کوتاه و خواندنی درباره نامزدهای بازیگری اسکار 2013

بازیگران در جایزه اسکار امسال خوش شانس‎تر بودند چون اگر فیلمها و کارگردانهایشان در مظان سیاسی بودن قرار داشتند، در حوزه بازیگری  کمتر می‎توان شاهد چنین اتفاق‎هایی بود. برای مثال با هیچ منطقی نمی‎توان بن افلک را که یکی از بازیگران ضعیف هالیوود بوده در زمره برندگان و یا نامزدها تصور کرد. در نوشته زیر مروری شده بر بهترین بازیگران  اسکار 2013، بازیگرانی که نامزد دریافت جایزه اسکار در چهار رشته بازیگر نقش اول و نقش مکمل (زن و مرد) بوده اند.

***

بهترین بازیگر مرد در نقش اصلی

۱-  بردلی کوپر: برای بازی در نقش پت در فیلم «دفترچه‌ای با خطوط نقره‌ای» نامزد این بخش است. بیشتر نامزدی‌هایش را برای ایفای همین نقش به‌دست آورده‌است. او از «دنیل دی‌لوییس» به‌عنوان بزرگترین بازیگر دنیا یاد می‌کند. دیدن فیلم «مرد فیلی» اثر «دیوید لینچ»، او را ترغیب کرد که شغل بازیگری را برگزیند.

۲-  دنیل دی‌لوییس: برای بازی تحسین‌برانگیزش در نقش لینکلن، شانس اصلی دریافت مجسمه‌ی طلایی است. او تا کنون در جشنواره‌های مختلف، ۱۶ جایزه برای بازی در این نقش دریافت کرده‌است. این پنجمین بار است که نام دی‌لوییس، در بین نامزدهای اسکار دیده می‌شود. وی در سال ۱۹۹۰ برای بازی دیدنی‌اش در «پای چپ من» به اسکار رسید. در سال ۱۹۹۴ هم برای همکاری دیگرش با «جیم شرایدن» برای فیلم «به نام پدر» نامزد شد، جایزه به «تام هنکس» برای «فیلادلفیا» رسید. ۹ سال بعد، برای «دار و دسته‌ی نیویورکی» از بخت‌های دریافت اسکار بود. ۱۸ سال پس از گرفتن نخستین اسکارش، برای «خون به پا می‌شود» به دومین اسکارش رسید و امسال به احتمال فراوان دوباره او را مجسمه به دست خواهیم دید.

۳-  هیو جکمن:او هم نخستین بار است که نامزد این بخش شده‌است. جکمن ۴۵ ساله، کوچکترین فرزند خانواده‌ی ۷ نفره‌ی استرالیایی‌اش است. در سال ۱۹۹۶، در سریال محبوب «رودخانه‌ی برفی» که در ایران هم پخش شد –و البته ما اپیزودهای او را هرگز ندیدیم!- ظاهر شد. در سال ۹۵، با همسر کنونی‌اش که ۱۳ سالی از او بزرگ‌تر است، هنگام فیلمبرداری سریال «کورلی» آشنا شد.

۴-  ژوکین فونیکس: فونیکس بازیگر عجیبی است. اولین‌بار، بازی‌اش در «گلادیاتور» نظرم را بسیار به خود جلب کرد. اگر نقش «کمودوس» را آن‌قدر خوب ایفا نمی‌کرد، بیننده تا آن حد نمی‌توانست با قهرمان داستان همذات‌پنداری کند. او برای بازی‌اش در این فیلم، برای اولین‌بار نامزد اسکار شد. ۵ سال بعد، حضور بسیار قابل‌توجهش در «قدم زدن روی خط» در نقش «جانی کَش» او را برای دومین بار به نامزدی اسکار رساند. بعد از بازی در «دو عاشق»، ناگهان محو می‌شود و بعد از مدت‌ها، با ریش انبوه و عینک دودی، در برنامه‌ی «دیوید لترمن» حاضر می‌شود. حرف‌هایش باعث خنده‌ی حضار می‌شود و «بن استیلر»، قیافه‌اش را دست می‌اندازد. می‌گویند شدیداً معتاد به مواد مخدر و الکلی شده‌بود. بعد از سقوطی که منجر به حذف‌ش پنداشته می‌شد، برای بازی در نقش سربازی مسئله‌دار در فیلم «استاد»، دیگربار نامزد اسکار شده‌است.

