گرایشات سیاسی داستان جنایی کدامند؟ در طول چند سال گذشته، برخی نویسندگان مشهور گرایش مترقی یا محافظه‌کارانه ژانر مذکور را روشن و قابل‌فهم ساخته‌اند. تشریک مساعی من به این بحثِ در جریان، به جای افزودن شواهد بیشتر به گرایشات چپ‌گرا یا راست‌گرا، پرداختن به پرسشی شالوده‌ای‌تر است. داستان جنایی چگونه صرف‌نظر از سوگیری خاصّ خود،…

شاید برخی از بارزترین نمونه‌‌‌‌‌های نقد سورئالیستی آندره برتون به کار را بتوان در رمان نادیا(۱۹۲۸) یافت. کتاب به ظاهر، درباره ارتباط کوتاهی است که برتون با یک زن جوان هنگام قدم زدن در پاریس پیدا می‌‌‌‌‌کند.

این‌ مقاله‌ در ۱۹۴۶ در اوج‌ اقتدار جهانی‌ رژیم‌ استالین‌ نوشته‌ شده‌ است‌، در عصری‌ که‌ هنوز نه‌ تلویزیون‌ به‌ این‌ حد از پیشرفت‌ فنی‌ رسیده‌ بود و نه‌ از اینترنت‌ خبری‌ بود. ولی‌ آنچه‌ ارول‌ ۶۵ سال‌ پیش‌ در زمینه‌های‌ فکری‌ و اجتماعی‌ و فرهنگی‌ و سیاسی‌ می‌گوید نه‌تنها همچنان‌ به‌ ارزش‌ خود…

ی دو موپاسان در فرانسه قرن نوزدهم شیوه‌ی تازه‌ای را در داستان کوتاه بنیان نهاد. در طول قرن بیستم در جهان داستان، محبوب عوام بود و مورد ستایش خواص. بسیاری از نویسندگان مشهور، در نهان و یا به عیان او را ستوده‌ و از روش او الهام گرفته‌اند، تولستوی، رمان «بل آمی» و به روایتی…

داستان‌نویس و روزنامه‌نگار«تاریخِ گلستان» نه‌تنها بخشی از زیستِ ابراهیم گلستان، که بخشی از تاریخِ معاصر ایران است، به ویژه در ساحتِ ادبیات و سینما؛ گلستان در هیاتِ کارگردان، مولف بود و در هیات داستان‌نویس هم مولف. از این دو منظر، رمان کوتاه «خروس» و فیلم «خشت و آینه»، به‌‌عنوان «کالت» و «اثر کلاسیک» در ایران…

در یکی از روزهای تابستان ۱۹۲۱، یک سال بعد از نقل‌مکان به برلین، یوزف روتِ نویسنده به سلمانی رفت. آنجا هوا گرم و سنگین بود و تق‌تق قیچی و وزوز مگسی که با تنبلی دور اتاق می‌چرخید مثل موسیقی متن به گوش می‌رسید. جَو آرام بود، گرمای ماه جولای آن را از رمق انداخته بود.

«افسانه میگسار قدیس» آخرین اثر یوزف روت است که با ترجمه علی اسدیان در نشر ماهی منتشر شده. چیزهای بسیار باارزشی در این رمان کوچک وجود دارد؛ مسلما شاهکار روت  که از زندگی خود استخراج شده و پیش‌بینی مرگ خودش که یک کلاسیک مینیمال است، طولانی‌تر از یک داستان کوتاه و کوتاه‌تر از یک رمان…

«عصیان» قصه زوال «آندریاس» مردی رام و تسلیم و پرهیزگار را تعریف می‌کند. آندریاسی که در سر آن است که در این جهان بی‌تاب پس از جنگ راهش را پیدا کند، دنیایی که معتقد است انصاف و عدل و قاعده‌ای معین در آن حاکم است؛ دنیایی که با مدال گرفته‌ای در جنگ خوب تا می‌کند

«اعترافات یک قاتل» یک رمان کوتاه صدوچهل‌ صفحه‌ای است؛ روایتی که در پاریس اتفاق افتاده و نویسنده‌ای آن را شرح می‌دهد. نویسنده‌ای بی‌نام‌ونشان که رو‌به‌روی کافه‌ای روسی به‌نام تاری‌باری زندگی می‌کند و بیشتر زندگی‌اش را با رفت‌وآمد به کافه می‌گذراند

سابقه‌‌ی تاریخی شعر کهن در حافظه‌‌ی ما ایرانیان چنان عمیق است که جز پذیرش و زیستن با آن چاره‌‌ی دیگری وجود  ندارد. این پذیرش اما در صد سالِ اخیر و پس از پیدایش شعر جدید فارسی رنگ و رویِ دیگری به خود گرفته است

مارسل پروست، نویسنده نامدار فرانسوی و خالق رمان معروف هفت جلدی «در جستجوی زمان از‌دست‌رفته»، چندی پیش صد و پنجاه سالگی‌اش بزرگ داشته شد، با انواع و اقسام مراسم و با انتشار مقالات و کتاب‌های تازه دربارهٔ او و نیز ترجمهٔ برخی آثارش به زبان‌های دیگر

موفقیت در نویسندگی مستلزم داشتن این مهارت است که نویسنده بتواند بیان خود را در خدمت انعکاس صدای شخصی دیگر قرار دهد؛ مهارتی که موجب شد برخی نویسندگان مشهور با داشتن بیانی متمایز در آن تبحر یابند.

