، اما در عین حال دارای سبکی مفتون کننده و نثری غبطه برانگیز، که کتابی دیوانهکننده چون «سفر به انتهای شب» را نوشته و انبوهی شاهکار…
داستانی از کاظم تینا تهرانی: «پدر و پسر و آینه»
از کتاب «شرف و هبوط و وبال»
این داستان کوتاه در میانهی دهه چهل در مجلهی (یا به عبارت درست تر جُنگ) آرش منتشر شده. در میانهی دهه پنجاه کاظم تینا با جمع آوری داستانهای پراکنده خود در نشریات و جنگ های گوناگون، مجموعه…
آفتاب بی غروب؛ زندگی و آثار کاظم تینا تهرانی (ک. تینا)
حمید رضا امیدی سرور/ و نوشته ای از شاپور بنیاد در رثای کاظم تینا
ک. تینا نامیست که در جنگهای ادبی دههی سی و چهل در پیشانی آثاری داستانی که با رویکردی نوگرایانه منتشر شده بودند به چشم می خورد. آثار تجربهگرایانه و…
فراز و فرود داستاننویسان ایرانی از نگاه جواد مجابی
یک گفتگوی خواندنی!
متن زیر گفتگوی بسیار جذابیست، از این منظر که مروری دارد به ادبیات معاصر ایران، از ابتدا تا اواخر دهه شصت، از دریچه نگاه جواد مجابی، که خود یکی از چهرههای صاحب نام و دارای اعتبار در آن بوده است. گفتگو کننده…
همه ی تلخکامی های روی زمین (روایتی از زندگی ویرجینیا ولف)
ژرار دو کورتانز/ ترجمه: ناهید طباطبایی
۱۸۸۲: بیست و پنجم ژانویه-تولد آدلین ویر جینیا ستیون، سومین فرزند جولیا و لسلی، بعد از ونسا(۱۸۷۹)و توبی(۱۸۸۰). انتصاب لسلی ستیون بهسمت سردبیری هیأت تحریریه «فرهنگ زندگینامه ملی»در ۶۳ جلد که تدوین آن را به سال…
خوشی ها و روزها: توماس مان به روایت توماس مان
ترجمه: محمود حسینی زاد
مد و مه: توماس مان برای علاقمندان جدی ادبیات داستانی بینیاز از معرفیست، یکی از غولهای ادبیات داستانی آلمان که خوشبختانه شاهکارهای او نظیر مرگ در و نیز و کوه جادو به فارسی ترجمه شده، آن هم از خود زبان…
گابریل گارسیا مارکز: از نوشتن می ترسم!
در گفتگویی با کارلوس فوئنتس
روایت زیر، شرح دیدار و گفتگوی میان مارکز و کارلوس فوتنتس است، دو نویسنده بزرگ امریکای لاتین در هاوانا، در سال ۱۹۸۲، زمانی که مارکز تازه جایزه نوبل گرفته و شهرتی به هم زده، اما فوئنتس هنوز دستش از این جایزه نرسیده…