اشتراک گذاری
به گزارش مدومه، ایبنا به نقل از گاردین، حالا که یک کامپیوتر پیشگو ادامه داستان‌های هفت جلدی هری پاتر را جور دیگری رقم زده، جی.کی رولینگ باید قدردان دامبلدور باشد که کورمورن استرایک را دارد که دست به دامنش شود.
«جادو: چیزی بود که هری پاتر فکر می‌کرد خیلی خوب است.» خب این که اصلا اشتباه نیست. بعدی هم به نظر به طرز معقولی پاتری است: «وقتی هری به سمت قلعه می‌رفت، ورق‌های چرمی باران به روحش شلاق می‌زد. رون هم آنجا ایستاده بود و یک جور دیوانه‌واری می‌رقصید.» اما بعد: «او هری را دید و بلافاصله شروع کرد به خوردن خانواده هرمیون. لباس رون درست به اندازه خودش بد بود. هرمیونِ منطقی گفت: اگر شما دو نفر با خوشحالی پا نکوبید، عصبی می‌شوم.»
داستان اینطور ادامه پیدا می‌کند: «برای هری، رون یک پرنده پرسروصدا، بی‌جنب‌وجوش و لطیف بود. هری دوست نداشت به پرنده‌ها فکر کند.» و جالب‌ترین قسمت آن: «آنها به در نگاه کردند، فریاد زدند که چطور می‌شود این در بسته باشد. از آن خواستند که با یک گوی کوچک جایگزین شود. رمز عبور این بود: «زن‌های نق نقو». هرمیون زد زیر گریه.»
کمپانی بوتنیک در وب‌سایتش نوشته:«ما از ابزارهای محاسباتی برای خلق چیزهای جدید و عجیب استفاده می‌کنیم. ما به طرز خودخواهانه‌ای دوست نداریم انسان را با الگوریتم جایگزین کنیم. به جایش می‌خواهیم راه‌های طبیعی تعامل بین انسان و ماشین را پیدا کنیم تا چیزی بسازیم که هیچکدام به تنهایی قادر به خلق آن نیستند.»