اشتراک گذاری
ندیدن کارمان عقوبت است/ تنابنده و مهران‌فر بازیگران اصلی «سنگ پا»
خشایار الوند نویسنده سریال «سنگ پا» که برای ماه رمضان سال ۹۵ نوشته می شود بیان کرد برای یک فیلمنامه‌نویس بدترین عقوبت این است که مردم کارش را دوست نداشته باشند و آن را نبینند.
به گزارش مد ومه خشایار الوند در گفتگو با مهر با اشاره به سریال «سنگ پا» که در حال نگارش فیلمنامه آن است، بیان کرد: تاکنون پنج قسمت از فیلمنامه سریال «سنگ پا» که اثری فانتزی است به نگارش درآمده است.
وی درباره حال و هوای این سریال توضیح داد: این سریال به طنزهای اجتماعی روز می پردازد و برخلاف سریالی مثل «پایتخت» که فضای رئال تری داشت فضایی فانتزی دارد.
این نویسنده و فیلمنامه‌نویس درباره اینکه «سنگ پا» تا چه حد مثل «پایتخت» خانواده محور پیش می رود، بیان کرد: «سنگ پا» روی محور دو دوست با بازی محسن تنابنده و احمد مهران‌فر جلو می رود و من هم در نگارش سریال به این دو نفر فکر می کنم.
نویسنده سریال «شب های برره» در واکنش به اینکه سریال های طنز گاهی به دلیل نگرانی از بازخوردها به سمت فضایی خنثی کشیده می شوند و تاثیر این نگاه در «سنگ پا» یادآور شد: ما در این سریال با همه نوع آدمی سر و کار داریم بنابراین سریال خنثی نمی نویسم. من فیلمنامه ای نمی نویسم که بی خاصیت باشد و در آسمان ها سیر کند و رسالت رسانه هم این است که نسبت به همه افراد و اقشار واکنش داشته باشد. به همین دلیل است که مردم آثار ما را دوست دارند چراکه فکر می کنند یک نفر آنها را درک می کند و مشکلاتشان را مطرح می کند.
وی درباره فانتزی بودن «سنگ پا» عنوان کرد: فانتزی بودن سریال به معنای فراواقعی بودن است و با این نگاه «پایتخت» نیز تا حدی فانتزی دارد. مگر می شود یک خانواده در ۱۳ روز نوروز با اتفاقات بسیاری مواجه شود، اما این همه اتفاق رخ می دهد تا بار فانتزی داستان را بالا ببرد.
نویسنده سریال «پایتخت» درباره اعتراض اصناف به سریال های طنز که باعث خنثی شدن آثار می شود، گفت: «سنگ پا» قرار نیست به اصناف بپردازد. ما در سریال ها با اصناف و مشاغل کاری نداریم. منتها این افراد یک صنف هستند که نقدها را به خود می گیرند. نقدهای ما با افرادی است که کار خود را درست انجام نمی دهند و این مرز باریکی است که گاهی افراد متوجه نمی شوند ما هیچ دشمنی با صنفشان نداریم بلکه تنها یقه آدم هایی را می گیریم که کار خود را به خوبی انجام نمی دهند.
الوند در پایان درباره اینکه چه کسی می تواند به طنزپردازانی که کار خود را به خوبی انجام نمی دهند اعتراض کند، گفت: ما طنزپردازان اگر جز نوشتن هر کار دیگری انجام می دادیم درآمد بیشتری دریافت می کردیم. بنابراین کسی که به این حرفه می آید دوست دارد کارش دیده شود و بدترین عقوبت برای ما همین است که کارمان دیده نشود. خود من هم اگر روزی کارم دیده نشود از این حرفه خداحافظی می کنم.
این نویسنده فیلمنامه های طنز در پایان درباره داستان «سنگ پا» گفت: ما در این داستان به همه جا سرک می کشیم و قصه به گونه ای است که قهرمان ما کارش را درست انجام نمی دهد.