نقد و بررسی فیلم فرشته‌ها با هم می‌آیند (حامد محمدی) و خانوم (تینا پاکروان)

خانوم (تینا پاکروان)

محسن بیگ‌آقا: تینا پاكروان پس از دستیارى كارگردان‌هایی مثل بهرام بیضایى، مسعود كیمیایى، فریدون جیرانى و… حالا اولین فیلمش را ساخته است. خانوم زندگى سه زن در سه خانواده مختلف را روایت می‌كند كه هر یك مشكلات خاص و متفاوتى دارند. یكی زن ثروتمندی كه با ورشكستگى شوهرش حالا حتی فرش زیرپا هم ندارد، دیگرى طلبكارى است كه برای طلبش به دنبال شوهر قصه‌ی اول است و سومى كارگر آسیب‌دیده از كار در كارخانه‌ی شوهر قصه‌ی اول است. اما ارتباط زن‌ها فقط از طریق كارشان نیست. همه‌ی نكته در این است كه آن‌ها همگى پای همسران خود ایستاده‌اند و به رغم مشكلات درونى و بیرونى، تنهای‌شان نگذاشته‌اند. چنین فیلم زنانه‌ای رنگ و بوی فمینیستی به خود نگرفته و بیش از هواداری از زن، برتر دانستن و نمایش بی‌نیازى او از مرد، به انسانیت بها داده. خانوم خسته‌كننده نیست، فضاهاى داخلى خانه‌ی هر زن را با توجه به روحیه و نحوه‌ی زندگى‌اش متناسب به تصویر كشیده و نورپردازى مناسبی دارد كه به‌ویژه در قصه‌ی اول كه بازى خاموشى و روشنایى دارد، خوب از كار درآمده. ریتم فیلم هم به تناسب هر قصه متفاوت است: قصه‌ی اول كه ماجراى فرار شوهر ورشكسته را روایت می‌كند، ریتم پرشتابى دارد، درحالى كه قصه‌ی آخر كه زندگى كارگر معلول است، ریتم كندى پیدا می‌كند. موسیقى فیلم نیز به دلیل آهنگ‌ساز بودن شوهر قصه‌ی دوم و ماجرای پیانویى كه شوهر براى فروش گذاشته، تابعى از همین ابزار موسیقى است. بین بازى‌های فیلم. سیامك انصارى بازى متفاوتى ارائه كرده است.

***

فرشته‌ها با هم می‌آیند (حامد محمدی)

مهرزاد دانش: جمع‌وجور بودن فیلم در کنار فضاسازی صمیمانه و دوست‌داشتنی‌ای که بین دو کاراکتر اصلی داستان جاری است و البته بیش از هر چیز بازی خوب جواد عزتی و نازنین بیاتی به آن کمک می‌کند، از امتیازهای این فیلم است، اما آفت‌هایی همچون فقدان خط اصلی در مسیر درام و نیز مقصد خوش‌خیالانه‌ای که لابد قرار است مفهوم امید از آن تلقی شود، مانع از دستیابی فیلم به سطح بالا‌تری می‌شود. یکی از نقاط قابل توجه فیلم به ویژه در مقایسه با فیلم‌هایی که شخصیت‌های روحانی دارند و به زندگی روحانیان می‌پردازند، اکتیو بودن روحانی فیلم است که برخلاف نمونه‌های مشابه که عمدتاً از روحانیان تصویری ضعیف و کمرو ارائه می‌دهد، هویتی ملموس دارد. البته نکاتی اغراق‌آمیز مانند امتناع بی‌دلیل این شخصیت از گرفتن یارانه‌ی ماهانه‌اش با توجه به نیاز شدید مالی‌ای که دارد شمایل یادشده را تا حدی مخدوش می‌کند.

فیلم / مد و مه / 21 بهمن 1392