اشتراک گذاری
«ژول ورن» نویسنده‌ای است که نامش با خاطرات نوجوانی بسیاری از مردم جهان گره خورده است.
به گزارش مدومه به نقل از ایسنا، «ژول ورن» خالق آثاری چون «دور دنیا در هشتاد روز» و «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا»، نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس مطرح فرانسوی است که ۱۹۰ سال پیش در روز هشتم فوریه ۱۸۲۸ به دنیا آمد.
«ساندی اکسپرس» در گزارشی به ۱۰ نکته جالب از زندگی و آثار این چهره ادبی پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
۱. براساس گزارش سازمان یونسکو، آثار «ژول ورن» پس از «آگاتا کریستی» و پیش از «ویلیام شکسپیر»، بیشترین میزان ترجمه را در جهان دارند.
۲. داستانی اغراق‌آمیز وجود دارد که می‌گوید «ورن» در سن ۱۱ سالگی سعی داشت به عنوان پادو کشتی راهی شبه قاره هند شود.
۳. «ژول ورن» پیش از رمان‌نویسی به نگارش داستان کوتاه، نمایشنامه و اپرا مشغول بود که البته اکثر آن‌ها از دست رفته‌اند.
۴. اولین اثر ادبی این نویسنده فرانسوی که در سال ۱۸۵۰ نوشته شد، یک نمایشنامه کمدی بود که «پوشال‌های بر بادرفته» نام داشت. این اثر با کمک «الکساندر دوما» روی صحنه تئاتر اجرا شد.
۵. «ژول ورن» جمله‌ای دارد که می‌گوید: «انسان‌ها پس از اختراع ماشین‌ها، توسط آن‌ها بلعیده می‌شوند.»
۶. این نویسنده مطرح در رمان «پاریس در قرن بیستم» خود که آن را در سال ۱۸۶۳ به نگارش درآورد، آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای، قطارهای سریع‌السیر و شبکه ارتباط جهانی را پیش‌بینی کرده بود.
۷. با این حال، ناشر او این پیش‌گویی‌ها را «زیادی بدبینانه» دانسته بود و این کتاب تا سال ۱۹۹۴ به چاپ نرسید.
۸. او در سال ۱۸۸۶ از سوی خواهرزاده خود «گستون» که مشکل روانی داشت، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و تا پایان عمرش می‌لنگید. «ژول ورن» در سال ۱۹۰۵ با زندگی وداع گفت.
۹. اولین اثر او که به فیلمی سینمایی تبدیل شد، «از زمین تا ماه» بود که در سال ۱۹۰۲ به سینماها راه یافت.
۱۰. از آن زمان تاکنون حدود ۳۰ فیلم با الهام از رمان‌های این نویسنده صاحب‌نام روی پرده نقره‌ای به نمایش درآمده است.
*****
«ژول ورن» نویسنده فرانسوی بود که کتاب‌های زیادی با مضمون علمی – تخیلی نوشت. او هنگامی از سفر به هوا و فضا و اعماق دریا در داستان‌های خود سخن گفت که هنوز بشر نتوانسته بود وسایل و امکانات چنین سفرهایی را فراهم کند.
این نویسنده مطرح جهانی در هشتم فوریه ۱۸۲۸ میلادی در یک خانواده مرفه در منطقه «فدو» از شهر نانت فرانسه به دنیا آمد. «ورن» در سال ۱۸۴۴ در دبیرستان «نانت» نام‌نویسی کرد و به آموختن سخنوری و فلسفه پرداخت. او پس از گرفتن گواهی‌نامه، به پیشنهاد پدر به کارهای حقوقی راه یافت. هم‌زمان به نوشتن نمایشنامه و تراژدی پرداخت، اما با مخالفت خانواده‌اش برای نوشتن داستان‌های غم‌انگیز روبه‌رو شد و کمابیش از آن دست کشید.
«ورن» در سال ۱۸۴۸ با گرفتن اجازه از پدر برای ادامه تحصیل در رشته حقوق به پاریس رفت و کوشید تا نمایشنامه‌های خود را روی صحنه ببرد. پس از تحمل مشقت‌های بسیار، با «الکساندر دوما» آشنا شد. «دوما» این نویسنده جوان را تحت حمایت خود گرفت. «ورن» در سال ۱۸۴۹ با الهام از «دوما»، سه نمایشنامه نوشت که یکی را «دوما»ی پدر پسندید و در سال ۱۸۵۰ آن را با نام «پوشال‌های بربادرفته» به روی صحنه برد.
«ژول ورن» به تحصیل در رشته حقوق هم ادامه داد، اما سرانجام عشق به نویسندگی او را روانه پاریس کرد. در آغاز، آثار «ژول ورن» تنها در میان کودکان طرفداران و علاقه‌مندانی داشت، تا آن‌که منتقد و نویسنده‌ای به نام «مارسل موره» چندین کتاب و رساله درباره «ژول» نوشت و او را چنان که بود به دنیا معرفی کرد. «مارسل موره» در دو کتاب «ژول ورن بسیار شگفت‌انگیز» (۱۹۶۰) و «اکتشافات ژول ورن» (۱۳۶۳) این نویسنده آثار علمی – تخیلی را به دنیا شناساند.
در سال ۱۸۵۲، او «مارتین پاز» را که داستانی تاریخی درباره جنگ است چاپ کرد. در سال ۱۸۵۳ نمایشنامه دیگر «ژول ورن» در تئاتر «لیریک» با کامیابی فراوانی روبه‌رو شد.
در سال ۱۸۶۶ که «ژول ورن» به اوج نام‌آوری و کامیابی خود رسیده بود، برای خود یک کشتی گردشی خرید و آن را به نام پسرش «سن میشل» نام‌گذاری کرد. در سال ۱۸۶۷ به همراه برادرش «پل» با کشتی مجهزی رهسپار آمریکا شد و در راه بازگشت، شاهکار ارزنده خود به نام «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا» را نوشت.
«ژول ورن» در ۲۴ مارس ۱۹۰۵ در پی بیماری دیابت در سن ۷۷ سالگی درگذشت. این نویسنده نزدیک به ۸۰ داستان بلند و کوتاه، رساله و مقاله پژوهشی نوشت که از آن جمله می‌توان به «بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا»، «دور دنیا در هشتاد روز»، «جزیره اسرارآمیز»، «میشل استروگف»، «ناخدای پانزده ساله»، «ماتساس ساندروف»، «دو سال تعطیلات»، «پنج هفته در بالن»، «سفر به مرکز زمین»، «از زمین تا ماه»، «صاحب جهان»، «جنگل‌های تاریک آمازون»، «انسان‌های میمون‌نما»، «پایان دنیا»، «اژدهای دریایی»، «جزیره‌ای در آتش»، «جزیره یخبندان»، «کشتی‌شکستگان»، «اشعه سبز» و «پاریس در قرن بیستم» اشاره کرد.