اشتراک گذاری
برد پيت ستاره نوظهور سينماي سياسي
به نظر مي‌رسد برد پيت بازيگر مشهور هاليوودي براي اين كه از سلبرتي‌هاي مشهور هاليوود است، احساس عذاب وجدان دارد و طلب بخشش مي‌كند. وقتي فيلم «كلوپ مشت‌زني» اولين بار در سال 1999 اكران شد، يك منتقد تحريك‌پذير روزنامه «ايوينينگ استاندارد» لندن تصور خودش از نبرد اين مردان را نبردي خواند كه «نه تنها ضد كاپيتاليستي است، بلكه ضد جامعه و در واقع ضد خدا نيز هست». اما داوري‌ها راه به سوي برد پيت ستاره اصلي فيلم باز كرد و كارگردان فيلم يعني ديويد فينچر با خوشحالي به اين نظرات واكنش نشان داد و اندكي بعد خود پيت در گفت وگو با مجله رولينگ استونز اظهار داشت: نمي دانستيم فيلم‌مان اينقدر خوب است!
به مدت دو دهه، اين بازيگر موجب پر شدن سينماها و البته ستون‌هاي روزنامه‌ها بود. اما تبادل نظر درباره «باشگاه مشت‌زني» موجب شد تا او تحريك شود به دنبال بازي‌هايي با ايده‌هاي بزرگ برود.
آخرين حضور برد پيت كه با فيلم «كمبود بزرگ» با اقتباس از كتاب مايكل لوييس اكران شده، ممكن است به معني رسيدن او به مقصود باشد. اين فيلم كه در ماه دسامبر در آمريكا اكران شد و قرار است 22 ژانويه در بريتانيا روي پرده برود، حمله‌اي به ديوانگي مالي وال استريت است كه به بحران بزرگ منتهي شد. اين فيلم پيت را وارد دنياي سياسي مي‌كند و همه طرفدارانش كه هميشه توقع داشتند در وراي كناره‌گيري كنايه‌آميز او چيزي فراتر وجود داشته باشد را، شاد مي‌كند.
اين بازيگر در نمايش اوليه اين فيلم در نيويورك به مجله «پيپل» گفت: از اين كه اين همه از مردم خانه‌هايشان را از دست داده بودند، واقعا عصباني بودم. اين جا يك چيز واقعا غلط وجود داشت. با متخصصان حرف بزنيد و مي‌بينيد آنها مي‌گويند چيزي عوض نشده است. اين كه با داشتن سمت بتواني پول بسازي بدون اين كه احساس مسئوليت داشته باشي، هنوز هم وجود دارد، هنوز زنده هست. در حالي كه پيت تا كنون دو بار به عنوان جذاب ترين مرد انتخاب شده، سرانجام توانسته است چيزي مشترك با برني سندرز و جرمي كوربين پيدا كند.
اين تاخت و تاز سياسي اما مدتي است كه در جريان است. «باشگاه مشت زني» براي بيشتر تماشاگران زيادي ملودرام بود كه بخواهند آن را خيلي جدي بگيرند. فيلم‌هاي ديگرش نيز مانند «يازده يار اوشن» به طرز بارزي در حوزه فيلم‌هاي سرگرم كننده جاي مي‌گرفت. بعد او به دموكرات‌ها كمك مالي كرد و ازدواجي پرسروصدا كرد- اما آيا همه رفتارهايش درجه يك نبودند؟ از همه معنادارتر كمپاني توليد فيلم او با عنوان «پلن بي انترتينمنت» است كه توليد كننده فيلم‌هايي چون «12 سال بردگي» و درام حقوق مدني «سلما» بود. درواقع اين كمپاني بيشتر به سراغ موضوع‌هاي سخت تري مي‌رود كه ممكن است نياز به كمي فشار بيشتر داشته باشند تا شكل بگيرند. پيت گفته است «كمبود بزرگ» كه كمپاني او به ساخته شدنش نيز كمك كرد، هماني شده كه بايد مي‌شد. اين در حالي است كه فيلم‌هاي خوب ديگري هم وجود دارد كه درباره بحران مالي است و فيلم «فراخوان حاشيه» سال 2011 با بازي كوين اسپيسي از جمله آنهاست. «كمبود بزرگ» مسلما بلندآوازه‌ترين و دقيقا رك ترين اين فيلم‌هاست. فيلم پشت سر قهرمانان و بدمن‌ها حركت مي‌كند و گاهگاهي به مستند هم پهلو مي زند. فيلم مديريت شده تا وثيقه مصنوعي را شرح دهد و در عين حال حفظ كننده روح فيلمي شبيه «يازده يار اوشن» باشد.
وال استريت مانند يك منحرف باهوش، اغلب مورد ظن است اما بندرت درك شده و هرگز به اعدام محكوم نشده است. اين نگاهي است كه لوييس به وال استريت دارد و مي‌افزايد: «كمبود بزرگ» فقط يك فيلم است، اما در عين حال دعوتي براي مخاطبان وسيع مردمي است تا با ديدگاهي هوشمندانه و جالب درباره جايگاه پول و مسايل مالي در همه زندگي مان به مباحثه بنشينند.
