#وجیزه : در حاشیه جایزه عبدالرحیم جعفری/ جایزه خوب است، اما…

#وجیزه

در حاشیه جایزه عبدالرحیم جعفری

جایزه خوب است، اما…

حمیدرضا امیدی سرور

عرض شود بعد از ده روز وقت تلف کردن در جشنواره فیلم فجر، به عادت دیرین در بیست و سه سال گذشته، آمدیم سر خانه قبلی مان و وجیزه نوشتنمان گرفت.

غرض از این وجیزه ابراز خرسندی از راه اندازی جایزه ای است به نام عبدالرحیم جعفری، آن مرد نیک نام که سهمی انکار ناپذیر در تاریخ صنعت نشر کشور داشت.

گفته اند که از سال 1397 جایزه ای به این نام به پیشنهاد خانواده زنده‌یاد جعفری و با مشارکت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران برگزار می شود. هدف زنده‌ نگه داشتن یاد و خاطره مرحوم جعفری موسس انتشارات امیرکبیر و نشر نوین ایران برگزار و ‌این جایزه از طرف خانواده زنده‌یاد جعفری تامین می‌شود و برگزارکننده آن اتحادیه است.

این جایزه درباره محتوای کتاب‌ها نیست بلکه کتاب‌های عمومی از نظر فرم، صفحه‌بندی و زیبایی ظاهری دبیر اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و زیبایی داوری بررسی خواهند شد. ابراهیم حقیقی که عضو هیئت امناست فضاوت در اینباره را برعهده خواهد گرفت.

اما حالا که تصمیمی چنین شایسته گرفته شده است، آیا بهتر نیست، بدون شتابزدگی و با بررسی کارشناسانه گروهی حرفه ای، مثلا همین هیإت امنا، جوایزی برای چند شاخه مختلف در نظر بگیرند به طوری که جنبه های مختلف صنعت نشر را پوشش دهد. صنعت نشر که تنها طراحی جلد و زیبایی ظاهری کتاب نیست. این تنها یک شاخه است ، صحافی کتاب، نوآوری در زمینه های مختلف کتاب پردازی و… می توانند هریک جدا گانه مورد قضاوت و بررسی قرار بگیرند.

برای مثال در سال های اخیر ناشرانی نوپا وارد بازار نشر شده اند که تولیداتشان نه فقط از حیث محتوا که از جنبه فنی و کتابپردازانه در خور توجه و حتی بهتر از ناشران پیش کسوت بوده است. آیا بهتر نیست هر ساله جایزه ای نیز به یک ناشر نوپا که آثاری ارزنده به بازار داده در نظر گرفت.

غرض این است، حال که نام عبدالرحیم جعفری پشتوانه جایزه ای در حوزه نشر می شود، چه خوب است با یک بررسی کارشناسانه از شهید شدن این ایده جلو گیری کرده و کمی سنجیده تر حساب شده تر به تعریف این جایزه و شاخه های مختف آن پرداخت.نفس جایزه بسیار خوب است اما کیفیت و محتوای آن از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که ضامن بقا و اعتبار آن است.