۵-  دنزل واشینگتن: او هم مانند دی‌لوییس، دو اسکار در کارنامه‌اش دارد. ششمین بار است که در اسکار، نامزد می‌شود و در سال‌های ۱۹۸۹ برای فیلم «افتخار» و ۲۰۰۱ برای «روز تمرین» برنده‌ی این جایزه شده‌است. واشینگتن، از جمله معروف‌ترین و موفق‌ترین بازیگران رنگین‌پوست است و از حامیان «باراک اوباما» به شمار می‌رود. نام یکی از پسرانش را به افتخار «مالکوک ایکس»، مالکوم نهاده‌است. او چنان‌که در بسیاری از فیلم‌هایش می‌نماید، یک فعال سیاسی و اجتماعی است. در سال ۲۰۰۶، ۱میلیون دلار برای کمک به بچه‌های افریقا اهدا کرده‌است. واشینگتن برای بازی در فیلم «پرواز» به این نامزدی رسیده‌است.

*** در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی مرد، «دانیل دی لوئیس» برای فیلم «لینکلن» جایزه اسکار را کسب کرد.

بهترین بازیگر زن در نقش اصلی

۱-  جسیکا چاستین:چاستین از سال ۲۰۰۴ با بازی در سریال ER وارد بازیگری شد. تا سال ۲۰۰۷ در سریال‌های مختلف حضور یافت و در سال ۲۰۰۸، با بازی در نقش اصلی فیلم «جواِلِن»، وارد دنیای سینما شد. با بازی در فیلم «درخت زندگی» دیده‌شد و برای بازی در فیلم دوست‌داشتنی «خدمتکار»، در دوره‌ی گذشته نامزد اسکار در بخش بهترین بازیگر زن در نقش مکمل شد. ۵ سال حضور در سینما و دو نامزدی اسکار، که این‌بار به‌خاطر بازی در «سی دقیقه‌ی بامداد» نصیبش شده، نشان از استعداد و انتخاب‌های خوبش دارد.

۲-  جنیفر لاورنس: برای بازی در فیلم «دفترچه‌ای با خطوط نقره‌ای» در این بخش نامزد اسکار است. لاورنس تنها ۲۲ سال دارد و پیش‌تر برای فیلم «استخوان زمستان»، برای بازی بسیار خوب‌ش نامزد اسکار شده‌بود. ۱۶ ساله بود که وارد بازیگری شد و با یک فیلم تلویزیونی به اسم «شهر کمپانی» شروع کرد. لاورنس، در سال جدید هم فیلمی با «بردلی کوپر» در راه دارد که «سرِنا» نام دارد. در آن فیلم، در نقش زنی است که نمی‌تواند باردار شود.

۳-  امانوئل ریوا: خانم ریوا، سالخورده‌ترین نامزد این بخش در اسکار همه‌ی ادوار است. او ۸۶ساله است و پیش از بازی در فیلم «عشق» به کارگردانی «میشائیل هانکه»، در فیلم‌هایی مانند «آبی» از سه‌گانه‌ی کیشلوفسکی و «هیروشیما، عشق من» در سال ۱۹۵۹، ایفای نقش کرده‌است. خانم ریوا، شاعر هم هست. می‌گوید: هرگز نخواسته ام که ستاره شوم، هرگز! می‌خواستم کارها را به‌گونه‌ای انجام دهم که خوشحالم کند، و نیاز داشتم که کارهای مختلفی انجام دهم. دردناک است که بازیگران، نقش‌هایی یکسان را ایفا می‌کنند.

