اشتراک گذاری
مهرناز منتظری: به مت دیمون باید لقب مرد 5/2 میلیاردی دلاری را داد. زیرا این رقمی است كه از سال 1997 كه دیمون با فیلم «ویل هانتینگ خوب» پا به هالیوود گذاشت تا حالا از گیشه فیلم‌هایی كه تولید كرده، به دست آورده است. این فیلم‌ها از «بورن» و «یازده یار اوشن» گرفته تا «آقای رایپلی با استعداد»، «نجات سرباز رایان» و «مرحوم» (the Deported) هستند كه همگی نه فقط در گیشه كه در نگاه منتقدان نیز موفق بوده‌اند. مجموع اینها باعث شد مجله فوربس سال 2007 «دیمون» را قابل اعتماد‌ترین ستاره سینمای هالیوود بداند زیرا قادر است در قبال هر یك دلاری كه استودیو به وی پرداخت می‌كند 29 دلار سود خالص داشته باشد.
این بازیگر 42 ساله كه با چهره كودكانه‌اش كمتر از سن واقعی‌اش نشان می‌دهد، همیشه لبخندی بر لب دارد و ساده و صمیمی حرف می‌زند. حتی اگر توجهی به جیسون بورن نداشته باشیم، باز هم به راحتی می‌توان متوجه شد دیمون در زندگی واقعی با نوع چهره و كلام خود هم می‌تواند یك جاسوس خوب باشد. او درست شبیه كسی است كه فقط یك ستاره سینما می‌تواند آنگونه باشد و در چنین موقعیتی قرار دارد.
البته این نتیجه‌گیری آخر، بی‌انصافی در حق توانایی‌های انكارناپذیر دیمون است كه در جدیدترین فیلم او با عنوان «سرزمین موعود» كه گاس ون سنت، كارگردان «ویل هانتینگ خوب» آن را كارگردانی كرده است.
دیمون در این فیلم نقش مقاطعه‌كار و مشاور یك شركت استخراج نفت و گاز را بازی می‌كند كه در تلاش است مردم یك شهر دور افتاده در یكی از مناطق نفت‌خیز آمریكا را متقاعد كند امتیازهایی به كمپانی او بدهند. محور فیلم استخراج گاز و چگونگی پروسه و كار امروزی و مدرن آن است. فرایندی كه با آن گازی را كه در دل زمین نهفته است، خارج میكنند.
در ابتدا قرار بود فیلم را خود دیمون كارگردانی كند، اما: «اصلاً فرصت این كار را نداشتم و در نهایت برنامه‌ریزی‌هایم باعث شدند كسی بهتر از خودم فیلم را كارگردانی كند. هر چند كه از آنجا كه مجبور بودم جایم را به گاس ون سنت بدهم، اگر این كار را نمی‌كردم، احتمالاً زیر فشار كاری می‌مردم و در نهایت او جایم را این‌گونه می‌گرفت.»
«سرزمین موعود» یكی از معدود فیلمنامه‌هایی است كه این بازیگر چشم آبی، از سال 2002 كه «Gerry» را نوشت، نوشته است و گاس ون سنت نیز آن را كارگردانی كرده است. البته دیمون در نگارش فیلمنامه «سرزمین موعود» تنها نبوده است و جان كراسینسكی ستاره معروف NBC او را در نگارش این فیلمنامه همراهی كرده است. دیمون در این مورد می‌گوید: «در حال فیلمبرداری یك فیلم بودم و نمی‌توانستم تمام وقتم را روی این كار بگذارم. بنابراین كل فیلمنامه تنها در چند تعطیلات آخر هفته نوشته شد.»
نوشتن مهارتی است كه دیمون از 15 سال گذشته تاكنون از آن در بهترین شكل خود برخوردار بوده است. او 15 سال قبل هم موفق شد به خاطر نگارش «ویل هانتینگ خوب» اسكار دریافت كرد. با این حال او در این امر كمی كند است و به قول خودش: «در نگارش همیشه نیاز به یك همكار دارم. نمی‌توانم این كار را به تنهایی انجام دهم. همیشه در كالج در درس ادبیات بهترین بودم. (اشاره او به تحصیلاتش در هاروارد است كه آن را نیمه كاره رها كرد) اما از اینكه ساعت‌ها به تنهایی پشت كامپیوتر بنشینم و تایپ كنم، متنفرم. این كار مرا دیوانه می‌كند. البته نگارش خلاقانه بسیار متفاوت از نگارش مقاله است. این كار خیلی فعال‌تر به نظر می‌رسد، اما خب وقتی همكاری در نگارش دارید، میدان عمل فعال‌تری دارید و با همكارتان گفت و شنود و خنده و… هم دارید. البته حتی در این صورت هم گاهی مجبور می‌شوید به غار تنهایی‌تان بخزید و با خود درباره درستی كاری كه انجام می‌دهید، فكر كنید.»
زندگی شخصی و خصوصی مت دیمون به اندازه زندگی حرفه‌ای‌اش قابل اعتماد است. او سال 2003 با لوسیانا باروسو آرژانتینی كه یك فروشنده بود، آشنا شد و ازدواج كرد آنها صاحب سه دختر كوچك هستند و البته لوسیانا از ازدواج قبلی‌اش صاحب یك فرزند دیگر هم هست.
