اشتراک گذاری
‘
«آب و آتش» (2) : کوته نوشته های حمیدرضا امیدی سرور
ادبیات امریکای لاتین زنده و سرحال به راه خود ادامه می دهد
ادبیات امریکای لاتین همیشه برایم پر رمز و راز بوده، گاه به این فکر می کردم بعد از اینکه بزرگان آن میدان را خالی کنند؛ آیا باز هم در این خطه کسانی یافت خواهند شد که حرفی برای گفتن داشته باشند؟
اما در واپسین سالهای حیات غولهای بزرگ ادبیات آمریکای لاتین رفته رفته نسل تازه ای از نویسندگان در آن جغرافیای فرهنگی سر برآورده اند که شاید به ظاهر بر سنگفرش های جاده ای قدم گذارده اند که نسل قبل از آنها با دشواری آن را هموار کرده است؛ اما این نسل جدید نویسندگان ادبیات امریکای لاتین، کار چندان ساده ای در پیش رو ندارند چرا که باید پرچمدار فرهنگ و ادبی باشند که پیش قراولان بزرگی همچون گابریل گارسیا مارکز، آلخو کارپانتیه، کارلوس فوئنتس و دیگر نامهای هم قد و قواره این بزرگان داشته است.
شکوفایی ادبیات آمریکای لاتین مدیون نویسندگانی بود که به نسل «بوم» معروف بوده اند و حالا نویسندگانی از راه رسیده اند که زاده سالهای بعد از شکوفایی ادبیات امریکای لاتین هستند، نویسندگانی که به نسل «پسا پست بوم» معروفند. بیوک بوداغی از جمله مترجمانی است که توجهی ویژه به این نسل از نویسندگان داشته و از این سبب ترجمع و معرفی آثار این نسل از نویسندگان جوان را برعهده گرفته است که ادبیات امروز امریکای لاتین را می سازند. بیوک بوداغی ترجمه ای دارد باعنوان قایق های از آتش که گزیده ای است از آثار نویسندگان نسل پسا پست بوم این کتاب را هم نشر آگه منتشر کرده و فرصت بسیار خوبی را فراهم آورده برای شناخت ادبیات آمریکای لاتین در دهه های اخیر.
از این مترجم همچنین رمان کوتاه نقال فیلم را نشر آگاه منتشر کرده و در یک نشست می توان خواند و از آن لذت برد نویسنده اش ارنان ریورالتلئیر اگرچه جزو نویسندگان پسا پست بوم محسوب نمی شود، اما به نسل نویسندگان بعد از شکوفایی ادبیات امریکای لاتین تعلق دارد. نقال فیلم داستانی است که از دل هم آوازی ادبیات و سینما بیرون آمده است.
‘