اشتراک گذاری
ماريو بارگاس يوسا، نويسنده پرويي به همراه جمعي از چهره‌هاي ادبي جهان، هفته آينده به فلسطين سفر مي‌كنند تا در سال ٢٠١٧ كتابي براي يادآوري پنجاهمين سالگرد اشغال فلسطين توسط رژيم صهيونيستي بنويسند. سازمان‌هاي مردم‌نهاد و فعالان ضد اشغالگري نيز مسوول نشان دادن وضعيت جاري به اين نويسندگان هستند. اين چهره‌هاي ادبي سرشناس پس از بازديد و اقامت يك هفته‌اي در اين منطقه، ملاقات با شهروندان و فعالان حقوق بشر مشاهدات و تجربيات خود را روي كاغذ پياده خواهند كرد.
سازمان مردم‌نهاد اسراييلي «شكستن سكوت» با همكاري ديگر سازمان‌هاي مردم‌نهاد، فعالان و روزنامه‌نگاران و نويسندگان اسراييلي اين سفر را كه اواخر فوريه صورت مي‌گيرد، ترتيب داده‌اند.
آيلت والدمن، نويسنده اسراييلي امريكايي و مايكل شيبون، نويسنده امريكايي و برنده جايزه پوليتزر ويراستاري اين كتاب را كه به زبان انگليسي و توسط انتشارات هارپر كالينز منتشر مي‌شود، بر عهده دارند. شيبون و والدمن هر دو از منتقدان سياست‌هاي دولت صهيونيسم هستند. همچنين قرار است اين كتاب حداقل به هفت زبان ترجمه شود و ژوئن ٢٠١٧ در كشورهاي مختلف نيز چاپ شود. ژوئن ٢٠١٧ پنجاهمين سالگرد پايان جنگ شش روزه‌اي است كه به اشغال فلسطين توسط اسراييل انجاميد.
علاوه بر يوسا، هري كونزرو نويسنده بريتانيايي- هندي، جرالدين بروكس نويسنده استراليايي برنده جايزه پوليتزر، ديو اگرز نويسنده امريكايي و تايه سلاسي نويسنده بريتانيايي نيجريه‌اي نيز حضور خود را در اين سفر اعلام كرده‌اند.
بارگاس يوسا متولد ١٩٣٦ در آركيپا است و در شهر ليما بزرگ شده و در زمان ديكتاتوري نظامي در مدرسه نظامي «لئونسيو پدرو كدت» تحصيل كرده است. تجربيات ناگوار يوسا در اين آكادمي اساس و پايه نخستين رمان او «عصر قهرمان» را شكل داد. نقد چپ گرانه يوسا از دولت، رهبران سياسي را از كوره به در برد و منجر به سوزاندن هزاران نسخه از كتاب او شد. يوسا در تبعيد به اروپا با روشنفكران تبعيدي مانند «گابريل گارسيا ماركز» نويسنده كلمبيايي و «پابلو نرودا» شاعر شيليايي آشنا شد. آنها مدافع انقلاب كوبا بودند و حتي به حزب مخفي انقلابي كه هدفش انتقال سوسياليسم به پرو بود، پيوسته بودند. يوسا در كتاب «گفت‌وگو در كاتدرال» جناح راست دولت اقتدارگراي پرو را محكوم مي‌كند. خوانندگان بين‌المللي نيز يوسا را با اين كتاب شناختند. اوايل دهه ١٩٧٠ ميلادي عقايد سياسي يوسا به جناح راست متمايل شد. درگيري يوسا با ماركز در سال ١٩٧٦ كه يوسا با مشت به صورت ماركز كوبيد، به نوعي سمبل انتقال او از جناح چپ به راست است. يوسا به ماركز لقب «دلقك كاسترو» داده بود.
بارگاس يوسا سال ١٩٩٠ نامزد رييس‌جمهوري شد، اما از رقيبش «آلبرتو فوجي موري» شكست خورد و بعد از آن همه فعاليت‌ها و برنامه‌هاي سياسي خود را كنار گذاشت. يوسا در دور اول انتخابات سه درصد به ٢٤ درصد از فوجي موري پيش افتاد، ولي در دور دوم به ٥٧ درصد راي فوجي موري باخت. يوسا در مورد ماجراجويي‌هاي سياسي‌اش مي‌گويد: «اين ماجراها از چند وجه بد بودند. اول و مهم‌تر از همه من را مدتي از زندگي ادبي‌ام دور نگه داشتند. اما نگراني‌ام از سقوط پرو من را بر آن داشت كه از نفوذ و موقعيت اجتماعي‌ام به نفع مردم كشورم استفاده كنم.»
اعتماد