فرويد ميگفت همه آدمها درصدي از عدم تعادل رواني را در وجودشان دارند، دربرخي آنقدر كم است كه نمود محسوسي در رفتار آنها پيدا نميكند و در برخي آنقدر زياد ميشود كه بسياري از واكنشهاي آنها تابعي از همين مسئله است. اين نكته ميتواند مدخل خوبي براي نگاه به رمان «آنجا كه برفها آب نميشوند»…