خبرهایی از: فیلم تازه پناهی، علیدوستی، پله آخر، مهین اسکویی، حواشی جشنواره و…

* تقدیر ویژه هیات داوران جشنواره‌ی بین‌المللی «وزول» فرانسه از ترانه علیدوستی

ترانه علیدوستی برای بازی در فیلم «پذیرایی ساده» مورد تقدیر ویژه هیات داوران جشنواره‌ی بین‌المللی «وزول» فرانسه قرار گرفت.رییس هیات داوران جشنواره‌ی «وزول» را گارین ناگراهو، کارگردان اندونزی برعهده داشت. دیگر داوران این جشنواره «سام هو»، مدرس سینما از هنگ کنگ، «باران کوثری»، بازیگر ایرانی و «گوتام گوس»، کارگردان هندی بودند.

 بنا بر این گزارش، جایزه طلایی بهترین فیلم مشترکا به «جورزول» کره و «با تو یا بدون تو» از سریلانکا رسید. جایزه ویژه هیات داوران هم به «باکایو» از فیلیپین، کارگردان «جان روبلزلانا» اهدا شد.

 تقدیر ویژه هیات داوران هم از دو بازیگر زن انجام شد؛ ترانه علیدوستی برای فیلم «پذیرایی ساده» به کارگردانی مانی حقیقی و «تانگ شوتینگ» از چین برای فیلم «همه عذرخواهی‌ها».همچنین فیلم «تراژدی ژاپنی» مورد تقدیر ویژه هیات داوران جشنواره‌ی وزول فرانسه قرار گرفت. ایسنا

*

اکران «پله آخر» به کارگردانی علی مصفا در 9 سینما آغاز شد

«پله آخر» به کارگردانی علی مصفا در 7 سینما در دو روز اول اکرانش، 11 میلیون تومان فروخته است. طبق اعلام دفتر پخش هدایت فیلم، این فیلم در روزهای اولیه‌ی اکرانش در 7 سینما به اکران درآمده است و از امروز چهارشنبه 25 بهمن ماه تعداد سینماهایش به 9 سینما رسید.

اکران این فیلم با بازی لیلا حاتمی و علی مصفا در سینماهای آزادی‌، ملت‌، فرهنگ‌، اریکه‌، زندگی‌، فلسطین‌، ماندانا‌، پارس‌ و موزه سینما آغاز شده است. «پله آخر» در اولین حضور بین‌المللی خود در بخش مسابقه چهل و نهمین جشنواره فیلم کارلووی واری در جمهوری چک در تیر ماه به نمایش درآمد و سه جایزه بهترین بازیگر، بهترین فیلم فیپرشی و بهترین پوستر فیلم را از آن خود ساخت.

پس از آن در برنامه بازتاب جشنواره کارلووی واری در پراگ، دوازدهمین جشنواره فیلم اوسیان سینه فن دهلی نو، هفتمین جشنواره فیلم باتومی گرجستان (و دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد برای علیرضا آقاخانی)، دومین جشنواره فیلم مستقل آرس کاتوویتس لهستان، سی و ششمین جشنواره سائوپولو، دومین جشنواره فیلم های ایرانی استرالیا، بیست و سومین جشنواره فیلم های ایرانی در شیکاگو، هجدهمین جشنواره مدفیلم رم (و دریافت جایزه پیو کولتور)، جشنواره فیلم بارباکان در اسلواکی، هجدهمین جشنواره فیلم کلکته، بیست و ششمین جشنواره فیلم لس آنجلس موسسه فیلم آمریکا، سومین جشنواره فیلم های ایرانی در لندن، شانزدهمین جشنواره فیلم شب های سیاه تالین، هفدهمین جشنواره فیلم کرالا (و دریافت تقدیرنامه هیات داوران)، اولین جشنواره فیلم کوچی در هند، یازدهمین جشنواره فیلم پونا (و دریافت تقدیرنامه هیات داوران برای فیلم نامه) و نوزدهمین جشنواره فیلم های ایرانی در موزه هنرهای زیبای بوستون در آمریکا به نمایش درآمده است.

در مهر ماه گذشته نیز، مارتین اسکورسیزی با ارسال نامه‌ای به پخش کننده بین المللی فیلم، درخواست دریافت یک نسخه دی وی دی فیلم را به علت تعریف‌های شنیده از دوستان فیلمساز خود را کرده بود. عرضه و پخش بین المللی فیلم سینمایی “پله آخر” به عهده محمد اطبایی است.