بگویید انسان‌بودن یعنی نیکوکاری، بلافاصله انسان‌ها تمام تلاششان را می‌کنند تا به دیگران شر برسانند. بگویید انسان‌بودن یعنی آسیب‌زدن، دم‌به‌دم آدم‌ها را می‌بینید که مهربانی می‌کنند و کمک می‌رسانند. این عصیانِ درونی، این میلِ همیشگی به خلاف جهت شناکردن از نظر داستایفسکی جزئی از ذات بشر است، میلی که خیلی وقت‌ها خودش را در قالب…

ویلیام اس. باروز، با نام ادبیِ ویلیام لی (۱۹۹۷-۱۹۱۴)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس و نقاش آمریکایی بود که به‌عنوان اولین چهره‌ی نسل بیت و همچنین یکی از سیاسی‌ترین، تأثیرگذارترین و خلّاق‌ترین نویسندگان قرن بیستم شناخته شده است. نوشته‌های او به‌یک‌اندازه بر ادبیات و فرهنگ عمومی تأثیر داشته‌اند. باروز هجده رُمان و داستان بلند، شش مجموعه داستان کوتاه…

خوان گابریل گارسیا باسکس، رمان‌نویس برجسته‌ کلمبیایی، درباره‌ گابو و شاهکارش در ادبیات جهان می‌گوید: گارسیا مارکز در خطابه‌ نوبل وقایع تاریخی بومیان را بر اساس توالی زمانی روایت می‌کند، بومیانی که قاره‌ جدید را برای اروپایی‌ها کشف یا اختراع کردند

فرانتس کافکا می‌گفت بیماری باعث نوشتنش می‌شود، اما توجهی بی‌پایان به سلامتی هم داشتيم  ویل ریس ترجمۀ: عرفان قادری چند ماه پیش از مرگش یکی از درخشان‌‏ترین داستان‏‌هایش را نوشت. در داستان نقب موجودی تنها، شبیه موش کور، برای محافظت از خود، عمرش را صرفِ ساختن خانه‌‏ای زیرزمینی و تودرتو کرده است. او در آغاز…

«تو نباید آدم بکُشی»؛ پنجمین فرمان از ده فرمان موسی است- فرمانی که به موجب آن، کریستوف کیشلوفسکی یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌سازان تاریخ، «فیلم کوتاهی درباره کُشتن» را در سال ۱۹۸۸ ساخت؛ فیلمی که به‌موجب آن و اثرگذاری آن، به لغو و تعلیق حکم اعدام در لهستان انجامید

 داستان جنایی نوردیک دارای درونمایه جنایی سیاه همراه با توصیفات جذاب و گیرا از طبیعت و مناظر غم‌افزا و دلگیر اسکاندیناوی است. امروزه سبک جنایی نوردیک طرفداران زیادی در سراسر دنیا پیدا کرده است. در ایران در سال‌های گذشته بیشترین اقبال عمومی به داستان‌های کارآگاهانی نظیر شرلوک هلمز (نوشته سر آرتور کنان دویل)، هرکول پوآرو…

داستان‌هایی که ایشی‌گورو می‌نویسد عمیقاً شبیه رؤیاهاست. شخصیت‌هایش واقعی نیستند، اما صحنه‌هایش چنان تکان‌دهنده دنیای بیرون را به نمایش می‌گذارند که ازآن‌پس همه‌چیز رازآمیز و غیرعادی به چشم می‌آید. مارگارت آتوود و چهار نویسندۀ دیگر، به بهانۀ آخرین رمان ایشی‌گورو ، هر یک محبوب‌ترین رمانشان در میان آثار ایشی‌گور رو انتخاب کرده و دربارۀ آن…

موفقیت در نویسندگی مستلزم داشتن این مهارت است که نویسنده بتواند بیان خود را در خدمت انعکاس صدای شخصی دیگر قرار دهد؛ مهارتی که موجب شد برخی نویسندگان مشهور با داشتن بیانی متمایز در آن تبحر یابند

آشنایی من با عباس معروفی به آخرین سال‌های زندگی‌اش در ایران برمی‌گردد، زمانی که استادم دکتر آنالیزه قهرمان(بک) دست‌اندرکار ترجمه‌ی‌ «سمفونی مردگان» و «سال بلوا» و «پیکر فرهاد» به زبان آلمانی بود. در اولین اقامتم در آلمان فرصتی فراهم نشد تا چند خیابان بروم آن‌طرف‌تر، کتاب‌فروشی سرای اندیشه و عباس معروفی را، که دوسه‌سالی بود…

نوشتن از عباس معروفی، نوشتن از قصه‌هایی است، که قهرمان‌هایشان حرف‌های نسلِ مرا با سکوتشان فریاد می‌زنند. نسلِ من، که پدرانش، که مادرانش، تازه انقلاب را پشت سر گذاشته بودند، تا طعمِ «استقلال- آزادی» را بچشند، با جنگی نابرابر مواجه شدند. آن جنگ، ما را با صدای آژیرهای قرمزش، به دنیایی آورد که همیشه قرمز…

در پنجمین روز از بهار عبوس و کم بارانی که در آنیم، دکتر رضا براهنی پس از سکوتی طولانی که ناشی از دست و پنجه نرم کردن با بیماری خاموش اما مهلک و غمناک فراموشی بود، در دیار غربت درگذشت