دیمون درباره پدر بودن می‌گوید: «این كاری است كه همیشه دلم می‌خواست در زندگی انجام دهم و پدر باشم. هر چند كه این بی‌خوابی سخت‌ترین بخش زندگی من است. گاهی نیمه‌های شب به ساعت نگاه می‌كنید و فكر می‌كنید الان است كه دیگر بمیرید. خیلی سخت است.» او سپس به سبك زندگی خود اشاره می‌كند و می‌افزاید: «اگر كسی بخواهد پنهانی از زندگی من عكس بگیرد، حوصله‌اش سر می‌رود. چون اغلب روز را در حال مطالعه و یا حفظ دیالوگ‌هایم هستم و به این ترتیب هر خبرنگار و عكاسی فورا خسته می‌شود و به خانه‌اش می‌رود.»
مت دیمون همیشه خود را دست كم می‌گیرد. او زمانی به كنایه درباره فیلمنامه‌های خود گفته بود: «فیلمنامه‌های من فاقد برادپیت و دی‌كاپریو هستند.» او همچنین درباره خود و علت محبوبیت‌اش تردید دارد و می‌گوید: «هیچ وقت تلاش نكرده‌ام خودم را در محدودیت رفتاری خاصی قرار دهم. به همین دلیل هم نمی‌دانم چرا مردم مرا دوست دارند. البته از این موضوع و اینكه آنها هنوز هم دوست دارند بروند و فیلمهای مرا ببینند خوشحالم.»
اما به هر حال بحث‌های زیادی بر سر جدیدترین فیلم او، «سرزمین موعود» وجود دارد. این فیلم به خاطر طرح مشكلات و مسایل فرایند جدید استخراج نفت و گاز برای ساكنان مناطق نفت‌خیز مورد انتقاد كمپانی‌ها قرار گرفت. جالب آنكه حتی صاحبان مزارع سابق پنسیلوانیا كه زندگی آنها و تخریب مزارعشان در فیلم نشان داده می‌شود هم به فیلم معترض شدند و سازندگان فیلم را متهم كردند كه با حقارت به مزرعه‌داران نگاه كرده‌اند.
وقتی فیلم در دسامبر 2012 در آمریكا اكران شد، تنها نیمی از بودجه 15 میلیون دلاری آن بازگشت. هر چند كه فیلم در اروپا با استقبال بیشتری مواجه شد و در بخش نمایش ویژه جشنواره فیلم برلین امسال نیز حضور داشت. دیمون درباره انتقادها از فیلم‌اش می‌گوید: «فكر نمی‌كنم فیلم شایسته این‌گونه حملات ویران‌كننده باشد. حتی یك سكانس در فیلم وجود ندارد كه من بخواهم آن را تغییر دهم یا به گونه‌ای متفاوت جلوه‌اش دهم، اما نمی‌دانم چرا آن بازخوردی كه من انتظار داشتم را نداشت، اما خب گاهی اوقات مردم و مخاطبان بعدها متوجه ارزش و چیزهایی كه فیلمی بیان می‌كند، می‌شوند. من شخصاً این فیلم را دوست دارم و واقعاً این انتقادهایی را كه می‌شود، درك نمی‌كنم.»
«سرزمین موعود» در واقع انتقادهایی است كه این بازیگر به جامعه پیرامون خود در آمریكا دارد. او در بیان تفكرات خود درخصوص این فیلم شرح می‌دهد: «این چیزی كه به آن هویت آمریكایی می‌گویند، واقعاً می‌خواهد چه میراثی را برای نسل آینده خود برجا بگذارد؟ وضعیت مناطق دورافتاده آمریكا واقعاً مرا دلشكسته می‌كند. معمولاً تصور می‌شود ركود اقتصادی شهرهای بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما بروید و روستاها و مناطق دورافتاده را ببینید كه به چه وضعیتی گرفتار شده‌اند. خانواده‌های مزرعه‌دار با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم میكنند. مشاهده این چیزها خیلی سخت است. بعد گاهی كمپانی‌های استخراج به این مناطق می‌آیند و با وعده مستمری‌های طولانی مدت اجازه حفاری در مزارع را می‌گیرند، اما مزرعه داران نمی‌دانند كه با این كار تا چه حد خود و فرزندانشان را در معرض خطر قرار می‌دهند و علاوه بر آن محیط زیست را كه تخریب آن بر زندگی نسل‌ها تأثیر می‌گذارد، ویران می‌سازند. من فقط می‌خواستم اینها را نشان دهم و قضاوت را به عهده مخاطب بگذارم و خودم هیچ قضاوتی نداشته باشم.»
مت دیمون وقتی به او پیشنهاد می‌شود با این افكاری كه دارد باید رئیس جمهور آمریكا شود، می‌خندد و می‌گوید: «نگرانی‌ام فقط بابت كسانی است كه واقعاً گرسنه هستند. من ترجیح می‌دهم مردم بیشتر به حرف سیاستمداران گوش كنند تا فیلمسازان و بازیگران، اما واقعیت آن است كه سیاستمداران ما حقیقت‌ها را نمی‌گویند و حداقل درباره این‌گونه مسایل سكوت میكنند.»
كار دیگری كه او واقعاً می‌خواهد انجام دهد، كارگردانی است، اما فعلاً نقش اول فیلم جدید «نیل بلومكمپ» با عنوان «بهشت» (Elysium) را در دست دارد كه قرار است ماه آگوست (مرداد ماه) اكران شود. او در این فیلم نقش مكس یك آقای معمولی را دارد كه این شانس را می‌یابد كه زمین را نجات دهد. معمولی چیزی است كه او در آن بهترین است، اما بزرگترین تعریفی كه می‌توان از مت دآمون در این فیلم داشت، این است كه كاراكتر او تنها 29 سال دارد و دیمون 42 ساله است.
منبع: the Independent
بانی فیلم – مد و مه / 14 خرداد 1392