وي مي گويد: چرا پيت اين همه درگير سياست شده؟ بخشي از عدم تمايل او ممكن است با رشد او در محيطي به شدت مذهبي در اسپرينگفيلد مرتبط باشد ، محيطي كه او مي گويد به نظرش خيلي تنگ و محدود بود. او در اين باره مي‌گويد: وقتي مي بينم مردم به هم مي‌گويند كه چطور زندگي مي‌كنند، عصباني مي‌شوم.
او به نظر مي رسد از اين موضوع آگاه است كه هر كسي از بيان شدن روحياتش توسط يك چهره سلبريتي لذت نمي‌برد. او در سال 1999 گفته بود: من يادآور آدمي هستم كه همه چيز دارد. اگر اين حرف را دست بگيريم، هنوز درست‌ترش اين است كه پيت با بازيگري سرشناس مثل آنجلينا جولي ازدواج كرد و حالا اين زوج داراي 6 فرزند هستند.
شخصيت پيت از وقتي او در اواخر دهه سوم زندگي‌اش بود شكل گرفت؛ پس از آن كه او مدرسه روزنامه نگاري در ميسوري را ترك كرد و چند سالي با اشتغال به كارهاي عجيب و غريب روي پاي خودش ايستاد كه پوشيدن لباس يك مرغ براي تشويق مردم به رفتن به يك رستوران زنجيره‌اي فست فود از جمله آنها بود. بعد با نقش آفريني كوتاهي در فيلم «تلما و لوييز» ريدلي اسكات ديده شد كه او را به سمت بازي در نقش‌هايي سنتي كه به زودي فراموش مي‌شدند، سوق داد. اما او رويكرد خودش را داشت و به سراغ فيلم‌هايي متفاوت‌تر رفت كه «باشگاه مشت‌زني» و فيلم 2009 كوئنتين تارانتنيو در سال 2009 يعني «بي‌شرف‌هاي لعنتي» از جمله آنها بود.
بر خلاف جولي، كه با هم سال 2014 در فرانسه ازدواج كردند؛ او شهرتي براي تقاضاي زياد نداشت. به قول جولي كريستي «او جذاب و متفكر» است و باز برخلاف جولي، كه نماينده ويژه كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل است، پيت كمتر تمايلي به نشان دادن وجه بشارت بخش بودن دارد. به جاي آن او سعي كرده تا دستش را وارد حرفه‌هايي مانند ساخت مبلمان بكند و از جمله تختخوابي طراحي كرده كه بيش از 26هزار ساعت وقت براي طراحي و ساخت آن گذاشته و بخشي از خط توليد مبلماني است كه او به راه انداخته است.
جايگاه او در رسانه‌ها بيش از همه با ارتباطش با جولي و پيش از آن با جينفر آنيستون- همسر سابقش- تعريف مي شود. در مصاحبه ها سوال هاي زيادی از او مي شود از جمله اینكه: كار کردن با جورج كلوني چگونه است؟ آيا آنجليناجولي بلد است غذا بپزد؟ چقدر زبان ايتاليايي بلد است؟ كه از آنها نمي شود چیز زيادي بيرون كشید. نيويورك تايمز اما با تيتري به ياد خوانندگانش آورده بود كه : «فراموش نكنيد: او خيلي فعال است».
اين يادآوري مي تواند براي تماشاگران «كمبود بزرگ» خيلي مفيد باشد زيرا شخصيت پيت شبيه شخصيت بيلي بين مربي بيسبال كه او در سال 2011 در فيلم اقتباسي از كتاب ديگر مايكل لوييس يعني «مانيبال» در آن بازي كرده بود، نيست. اين بار، برد پيت نقشي برجسته مانند يك شواليه سفيد دارد، بيشتر از آنچه او در «12 سال بردگي» كه در آن در نقش يك نجار روشنفكر كانادايي ظاهر شده بود، دارد.
«كمبود بزرگ» را آدام مك‌كي كارگرداني كرده كه سرگروه نويسندگان «ساتردي نايت لايو» يا شوي شبانه شنبه شب، برنامه طنز آمريكا بود. براي همين فيلم بيشتر كمدي است تا درام. يكي از موضوع‌هايش اين است كه فرهنگ توجه به شهرت مردم را از راهي كه سياست و امور مالي واقعا مي‌روند، دور مي‌كند.
شما شايد هيچ تصوري از مردمي كه واقعا سختي كشيده‌اند نداشته باشيد، و هر كسي چنين در اين زمينه مي‌چرخد كه انگار در يك ويدئوي لعنتي دارد بازي مي‌كند، «يك شخصيت وقتي توفان مالي مي‌وزد، فرياد مي‌كند. همه آنها دچار دوار شده‌اند، مي‌داني. مي‌داني نگران چي هستند؟ آنها نگران بازي فوتبال هستند. يا اين كه كدام بازيگر زن ممكن است به كانون بازپروري برود». سخت نيست تصور اين كه خود برد پيت اين عقايد را داشته باشد. براي ساخته شدن «كمبود بزرگ» حتي بعيد نيست او پول دستي هم داده باشد تا بخشي از اين مجموعه چهره‌هاي مشهور باشد كه ثروت را به چالش مي‌گيرند. يا شايد مي‌خواهد به اين ترتيب به تماشاگران بگويد كه مسايل مهمتري از زندگي خصوصي خود او وجود دارند.
مد ومه/بانی فیلم منبع: وال استريت ژورنال