نقد و بررسی فیلم ردکارپت ساخته رضا عطاران

در ابتدای این نشست رضا عطاران ضمن تشکر از حضور پررنگ تماشاگران تقدیر کرد و گفت: امیدوارم در شلوغ‌ترین روز جشنواره سی و دوم فیلم فجر این فیلم را دوست داشته باشید.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی براینکه ایده اولیه داستان از کجا شکل گرفته است، گفت: از دو سال پیش این ایده برای یک فیلم کوتاه از سوی احمد احمدی تهیه‌کننده شکل گرفت و با نشست‌هایی که برای هماهنگی و انسجام این داستان انجام شد به این نتیجه رسیدیم که داستان کشش ساخت یک فیلم بلند را دارد.

وی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی براینکه داستان فیلم چقدر به واقعیت نزدیک است، گفت: قصه این فیلم کاملاً واقعی است و من با نقشم به خوبی ارتباط برقرار کردم چرا که خودم تمامی این مراحل را گذرانده‌ام، ساعات در صف بودم تا یک امضا از خسرو شکیبایی بگیریم.

وی افزود: این تجربیات به من کمک کرد تا با نقشم به خوبی ارتباط برقرار کنم.

وی در پاسخ به این سؤال که فیلم برای نمایش در ایران ساخته شده ولی تصویر خوبی از ایرانی‌ها برای حضور در کن ارائه نمی‌دهد، گفت: فیلم چون در شهر کن فرانسه ساخته شده است تمایل داریم که به عنوان نماینده ایران در فستیوال کن سال آینده حضور داشته باشد.

وی افزود: تصویر ایرانیان اصلاً به صورت تمسخر‌امیز ارائه نمی‌شود چرا که همانطور هم که در فیلم دیدید فضاهای شوخی فیلم برای همه مردم و ملل مختلف اتفاق می‌افتد.

عطاران با اشاره به استفاده از بازیگران مختلف در این فیلم گفت: یکی از ویژگی‌های «ردکارپت» این است که در آن 200 نفر برای نقش‌های کوتاه و بلند جلوی دوربین می‌روند اما فقط 6 نفر از آنها می‌دانند که در حال بازی کردن هستند و بقیه همه به صورت مستند ارائه می‌شود.

وی با اشاره به نوشتن این فیلم‌نامه «ردکارپت» گفت: در ابتدا فقط یک ایده کلی شکل گرفت و باقی ماجرا را به صورت اتفاق‌هایی که برای‌مان می‌افتاد می‌نوشتیم.

عطاران افزود: در واقع فیلم اینگونه ساخته شد که یک سکانس گرفته می‌شد و بعد قصه قبل و بعد آن سکانس نوشته می‌شد و در انتها به عنوان زنجیروار به هم وصل می‌شد.

وی در پاسخ به سؤالی که آیا فیلم با ممیزی روبه‌رو می‌شود، گفت: ما دیگر در ممیزی برای خود استاد شده‌ایم و بعید می‌دانم این فیلم با ممیزی روبه‌رو شود.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی براینکه دلیل زمان کم نمایش فیلم چه بود، گفت:‌ هیچ چیزی از فیلم‌نامه و فیلم اصلی کم نشده و در واقع داستان کششی بیشتر از این نداشت.

عطاران با اشاره به استفاده از اسامی هنرمندان در این فیلم گفت: استفاده از اسامی مانند جناب آقای سلحشور و همچنین آقای فرهادی اصلاً به صورت هدف مطرح نبوده بلکه همانطور که در فیلم دیدید ما اسامی بسیاری از افراد را به کار بردیم.

وی در پایان در پاسخ به سؤالی مبنی براینکه نشان دادن تفاوت‌های فرهنگی کمی اغراق‌آمیز است، گفت: در سفرهای قبلی که به کشورهای خارجی داشتم متوجه شدم که این اتفاقات برای همه ایرانیان می‌افتد، اتفاقات ریز و درشتی که در انتها داستان این فیلم را شکل داد.

