یان مارتل (۱۹۶۳-سالامانکا، اسپانیا) نویسنده برجسته کانادایی است که با «زندگی پی» توانست جایزه بوکر ۲۰۰۱ را از آن خود کند؛ رمانی که به یکی از پرفروش‌ترین رمان‌های جهان تبدیل شد و بیش از ده‌میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت. علاوه بر بوکر، «زندگی پی» جوایز دیگری نیز دریافت کرد

آلبرتو مانگوئل در کتاب (با بورخس) می‌نویسند:«بوئنوس آیرس-آرژانتین- برای آنکه واقعیت پیدا کند، محتاج تخیل بورخس بود». این جمله دقیقن به‌ماننده جمله‌ی معروف داستایوفسکی در مورد دون‌کیشوت، در وهله‌ی نخست جمله‌ی متناقض است: «دون‌کیشوت گرفتار مرض است: نوستالوژیای واقعیتگرایی». در دو جمله‌‌‌‌‌‌ی یاد شده همنشینی دو مفهوم «تخیل» و «واقعیت» این تناقض را برجسته می‌‌سازد.…

لئوپولد بلوم شخصیت اصلی رمان «اولیسس» شاید یکی از واکاویده‌‌ترین شخصیت‌های ادبی قرن بیستم باشد. جیمز جویس در خلق این شخصیت به گوشه‌هایی از رفتار و عادت‌هایش سرک می‌کشد که نویسندگانِ رئالیستِ پیش از او به سراغشان نمی‌رفتند. جویس مدافع نوعی از رئالیسمِ بدون مصالحه بود. او این رئالیسم را در کنار خودنمایی‌های زبانی و…

یکی دیگر از این ملاقات های تاریخی، میان جیمز جویس نویسنده “اولیس”، و مارسل پروست نویسنده “در جستجوی زمان از دست رفته” رخ داد. به نظر می رسید که این دو، وجوه اشتراک بسیاری با یکدیگر داشته باشند، اما…

من فقط دارم یک جلد از رمان «در جست‌وجوی زمان از دست‌رفته»، «طرف خانه سوآن»، را منتشر می‌کنم. دلم می‌خواهد تمام کتاب را یکجا منتشر کنم، اما آثار چندجلدی دیگر منتشر نمی‌شوند. من مثل کسی هستم که فرش نفیس بسیار بزرگی برای آپارتمان‌های عصر جدید دارد و مجبور بوده آن را تکه‌تکه کند.

زمانی که جیمز جویس، «اولیس» را می‌نوشت، با اطمینان از آن به‌عنوان اثری یاد می‌کرد که ادبیات جهان را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد و آنطور که خودش می‌گفت اثری نوشته‌ که تا ابد خواننده در خوانش آن دربماند. همین اتفاق برای «در جست‌وجوی زمان از دست‌رفته» مارسل پروست هم می‌افتد؛ هرچند جلدهای اول تا چهارم…

اخیراً مطلبی را دیدم تحت عنوان «سودای رهبری، از جلال آل احمد تا رضا براهنی» که در بند نخست این مطلب نویسنده ادعا می‌کند «ادبیات مذهب و سیاست نیست که برای آن بتوان «مرجعیت» یا «رهبریت» قائل بود.» در اینجا برای این‌که از اصل مطلب دور نیفتیم به مدعای مرجعیت ادبی در ایران نمی‌پردازیم و…

غاده السمان (۱۹۴۲-دمشق) از نویسندگان و شاعران بزرگ و برجسته جهان عرب است که از او به‌عنوان یکی از بنیانگذاران شعر نوی عرب یاد می‌شود. السمان کارش را از ابتدای دهه شصت میلادی شروع کرد و تا امروز بیش از بیست مجموعه‌داستان، شعر و رمان منتشر کرده که بسیاری از آنها به زبان‌های زنده دنیا…

آینده همیشه ما را غافلگیر می کند و به گذشته معناهایی می دهد که در خود گذشته از آنها غافل مانده بودیم. زن جوان آمریکایی حالا در یکی از غروب های سال های آخر دهه چهل درخت های حیاط شیب دار را آب داده، چمن سایه دار از تازگی برق می زند. آفتاب می خواهد…

ارنست همينگوي، در مقام نويسنده‌اي كه پيش از نويسندگي كار خود را با روزنامه‌نگاري آغاز كرده بود، به دلايل متعدد تجربه حضور در چندين جنگ بزرگ را داشت. علت اصرار همينگوي براي شركت در دو جنگ جهاني و جنگ‌هاي داخلي اسپانيا و چندين جنگ ديگر همچنان موضوع بحث محققان ادبي است. مانانه

در مقاله­­ی پیشین اشاره شد که چگونه سوءبرداشت گلشیری از مکتب فرمالیسم روسی جدال آسیب­زای بین فرم و محتوا را وارد ادبیات داستانی ایران کرد. نیز گفته شد که این سوءبرداشت چگونه به خشکاندن درخت تنوع ادبی در ادبیات معاصر ایران یاری رسانده است. در مقاله­ی پیش­رو، به جنبه‌های دیگری از تأثیرپذیری گلشیری از این…

ساخت و ساز شهرها و مكان‌هاي خيالي در آثار نويسندگان امريكاي لاتين، حال و هواي ديگري دارد. رئاليسم جادويي نهفته در كارهاي پديدآورندگان ادبي اين خطه از كره زمين باعث شده كه نوع نگاه به مكان‌هاي داستاني همواره در هاله‌اي از ابهام باشند چون اصولا تعريف اين سبك از نوشتن، آغشته در پرده‌اي از ابهام…