۴-  کوئاونژانِی  ولیس: در کنار خانم ریوای ۸۶ ساله، دخترکی ۹ ساله جوان‌ترین نامزد اسکار این بخش در در تمام دوره‌های اسکار است. جالب است که این دوره‌ی اسکار، در این رشته همزمان رکورد پیرترین و جوان‌ترین نامزدهای اسکار  را شکسته‌است. او همچنین اولین نامزد اسکار قرن ۲۱ است که در این قرن زاده شده‌است. او در اولین بازی‌اش، در فیلم «هیولاهای جنوب وحشی» نامزد اسکار شده‌است.

۵-  نائومی واتس: برای بازی در فیلم «ناممکن/ The Impossible» نامزد اسکار شده‌است. خانم واتس ۴۴ ساله، اصلیتی انگلیسی دارد. پدر . مادرش در ۴ سالگی از هم جدا شدند و پدرش را که برای گروه محبوب «پینک‌فلوید» کار می‌کرد، در هفت سالگی از دست داد. از نوجوانی، دوست بسیار صمیمی «نیکول کیدمن» است. در این فیلم، واتس در نقش مادر خانواده‌ی خوشبختی است که بر اثر سونامی، خانواده‌اش را گم می‌کند و در جستجوی آن‌هاست. جالب آن‌که او از شنا در آب‌های عمیق وحشت دارد، زیرا در ۱۴ سالگی چیزی نمانده‌بود که در اقیانوس غرف شود و برادرش نجاتش داد. واتس در سال ۲۰۰۴ هم برای بازی در فیلم «۲۱ گرم» نامزد اسکار شده‌بود.

*** در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی زن، «جنیفر لاورنس»‌ برای فیلم «کتابچه بارقه امید» جایزه نفر برتر را دریافت کرد.

بهترین بازیگر مرد در نقش مکمل

۱-  آلن آرکین:برای فیلم «آرگو» نامزد این بخش است. او در سال ۲۰۰۷ برای فیلم Little Miss Sunshine در همین رشته اسکار گرفته‌است. آرکین، در هنر بسیار فعال است. او نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده، خواننده و آهنگساز هم هست. در سال ۱۹۶۷ در فیلم «تا وقتی تاریک شود صبر کن» در نقش قاتل در فیلمی با هنرنمایی «ادری هپبورن» به ایفای نقش پرداخت. گفته می‌شود از سکانس پرتعلیقی که قرار بوده او را به قتل برساند متنفر است، چرا که به گفته‌ی خودش او در هر زمینه‌ای بانو هپبورن را می‌ستوده‌است. بین نامزدی او در فیلم «قلب شکارچی تنهایی است» تا گرفتن اولین اسکارش، ۳۸ سال فاصله افتاد.

