كارگردان: كیم جی-وون. فیلم‌نامه: اندرو نائر. بازیگران: آرنولد شوارتزنگر (ری)، فارست ویتاكر (جان)، جانی ناكسویل (لوییس دینكام)، پیتر استورمر (بورل)، ادواردو نریگا (گابریل كورتز). محصول ۲۰۱۳، ۱۰۷ دقیقه.
سركرده‌ی یكی از بزرگ‌ترین كارتل‌های مواد مخدر از دست مأموران اف‌بی‌آی فرار كرده و با ماشین پرقدرتی كه در اختیار دارد با سرعتی سرسام‌آور به سوی مرز مكزیك می‌راند. شهری كوچك در ناحیه‌ی مرزی آخرین جایی است كه می‌شود جلوی او ایستادگی كرد…

یکی بود یکی نبود…

پوریا ذوالفقاری: آخرین سنگر نشان می­دهد هم‌­چنان می‌­شود با الگوی قصه­زگویی کلاسیک، قهرمانی دوست­زداشتنی ساخت و با قرار دادن نقطه‌­های عطف حتی به شکلی کاملاً پیش­بینی­‌پذیر، اثری پیش روی مخاطب گذاشت که نتواند از تماشایش منصرف شود.
فیلم داستان کلانتر یک شهر کوچک و آرام در نزدیکی مرز مکزیک و آمریکاست که با یک خلاف­کار فراری و خطرناک که قصد گریختن به مکزیک را دارد، روبه­‌رو می­‌شود. نقش این کلانتر را آرنولد شوارتزنگر بازی می­‌کند و نبرد اصلی بین او به عنوان یک پلیس پیر که از سروکله زدن با خلاف­کاران شهر جرم­‌خیز لس‌­آنجلس کناره گرفته و با افتخارها و مدال­‌هایش به شهری دورافتاده آمده و یک مجرم جوان خطرناک است. در طول داستان تنهایی او را بین زیردستان بی­‌عرضه­‌اش می­بینیم و نزدیک شدن خطر به آن شهر، بیش از پیش ما را نگران وضعیت آن شهر و کلانتر تنهایش می­کند. از این نظر آخرین سنگر در تصویر کردن تنهایی قهرمانش، یادآور ماجرای نیمروز ا­ست و اگر هم­پای آن پیش نمی­رود به دلیل تلاش سازندگان برای خلق داستانی جذاب به مدد طنز و صحنه­‌های اکشن است. مهم­ترین ویژگی مردم آن شهر، بی­‌خیالی‌­شان است و تصویر آن­‌ها در کنار پلیس­‌های ترسویی که تا پیش از آغاز جدال، هیچ کار مهمی در زندگی­‌شان نکرده‌­اند. اگر آخرین سنگر، ماجرای نیمروز نمی­‌شود، به دلیل ضعف شخصیت‌­پردازی مردم شهر است وگرنه قهرمان­‌های اصلی داستان، از این نظر چیزی کم ندارند.

تأکید بر پیری و جوانی دو سوی این جنگ، به دلیل اهمیت این نکته برای سازندگان است. آرنولد دقیقاً به همین دلیل شمایل یک قهرمان را پیدا می­‌کند. سازندگان به جای تلاش برای پنهان کردن پیری و ناتوانی او، با نشان دادن این ویژگی، جدال نهایی این دو را به یکی از دیدنی­ترین بخش­‌های فیلم بدل می­‌کنند و بر پروسه‌ی خلق قهرمان، نقطه‌ی پایانی منطقی و تحسین­‌برانگیز می­گذارند. در آن جنگ تن به تن، بدمن فیلم بارها آنولد را با کنایه­‌هایی درباره‌ی پیری و سپری شدن دورانش می­‌نوازند و سیر زدوخورد این دو هم تا جایی بر درستی این تصویر منطبق است. اما در نهایت همان اتفاقی که دوست داریم می­‌افتد. قهرمان پیروز می‌­شود و شخصیت منفی داستان به سزای اعمالش می‌­رسد. بله. هنوز هم این قصه شنیدنی­‌ست. هنوز هم می­توان از یکی بود یکی نبود لذت برد. (امتیاز: ۶ از ۱۰)

جایی برای پیرمردها هست

هومن داودی: وقت تارومار كردن است. فرصت تكه‌پرانی فراهم است. جمله‌های قصار تك‌ضرب است كه بدمن‌ها را می‌نوازد و شوكه می‌كند. گلوله است كه شلیك می‌شود و عضله‌های پیچ‌خورده است كه به عرق می‌نشیند. این است دنیا و فضایی كه آرنولد كهنه‌كار از دنیای اكشن‌های محبوب دهه‌های هشتاد و نود با خود به سال ۲۰۱۳ آورده است. او با آخرین سنگر نشان می‌دهد كه هنوز دود از كنده بلند می‌شود و هنوز هم با وجود خطوط ناهموار و ناهنجاری كه ردشان بر چهره و حتی دست‌هایش دیده می‌شود، یك قهرمان درست‌وحسابی كلاسیك در وجودش خفته كه با ابتدایی‌ترین امكانات داستانی و مصالح دراماتیك بیدار خواهد شد. آرنولد شمایلی آیكونیك در سینمای اكشن به حساب می‌آید و سازندگان آخرین سنگر به‌درستی تمام هم و غم‌شان را صرف استخراج و بازآفرینی این وجهه كرده‌اند و در این راه به توفیق كامل رسیده‌اند. در چنین فیلمی كه هدف غایی‌اش فراهم كردن اوقاتی خوش برای تماشاگری است كه از بیش‌تر قواعد بازی از پیش آگاه است، این حجم از اكشن و تعلیق و از همه بهتر شوخی و خنده كفایت می‌كند و كارساز است. اصلاً برگ برنده‌ی فیلم و كلید سرپا ایستادنش همین است كه به‌هیچ‌وجه خودش را جدی نگرفته؛ هم آرنولد پیر شدنش را به عنوان واقعیتی انكارناپذیر پذیرفته و جا به جا آن را دست می‌اندازد و هم كل قصه در عین پرتنش بودن، از لحظه‌های مفرح خالی نیست. یك وردست بامزه و دست‌وپاچلفتی با بازی جانی ناكسویل هم هست كه این مجموعه كامل شود.
آخرین سنگر تحت تأثیر آشكار از الگوهای وسترن ساخته شده و یكی از لذت‌های انكارناپذیر تماشایش نوع مواجهه‌ی فیلم‌ساز با آن‌ها و بازخوانی سرخوشانه‌شان در متن فیلم است. از شوخی عالی فرار نكردن پیرمردهایی كه در نوشگاه نشسته‌اند بگیرید تا فصل پایانی كه اسبی كه قهرمان باید با آن پیروزمندانه به شهر برگردد، با یك شورلت آخرین مدل اما درب‌وداغان جای‌گزین شده است. این‌جا دیگر مهم نیست كه تخلفات بدمن اصلی ماجرا چه بوده یا دلیل به هم زدن دو دل‌داده‌ی همكار كلانتر چه بوده. می‌شود به‌راحتی و با تكیه بر طرح داستانی نحیف و تكراری و شخصیت‌های پرورده‌نشده (البته بجز قهرمان)، آخرین سنگر را رد كرد؛ اما این كار مسلماً با نادیده انگاشتن فرامتن پربار بیش از سی‌ساله‌ی شمایل سینمایی آرنولد شوارتزنگر و جایگاه مهم او در بطن سینمای اكشن معاصر همراه خواهد بود. (امتیاز: ۶ از ۱۰)