هنوز وقتي يك دوست شاعر را ملاقات مي‌كنم، كسي كه حقيقتا شاعر است، فلسفه بولانيو را به خاطر مي‌آورم و شايد از آن بيشتر، وقتي يكي از رفقاي نويسنده را برانداز مي‌كنم. سعي مي‌كنم با دقت او را زير نظر بگيرم و آن را در يكي از دسته‌بندي‌هاي روبرتو بولانيو بگنجانم. سهند آقايي كدام‌ يكي…

ايگناسيو اچواريا منتقد ادبي و ويراستار، مقالاتي را كه روبرتو بولانيو طي پنج سال آخر عمرش براي ستون روزنامه‌ها نوشت و همچنين سخنراني‌ها و صحبت‌هاي او در محافل عمومي را در قالب كتابي تحت عنوان «داخل پرانتز» جمع‌آوري كرده است.

آدام كي‌رش، منتقد ادبي و شاعر امريكايي، در كتاب «رمان جهاني: توصيف جهان در قرن بيست‌ويكم» به بررسي آينده ادبيات در عصر جهاني‌شدن مي‌پردازد. در اين كتاب آثار نويسندگان شهيري همچون اورهان پاموك، مارگارت اتوود، هاروكي موراكامي، روبرتو بولانيو و النا فرانته و… را مي‌كاود و با يكديگر مقايسه مي‌كند تا درك بهتري از ادبيات…

هان کانگ پیش از بردن جایزه بین‌المللی بوکر ۲۰۱۶ هم نویسنده موفقی در کره جنوبی بود، اما با ترجمه شاهکارش «گیاهخوار» و بردن این جایزه در جهان شناخته شد و به دنبال آن، کتاب‌های دیگرش توسط دبورا اسمیت، مترجم آثارش، به انگلیسی و سپس دیگر زبان‌ها ترجمه شد.

دو هفته گذشته، روزنامه‌اي به مناسبت درگذشت عزت‌الله انتظامي، چنين تيتر زد: «پيرمرد چشم ما بود»! كتاب‌خوان‌هاي ما به خوبي مي‌دانند كه اين عبارت، عنوان مقاله‌اي است از جلال آل‌احمد درباره نيما يوشيج، با امضاي آذرماه ١٣٤٠ كه بعدا در كتاب ارزيابي شتابزده (١٣٤٣) بازنشر شد. اين اولين بار نيست كه عبارت جلال به عنوان…

قصه‌ی زنی که ترس از «آبرو» تمام زندگی‌اش را پر می‌کند. ناآشنائی به مسائل جنسی در نوجوانی او را در منگنه می‌گذارد. می‌شود اسیر خانواده، سپس اسیر شوهر. به زور او را شوهر می‌دهند. عشق به بچه‌ها او را در تنگناهای اسارت باقی می‌گذارد و دستش را می‌بندد برای انجام هرخواسته‌ای

جنبه­ای از آنچه تقوی در مورد گلشیری نگاشته درست و جنبه­ای دیگر از آن قابل بحث است. قائل شدن به اینکه «نویسندگان نسل جوان ایران بیش از هر نویسنده­ی دیگری از گلشیری متأثر» شده­اند تا حد زیادی درست است، اما اینکه بگوییم آنها «راه­هایی» را پی گرفته­اند که دروازه­هایشان را او به رویشان گشوده است…

اما داناهیو: موفقيت از شكست سخت‌تر است ترجمه مونا آلادشتی  اِما داناهیو با هفتمین رمانش «اتاق» دنیای ادبیات را غافلگیر کرد: او سیصدوپنجاه صفحه رمان را در یک فضای محدود (اتاق) با کاراکتر محدود (مادر و پسر پنج‌ساله‌اش) طوری روایت کرد که هر خواننده‌ای را، شگفت‌زده کرد. این رمان وقتی در سال ۲۰۱۰ منتشر…

ارنست همینگوی، عاشق جنگ بود و شکار. هانتر اس. تامپسون، خبرنگار و نویسنده، معتادی عشق اسلحه بود که در وصیتش نوشت خاکستر جسدش را از قبضه توپی به شکل مشت، شلیک کنند. ویلیام باروز داستان‌نویسی که به هروئین اعتیاد داشت، در حال مستی زن دومش را در بازی “ویلیام تل” به اشتباه کشت. و پس…

تابستانِ قبل از انتشار اولین رمانم، در یک مهمانی ادبی، با نویسنده‌ای که می‌ستودمش در تراس خانۀ میزبانمان، در امتداد رودخانۀ تراکی، تنها شدم. آدم‌های زیادی با جام‌ و بطری‌هایی در دست در رفت‌وآمد بودند، اما احساس کردم که توجه نویسنده، نمی‌دانم به چه علت، به من جلب شده است.

مهم ترین و چشمگیرترین ادبیات پلیسی که از اوایل سده بیست و یکم شاهد حضورش هستیم، ادبیات پلیسی اسکاندیناوی است که سابقه اش به سال ها قبل برمی گردد.

داستان‌های آگاتا کریستی در چهارگوشه دنیا پس از این همه سال هنوز هم طرفداران زیادی دارند. فیلم‌ و سریال‌های جدیدی بر مبنای آثار او تولید می‌شود و قرار است به زودی فیلمی بر اساس کتاب “قتل در قطار سریع‌السیر شرق” به نمایش در بیاید. این فیلم قبلا هم دستمایه فیلم و سریال شده بود. شخصیت…