۲-  رابرت دنیرو: برای بازی در نقش پدر بیچاره‌ی پت در فیلم «دفترچه‌ای با خطوط نقره‌ای» نامزد این بخش است. او ۷ بار نامزد اسکار شده‌است که از این تعداد، دو بار کجسمه به دستش رسیده. اولین بار در سال ۱۹۷۵، در فیلم «پدرخوانده ۲» برای بازی در نقش جوانی «دن ویتو کورلئونه» نامزد اسکار شد و به‌آن دست یافت. بازی در فیلم‌های به‌یادماندنی «راننده‌ی تاکسی» و «شکارچی گوزن» او را مجدداً به نامزدی اسکار رساندند که هر بار جوایز به  «پیتر فینچ» و «جان وویت» رسید. ۶ سال پس از گرفتن نخستین اسکار، برای بازی عالی‌ش در فیلم «گاو خشمگین» به دومین اسکارش رسید. آخرین بار، ۱۱ سال قبل، برای بازی در فیلم «تنگه وحشت» نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فیلمی که نسخه‌ای بازسازی شده از فیلمی قدیمی ساخته سال ۱۹۶۲بود که ستاره‌ی خوش‌اخلاق و خوش‌سیمای دوره‌ی طلایی سینما، «گریگوری پک»، نقش قهرمان فیلم را بر عهده داشت. در آن فیلم، «رابرت میچام» نقش زندانی روانی را بر عهده داشت. اسکورسیزی که به دانش و احترام به سینمای کلاسیک معروف است، در آن فیلم هم از حضور پک در سالخوردگی استفاده کرد. سال‌های اخیر برای دنیرو، سال‌های چندان خوبی نبود. فیلم‌های او به‌شدت برای نام بزرگش، سطح پایین بودند. بعد از ۱۱ سال، ستاره‌ی‌ سابق فیلم‌های اسکورسیزی دیگربار نامزد اسکار است. در دومین همکاری‌ش با «بردلی کوپر» پس از فیلم «نامحدود»، باز در کنارش ظاهر شده و این‌بار هر دو نامزد اسکار شده‌اند. شاید سال‌های اخیر برای دنیرو چندان خوب نباشند، اما هرگز نمی‌توان اَبَرستاره‌ای مثل او را که به سینما وزن و معنایی بزرگ بخشیده، تنها در یک پاراگراف توصیف کرد. این می‌ماند، تا وقتی که به تفصیل چیزی دراره‌اش بنویسم.

۳- فیلیپ سیمور هافمن: خوش‌قیافه، جذاب و خوش‌هیکل نیست. نه مانند خیلی از همکاران‌ش، اما یکی از بهترین‌های دنیا در شغلش است. ۴ بار در لیست بخت‌های گرفتن اسکار بوده‌است و برای بازی در فیلم «کاپوتی» در اولین نامزدی‌اش، به جایزه رسیده‌است. وقتی هم که برد از همه خواست که به مادرش تبریک بگویند، چرا که او ۴ فرزند را به تنهایی بزرگ کرده‌است و لیاقت تبریک را دارد. برای بازی در فیلم‌های «جنگ چارلی ویلسن» و «شَک» هم نامزد شده‌بود. ۴ سال پس از «شک» برای بازی در فیلم «استاد»، از شانس‌های گرفتن جایزه‌ی طلایی است. در جوانی، گارسون رستوران بود و مدتی هم بادی‌گارد، از هر دوی این کارها اخراج می‌شود. می‌گوید اگر در فیلم «بوی خوش زن» بازی نمی‌کرد، هرگز به جایی که امروز هست، نمی‌رسید.

۴-  تامی لی جونز: برای بازی در نقش «تادئوس استیونز» در فیلم «لینکلن» نامزد این بخش است. جونز، هرگز به کلاس بازیگری نرفته‌است، در جوانی هنگام تحصیل در دانشگاه هاروارد هم‌اتاقی «ال گور» بود و هنوز هم با هم دوست هستند. جونز از سال ۱۹۷۰، با بازی در فیلم «قصه‌ی عشق» وارد دنیای بازیگری شد. در سال ۱۹۹۲ برای اولین‌بار، برای بازی در فیلم JFK نامزد اسکار شد. دو سال بعد اسکار بهترین بازیگر مرد در نقش مکمل را برای بازی در فیلم «فراری» از آن خود کرد. پیش از نامزدی برای فیلم «لینکلن» هم برای بازی در فیلم «در دره‌ی خدا» نامزد اسکار سال ۲۰۰۸ بود.

