Share This Article
اختلاف میان نویسندگان آمریکایی بر سر دوران ترامپ
هرچند برخی بزرگان دنیای ادبیات دوران زمامداری دونالد ترامپ را پرچالش‌ترین دوران تاریخ این کشور می‌دانند اما گروهی هم معتقدند در سال‌های حکومت چهل‌وپنجمین ساکن کاخ سفید قرار نیست اتفاقی خاص در ایالات متحده بیفتد.
پل آستر كه از سرشناس‌ترين و موفق‌ترين نويسندگان آمريكا در 3دهه اخير است، در گفت‌وگويي مفصل با گاردين اعلام كرد كه از شنيدن خبر پيروزي ترامپ در انتخابات رياست‌جمهوري ايالات متحده در پاييز گذشته شگفت‌زده شده و آن را وحشتناك‌ترين اتفاق سياسي در همه زندگي خود دانست. او گفت: نمي‌توانم در دوران رياست‌جمهوري ترامپ فقط براي خودم زندگي كنم و مي‌خواهم در سال‌هاي پيش رو زندگي‌ام صرف مبارزه با ترامپ شود.
نويسنده و شاعر 69ساله كه «سه‌گانه نيويورك»، «شهر شيشه‌اي» و «هيولاي دريايي» را در كارنامه دارد، يكي از راه‌هاي مبارزه با رئيس‌جمهور جديد كشورش را بر عهده گرفتن رياست انجمن قلم آمريكا اعلام كرده است. آستر سال‌ها نايب‌رئيس اين انجمن بود و قصد نداشت در نهاد مديريت آن بالاتر برود اما حالا كه ترامپ رئيس‌جمهور شده، شايد به پيشنهاد تصاحب اين كرسي در سال 2018 پاسخ مثبت بدهد. او در عين حال شائبه دخالت هكرهاي روسي را در تعيين نتيجه انتخابات رياست‌جمهوري به مثابه اعلان جنگ بدون شليك گلوله خواند.
مريلين رابينسن، نويسنده 73ساله آمريكايي هم ديگر نويسنده‌اي است كه با صداي بلند به حضور ترامپ در كاخ سفيد اعتراض و آن را به آزموني سخت براي محك‌زدن دمكراسي تشبيه كرد. او كه سال 2005برنده جايزه پوليتزر در ادبيات داستاني شده، گفت: ما چنان به ناكامي او در انتخابات اطمينان داشتيم كه توانست آراي معترضان را به نفع خود ذخيره كند؛ كساني كه شايد حتي مي‌توانستند به جاي دونالد ترامپ نام دانلد داك را روي برگه رأي بنويسند!
در نقطه مقابل اين نگاه‌هاي يكسويه، هستند نويسندگاني كه معتقدند آمريكا با رفتن باراك اوباما و آمدن ترامپ تغييري اساسي نخواهد كرد. پل بيتي يكي از همين چهره‌هاست كه به گاردين گفت: با وجود تمام مخالفت‌هايي كه به‌ويژه زنان به رئيس‌جمهور آمريكا مي‌كنند، بايد بگويم 48درصد زنان همين كشور به او رأي دادند و 8درصد از آمريكايي‌هاي آفريقايي‌تبار هم موافق حضور اين مرد در كاخ سفيد بودند.
برنده رنگين‌پوست جايزه معتبر بوكر افزود: آمريكاي ترامپ براي من همواره پيش از اين هم وجود داشته و به همين دليل به قدرت رسيدن او اصلا غافلگيرم نكرد. با اينكه رئيس‌جمهور پيشين رنگين‌پوست بود اما مسائل مربوط به نژاد و رنگ پوست در آمريكا بسيار كم پيشرفت داشت و مشكلات گذشته همچنان وجود دارد. با وجود استقبال آمريكايي‌ها و همه جهان از به قدرت رسيدن نخستين رئيس‌جمهور سياهپوست در كاخ سفيد، خيلي‌ها در دوره او به جايي رسيدند كه تصميم گرفتند از ترامپ حمايت كنند و اين يعني يك جاي كار مي‌لنگد.