*

فیلم جدید جعفر پناهی «پرده‌ بسته» در جشنواره برلین به نمایش در آمد

فیلم جدید جعفر پناهی با عنوان «پرده‌ بسته» شامگاه سه‌شنبه در بخش رقابتی جشنواره برلین نمایش یافت. فیلم «پرده‌ بسته» که در میان 19 فیلم نامزد خرس طلای برلین حضور دارد، با بازی «کامبوزیا پرتوی» و «مریم مقدم» روز گذشته برای اولین‌بار به روی پرده رفت. کامبوزیا پرتوی، فیلمنامه‌نویس و کارگردان ایرانی، سازنده آثاری چون «گلنار» و «گربه آوازه‌خوان»، سال 83 نیز با فیلم «کافه ترانزیت» از جشنواره فیلم فجر سیمرغ بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن (با بازی همسرش) را گرفت. این فیلم که تدوین آن توسط پناهی انجام شده بود، همچنین سال 2007 نماینده ایران در رقابت اسکار بود. حال پس از چند سال پرتوی در فیلم پناهی علاوه بر بازی، دستیاری کارگردان را برعهده داشته است. پرتوی همچنین نگارش فیلمنامه‌هایی چون «من ترانه 15 سال دارم»، «دیشب باباتو دیدم آیدا»، «شب» و «هر شب تنهایی» را در کارنامه دارد.

 بنا بر اطلاعات منتشرشده ازسوی خبرگزاری رویترز، «پرده‌ بسته» یک اثر داستانی و تجربی پس از مستند «این یک فیلم نیست» از پناهی محسوب می‌شود و بیشتر روایت فیلم در ویلایی در کنار دریا رقم می‌خورد. فیلم ماجرای یک مرد نویسنده (کامبوزیا پرتوی) است که با خروج از شهر، به ویلایش در شمال پناه می‌برد و پس از ورود به ویلا، پرده‌ها را می‌کشد و ارتباط خود را با دنیای بیرون قطع می‌کند. در حالی که به دنبال آن یک مرد و زن جوان که در حال فرار از دست پلیس هستند، ناگهان وارد خانه می‌شوند.

 نویسنده در ادامه فیلم همواره در جدال میان واقعیت و تخیل است. لایه‌های واقعیت در فیلم با ورود خود پناهی به فیلم قوت می‌گیرد و در صحنه‌هایی چند پوستر از فیلم‌های ساخته شده توسط وی از جلوی دوربین عبور می‌کند. در صحنه‌ای از فیلم نیز پناهی به کنار دریا می‌رود و اینگونه به نظر می‌آید که قصد خود کشی دارد. نمایش این فیلم در رسانه‌های غربی نیز بازتاب‌هایی داشته که در آن‌ها، به جنبه‌ها و تفسیرهایی سیاسی اشاره و توجه شده است.

*

دفاع  از فیلمهای جشنواره به سبک جمال شورجه!

موضع‌گیری صریح داور جشنواره مقابل محصولات حوزه هنری: جایزه طراحی صحنه و لباس «حوض نقاشی» برای ایجاد رفاقت و همدلی با حوزه هنری داده شد!

«حوض نقاشی» یک اثر معمولی و هم‌صدا با رسانه‌های بیگانه بود که غلط علمی و پزشکی داشت/ «خسته نباشید» فیلم خوبی بود اما تصویر عقب‌افتاده‌‌ای از کشورمان القاء می‌کند!

به نظرم فیلم سینمایی «استرداد» شاخص این دوره از جشنواره بود. این فیلم یک پروژه استاندارد از نظر سینمایی و محتوایی بود و چیزی از یک فیلم حرفه‌ای بین‌المللی کم نداشت!

موضع‌گیری صریح داور جشنواره مقابل محصولات حوزه هنری: جایزه طراحی صحنه و لباس «حوض نقاشی» برای ایجاد رفاقت و همدلی با حوزه هنری داده شد!«حوض نقاشی» یک اثر معمولی و هم‌صدا با رسانه‌های بیگانه بود که غلط علمی و پزشکی داشت/ «خسته نباشید» فیلم خوبی بود اما تصویر عقب‌افتاده‌‌ای از کشورمان القاء می‌کند

اگرچه معتقدم «خسته نباشید» رنگ و لعاب و طراحی صحنه خوبی داشت و در کل اثر خوبی ساخته شده است اما به نظرم این فیلم می‌توانست بستر خود را در یک اجتماع شهری و متمدن‌تر به تصویر بکشد. گرمی و صمیمیتی که در جامعه ایران وجود دارد تنها مخصوص به روستاها و زیرزمین (قنات) نیست. به نظرم نشان دادن این گونه ایران، تصویر عقب‌افتاده‌ی را از کشورمان در نزد مخاطب القاء می‌کند.

به نظرم فیلم سینمایی «استرداد» شاخص این دوره از جشنواره بود. این فیلم یک پروژه استاندارد از نظر سینمایی و محتوایی بود و چیزی از یک فیلم حرفه‌ای بین‌المللی کم نداشت. «استرداد» در اکثر رشته‌ها حرف‌هایی برای گفتن داشت تا جایی که متاسفانه این فیلم در چند رشته مورد غفلت و کم توجهی قرار گرفت که از جمله آن‌ها می‌توانم به رشته‌های فیلمبرداری‌، طراحی صحنه، موسیقی، صداگذاری و کارگردانی اشاره کنم.

