درباره «آخرین جایگاه»، فیلم جدید اکشن آرنولد شوارتزنگر

 این اولین فیلم جی. وون کیم کره ای در هالیوود است اما این فیلم را در درجه اول برای بازگرداندن ارنولد به هرم فیلمسازی ژانر اکشن و تبدیل مجدد او به اصطلاح غولی ساخته‌اند که پیشتر بود.

حقایق زندگی این مرد هر چه باشند وی که در آن  سال‌های پولسازی اش در کوماندو، دروغ‌های حقیقی، پاک کننده، دوقلوها، فراخوانی عمومی و البته ترمیناتور 2 هم بازی کرد، در فیلم جدیدش ایفاگر رل یک مامور ارشد سابق پلیس لس آنجلس به نام ری اوونز است که کلی جایزه و نشان و مدال افتخار را هم به او داده بودند.  وی که اخیراً 66 ساله شده، در این سن و به سبب تغییراتی که در حالاتش به وجود آمده بیش از هر زمانی شبیه به سایبرگ‌ها و موجودات مصنوعی و متعلق به سایر سیارات است.  پوست او قدری کشیده شده به نظر می‌رسد، چشم هایش قدری بسته تر ولی پر نورتر شده و بیشتر برق می‌زند و با این که شانه هایش قدری فروخوابیده اما بازوهایش همچنان باد کرده و پرتوان است و هنوز در این سن و سال هم حضوری قوی به لحاظ فیزیکی بر پرده سینما دارد. البته به سبک و سیاق گذشته به وی دیالوگ هایی می‌دهند که بسیار کوتاه و به قول خودشان One Liner (یک جمله ای) است و آنها را طولانی تر نمی کنند زیرا آرنولد با آن استعداد بازیگری (که هنوز ندارد) و توانایی مکالمه (که پیشتر هم گفتیم ندارد) سزاوار چیزی بیش از این سؤال‌ها و جواب‌های پرضرب و کوتاه نیست و هر چه که رد و بدل کردن جملات آنان طولانی تر شود، بی استعدادی ارنولد بیشتر توی چشم خواهد خورد و اصولا در هالیوود هنوز ارنولد را مثل همتاهایش و حتی بیش از آنها (شامل سیلوستر استالونه، استیون سیگال، ژان کلود ون دام و جیسن استیتام) نه یک  اکتور و مرد محاوره‌ها بلکه عنصر اکشن می‌شناسند و فقط وقتی به چشم می‌خورد که اتفاقی افتاده باشد و نیازی به حرکت و زور و دویدن و کوبیدن باشد و در غیر این صورت او اصلا فلسفه وجودی ندارد.