نقد فیلمهای جشنواره سی و ششم فجر : «عرق سرد» ساخته سهیل بیرقی

ساده، دلنشین و قابل احترام

اردوان زینی‌سوق «شهروند»

سهیل بیرقی با کارگردانی فیلم من، نشان داد موقعیت و خرده پیرنگ‌ها رو به خوبی می‌شناسد و یکدستی فضا را بلد است.
عرق سرد، با گرمی خاص مسابقات ورزشی، گرم و روان و جذاب آغاز می‌شود. زن قهرمانی که در دوره‌ای تیتر رسانه‌ها و فضای مجازی بود، سوژه بیرقی برای ساخت فیلمی که نگاه فمینیستی او را بیشتر از سایر برداشت‌ها نشان می‌دهد، است. چنین سوژه‌هایی که از دل اتفاقات خصوصی هنرمندان، ورزشکاران و ستاره‌ها بیرون می‌آید، برای تماشاگر جذاب است و می‌تواند دلیل خوبی برای کشاندن تماشاگر به گیشه سینما باشد. در فیلم عرق سرد بازی‌های خوب تیم بازیگری و به اندازه بودن حس آنها برای رسیدن به نقش، قابل تحسین است. تلاش نتیجه‌بخش باران کوثری برای رسیدن به فیزیک مناسب کاراکتر فیلم، باورپذیربودن، استمرار حضور خوب و تاثیرگذار او، از مواردی است که در عرق سرد می‌توان دید. کارگردانی بیرقی، خصوصا در باورپذیر نشان‌دادن روابط بین شخصیت‌های فیلم و ملموس‌کردن این روابط، از نقاط قوت فیلم است.
در مقابل قوت فیلم در بازیگری و کارگردانی، فیلمنامه اثر عرق سردی را بر پیشانی تماشاگر می‌نشاند. فیلم در دو سوم اول، روابطی منطقی و باورپذیر را ارایه می‌دهد و در یک‌سوم پایانی برای فاصله‌گرفتن از داستان واقعی و برداشت شخصی نویسنده، از باورپذیری و منطق خارج می‌شود.
کاش قبل از نگارش فیلمنامه، نویسنده با مشاوره حقوقی و اطلاع از ارزش قانونی سند، رضایتنامه محضری و گواهی امضا و تفاوت این اوراق، کارگردانی اثر را مجبور به توجیه غیرقابل قبول و حذف پلان‌هایی از دفترخانه به نظر نویسنده مطلب و فقط وجود صدای دفتریار یا سردفتر در تدوین نمی‌کرد.
بیرقی با دستمایه قراردادن سوژه‌ای در دنیای واقعی که سروصدای زیادی در رسانه‌ها و فضای مجازی کرده بود، چیزی بیشتر از اخبار و وقایعی که درفضای مجازی دیده و خوانده بود، در فیلم عرق سرد ارایه نکرد. زمانی که اتفاق مستندی رخ داده و تبدیل به فیلم شده، تماشاگران فیلم باید در موقعیت تحلیل، قضاوت و اندیشه قرار گیرد، اما در فیلم عرق سرد بدون نشان‌دادن همه جوانب مورد نیاز اتفاق، سازنده اثر، خود به قضاوت نشسته، داوری کرده و به سلیقه خود در داستان واقعی، تحریف نموده و تماشاگر را به دیدن این داوری و قضاوت بر پرده سینما دعوت می‌کند. از ضعف‌های فیلمنامه عرق سرد، رد شویم، فیلم ساده، دلنشین، قابل احترام با بازی‌هایی قابل تحسین است.