* فقط با دو دوربین کار کردیم

احمد احمدی تهیه‌کننده فیلم «ردکارپت» با اشاره به شکل‌گیری ایده داستان گفت: من سال 2010 در جشنواره کن حضور داشتم و متوجه شدم این جشنواره یک نمایش برای جلب سرمایه‌گذاری و همچنین انتخاب بازیگران و مدل‌ها برای طرح‌های آینده آنها است.

وی افزود: در ادامه این داستان به این نتیجه رسیدم که اگر شخصی را که دغدغه رسیدن به جشنواره کن را دارد به تصویر بکشیم در انتها طرح موفقی خواهیم داشت.

احمدی با اشاره به گرفتن مجوز برای فیلم‌برداری در کن گفت: من چون قبلاً در جشنواره کن حضور داشتم با موقعیت جغرافیایی این شهر به خوبی آشنا بودم به همین علت بخشی از فیلم‌برداری با مجوز و بخش عمده بدون مجوز و مستندگونه فیلم‌برداری شد.

وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر هزینه و مدت فیلم‌برداری گفت: حدود 15 روز فیلم‌برداری در فرانسه و 8 روز در تهران داشتیم و در مورد هزینه نیز چیزی حدد 500 میلیون که رقم بسیار بسیار پایینی است، صرف شد.

وی در ادامه با اشاره به امکانات این فیلم و تصویربرداری آن گفت: عمده فیلم با یک دوربین گرفته شده است و در برخی مواقع از دو دوربین هم استفاده شده است.

احمدی افزود: کل فیلم «ردکارپت» با دو دوربین فیلم‌برداری و با دو لامپ 100 وات نورپردازی شده است.

رد کارپت در کن!
عطاران درباره این موضوع که آیا قرار است فیلم به کن فرستاده شود، توضیح داد: «ما فرستادیم تا ببینم چه می شود!»
کارگردان فیلم «ردکارپت» با بیان این که فیلمنامه ای برای کارپت نداشته است، یادآور شد: «یکی از ماجراهایی که این فیلم داشت این بود که ما قصه کلی فیلم را داشتیم . فکر کردم اگر بخواهم بنویسم در کن دچار مشکل می شویم، گفتیم برویم و بر اساس اتفاقاتی که پیش می آید فیلم را بسازیم.»
این کارگردان همچنین متذکر شد:«در فیلم بخش های مستند داریم. مثلا بخش جارموش و تیلدا سوینتون مستند است. این فیلم اصلا فیلمنامه نمی خواست الان هم زیادی مسنجم است.»
احمد احمدی تهیه کننده و طراح ایده این نیز گفت:«سال ۲۰۱۰ که در کن بودم، دنیای پر زرق و برق را در این دنیا می دیدم وفکر کردم این یک نمایش است که می توان روی آن سرمایه گذاری کرد. فکر کردم که اگر شخصیتی داشته باشیم که تمام دغدغه اش سینما باشد چه می شود. این دستمایه کوتاه در ذهنم جرقه زد و با عطاران مطرح کردم.»
او همچنین درباره سختی ها مجوز فیلمبرداری در کن گفت: «طی سفرهایی که به فرانسه داشتم آن جا را خیلی خوب می شناختم. بخشی از فیلمبرداری ها با مجوز بوده و بخشی هم مستند است.»
او همچنین درباره این که چرا شخصیت اول فیلم با فرهادی یا اسپیلبرگ در کن ملاقات نکرد، متذکر شد: «ما پرهیز داشتیم که فیلم مجموعه این آدم ها شود. اگر عطاران اسپیلبرگ را می دید اصلا شرایط عوض می شد و قصه به شکل دیگری بود.»
حمیدرضا صدری آهنگساز این فیلم نیز درباره آهنگسازی این اثر و این که موزیک های خارجی استفاده شده، توضیح داد: «درباره بخش ایران آهنگسازی شده است و برای این بخش موسیقی ساختیم برای بخش خارج از ایران هم موسیقی ساخته شده است.»

مد و مه/ 20 بهمن 1392