این مقاله را به اشتراک بگذارید
به نقل از گاردین، الکسیویچ که متولد ۳۱ مه ۱۹۴۸ است، در سال ۲۰۱۳میلادی نیز جایزه صلح نمایشگاه کتاب فرانکفورت را به خود اختصاص داده بود.
الکسیویچ در خانوادهای نظامی در اوکراین، از پدری اهل بلاروس و مادری اوکراینی متولد شد.
وی چهاردهمین زنی است که از سال ۱۹۰۱ میلادی و زمان اعطای جایزه نوبل ادبی، برنده این جایزه میشود.
آخرین نویسنده زنی که موفق به دریافت نوبل ادبی شده بود، «آلیس مونرو» نویسنده کانادایی بود که در سال ۲۰۱۳ میلادی این جایزه را دریافت کرده بود.
الکسویچ بعد از انتخاب شدن به عنوان برنده نوبل ادبی سال ۲۰۱۵ در گفتوگویی تلفنی با اعضای کمیته نوبل گفت که دچار احساسات «پیچیدهای» شده است.
به گزارش بیبیسی، اعضای آکادمی سوئد الکسیویچ را به دلیل «روایات چندصدایی، که مظهر محنت و شجاعت در روزگار معاصر ما است» ستودهاند.
«صداهایی از چرنوبیل، تاریخ شفاهی یک فاجعه اتمی» مشهورترین اثر اوست.
الکسیویچ تاکنون چند داستان کوتاه، مقاله و گزارش نوشته است ولی خود میگوید تحت تاثیر «الس آدامیویچ» نویسنده اهل بلاروس، صدای خود را در ژانری موسوم به «مان جمعی» یا «رمان-سند« پیدا کرده است که روایت کردن زندگی آدمها از زبان خودشان است.
او به همین سبک، کتاب «صداهای شوروی از جنگ افغانستان» را نوشته است که خاطرات سربازان اتحاد جماهیر شوروی سابق از جنگیدن در افغانستان است.
سال آینده کتاب دیگری از او منتشر خواهد شد با عنوان «زمان دست دوم» که درباره زنان پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است و همزمان در بیش از ۲۰ کشور منتشر خواهد شد.