*

نمایشنامه خوانی «در تاریکی سوزان» به یاد میهن اسکویی

به مناسبت سالروز تولد بانوی تئا‌تر ایران؛ زنده یاد مهین اسکویی نمایشنامه «در تاریکی سوزان» در خانه تئا‌تر و خانه هنرمندان خوانده می‌شود.

«در تاریکی سوزان» نوشته آنتونیو بوئرو بایخو است که با ترجمه پژمان رضایی و به کارگردانی سید جواد روشن خوانده می‌شود.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی گروه تئا‌تر یگانه، در این خوانش کاظم هژیر آزاد، ناهید مسلمی، جواد اعرابی، وحید نفر، خیام وقار کاشانی، الهه شه پرست، ترانه کوهستانی، بهرنگ فرهنگ دوست، امیر عباس حسینی، مهری زندی به عنوان بازیگر حضور دارند. همچنین بیژن زرین به عنوان نوازنده، سیاوش خادم حسینی: دستیار کارگردان و کتایون جهانگیری و پرستو کرمی به عنوان توضیح صحنه خوان این گروه را همرای می‌کنند.
این نمایش ابتدا در برنامه نمایشنامه خوانی شنبه آخر ماه در روز شنبه ۲۸ بهمن ماه ساعت ۱۸ در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان خوانده خواهد شد و سپس در روزهای دوشنبه ۳۰ بهمن و سه شنبه اول اسفندماه ساعت ۱۶ در تالار اجتماعات خانه تئاترخوانش می‌شود.
«در تاریکی سوزان» برای اولین بار در سال ۱۳۶۷ و با کارگردانی زنده یاد مهین اسکویی آماده اجرا شد ولی هیچگاه به روی صحنه نرفت.

سیدجواد روشن درباره این نمایش نامه نوشته است: در سال ۱۳۶۷ به دعوت علی منتظری رئیس وقت مرکز هنرهای نمایشی، برخی از کارگردانان و هنرمندان قدیمی و پیشکسوت تئا‌تر آثاری را برای اجرا آماده کردند. از این جمله بانو مهین اسکویی بود که تصمیم داشت نمایش «در تاریکی سرکش» را با حضور جمعی از هنرمندان و شاگردانش در تالار وحدت به روی صحنه ببرد. این نمایش چند ماه تمرین شد و حتی پرو لباس‌ها نیز انجام گرفت ولی در زمانی که همه چیز آماده اجرا بود به دلایلی نمایش به اجرا نرفت! زنده یاد مهین اسکویی همیشه در پاسخ به این سوال که چرا شما دیگر کار تئا‌تر نمی‌کنید؟ پاسخ می‌داد: برای اینکه هنوز به من نگفته‌اند چرا نمایش «در تاریکی سرکش» متوقف شد؟ شاید اینکه چرا این نمایش اجرا نشد و آیا مسئولان باعث آن بودند و یا برخی هنرمندان و… در حال حاضر دیگر اهمیت زیادی نداشته باشد ولی آن‌چه اهمیت دارد این است که «در تاریکی سرکش» به عنوان یک اثر هنری فرصت تولد و معرفی پیدا نکرد و حسرت آن بر دل گروه باقی ماند. بعد از درگذشت بانو اسکویی، به عنوان یکی از شاگردان کوچک ایشان همواره دوست داشتم به شکلی ضمن ادای احترام به استاد و زنده نگاه داشتن یاد ایشان، این نمایش‌نامه را معرفی و یاد آن اجرا را زنده کنم. این فرصت مهیا نشد تا امروز که به بهانه سالروز تولد این بانوی بزرگ تئا‌تر (اول اسفندماه) و با حمایت خانه تئا‌تر و همیاری دوستان و هنرمندان بزرگواری که برخی در سال ۶۷ نیز همراه بانو اسکویی بودند امکان ارائه و معرفی این اثر فراهم شد و امیدوارم در فرصتی نه خیلی دور شرایط اجرای صحنه‌ای این نمایش نیز فراهم شود.
تمایل داشتم در این خوانش از ترجمه خود بانو اسکویی استفاده کنم که با توجه به گذشت بیش از ۲۰ سال از تمرین این اثر متاسفانه دسترسی به ترجمه استاد می‌سر نشد و با رضایت جناب آقای پژمان رضایی از ترجمه ایشان و البته با عنوان «در تاریکی سوزان» استفاده شد.
در سال ۶۷ هنرمندان ذیل در این نمایش حضور داشتند: ناهید مسلمی و یانو مهین اسکویی (دنا پپیتا)، زنده‌یاد مهدی فتحی (دن پابلو)، حمیدرضا افشار و محمد علایی (کارلوس)، مسعود موسوی و محمد طباطبایی (می‌گل)، علی بی‌غم و هوشمند هنرکار (ایگناسیو)، صادق صفایی و جواد اعرابی (آندرس)، ماندانا اصلانی (الیسا)، فریده قلندری (خوانا)، هوشنگ قوانلو (پدر)، گیتا صالحی، رضا عبدالعلی‌زاده و…