۵- کریستوف والتز: مرد آلمانی با استعداد بی‌نظیر در بازیگری، برای فیلم «جانگو رها شده» نامزد اسکار دریافت جایزه‌ی بهترین بازیگر مرد است. اولین اسکارش را هم مدیون «کوئنتین تارانتینو» بود که به او اعتماد کرد و نقش «هانس لاندا» را برای فیلم «حرام‌زاده‌های بی‌آبرو» به او سپرد. او پروژه‌ای در دست دارد که زمان اکران‌ش هنوز مشخص نشده، اما قرار است در آن نقش «میخائیل گورباچف» را ایفا کند. او در حین بازی در نقش دکتر شولتز، از اسب سقوط کرد و استخوان لگنش شکست. شاید بیشتر از نامزدهای دیگر این بخش، دوست داشته‌باشم جایزه به او برسد. فکر می‌کنم واقعاً شایستگی‌اش را دارد!

*** در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، «کریستوف والتز» برای فیلم «جانگوی آزاده شده» جایزه اسکار را گرفت.

بهترین بازیگر زن در نقش مکمل

۱-  ایمی آدامز: از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳، آدامز ۴ بار نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار بوده‌است. از سال ۱۹۹۹ وارد عرصه‌ی بازیگری شد. یک ماهه دخترش را باردار بود که فیلمبرداری «جنگجو» به پایان رسید و برای بازی‌ش نامزد اسکار شد. سه ماه پس از تولد دخترش، دوباره به دنیای بازیگری برگشت و در فیلم «در مسیر» ظاهر شد.

۲-سالی فیلد: ستاره‌ی ۶۷ ساله، برای بازی در فیلم «لینکلن» در نقش مری، نامزد اسکار شده‌است. اوج درخشش او در نیمه‌ی اول دهه‌ی هشتاد بود، زمانی که برای فیلم «نورما ری» و «جاهایی در دل» به اسکار دست یافت. ۲۷ سال پس از آن، این‌بار هم از بخت‌های دریافت اسکار است. مادرش، مارگارت، هم بازیگر بود که در روز ۶۵ سالگی سالی، درگذشت. در سال ۱۹۸۸، به خاطر انحراف هواپیمای شخصی‌اش هنگام تیک‌آف، دچار سانحه شد که آسیبی ندید. فیلد برای بازی در فیلم لینکلن، ۲۰ پاوند وزنش را اضافه کرد.

۳-   آن هاتاوی: برای بازی در فیلم «بی‌نوایان» در نقش فانتین، نامزد اسکار است. ستاره‌ی ۳۰ ساله، متولد بروکلین نیویورک است و در نیوجرسی بزرگ شد. از سال ۲۰۰۱ با بازی در فیلم «خاطرات شاهزاده‌خانم» وارد دنیای بازیگری شد. او در سال ۲۰۰۹ برای فیلم «ریچل ازدواج می‌کند»، نامزد اسکار در نقش اصلی شده‌بود. «اما تامپسون»، «کیت وینسلت» و «مریل استریپ»، الگوی هاتاوی در بازیگری هستند و «ادری هپبورن» ستاره‌ی محبوبش است.

۴-  هلن هانت: برای بازی در فیلم As good as it gets در سال ۱۹۹۸، اسکار گرفت. ۱۵ سال بعد، برای فیلم «جلسات» می‌تواند نام خود را در فهرست اسکار ببیند. اولین معلم بازیگری او، پدرش «گوردن هانت» بود که در ۸ سالگی ددخترش، آموزش دادن هلن را آغاز کرد. هانت، کار حرفه‌ای را ۹ سالگی آغاز کرد.

۵- جکی ویور: از ۱۹ سالگی وارد بازیگری شد. ویور ۶۶ ساله برای دومین بار است که نامزد اسکار می‌شود. او اولین بار در سال ۲۰۱۱ برای بازی در فیلم «پادشاهی حیوانات» نامزد اسکار شده‌است.

*** در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن، «آن هات‌وی» برای فیلم «بینوایان» جایزه اسکار را گرفت.

فرانک مجیدی (یک پزشک)- انتشار در مدو مه: هفتم اسفند 1391