«آتشِ زَندان» تازه‌ترین رمان ابراهیم دمشناس است که در نشر نیلوفر منتشر شده. رمانی پرحجم با ساختاری مبتنی بر داستان‌هایی تو در تو که البته در نهایت یک طرح کلی آن‌ها را به هم پیوند داده است. رمان، از یک‌سو به ادبیات کلاسیک فارسی و اسطوره‌ها نظر دارد، از سوی دیگر ارجاع به برخی متون…

داشتن ساعت رویای دست نیافتنی همه‌ی کودکی‌ام شده بود. گاها آنقدر پشت ویترین ساعت فروشی‌های خیابان ها می‌ایستادم تا دکان دار، از پشت ویترین اشاره می‌کرد از اینجا دور شو

پروست همزمان با دست و پنجه نرم کردن با متن آلبرتین، درگیر مقاومتی کاملا متفاوت شد؛ مقاومتی که به نظر می‎رسید او را از بحث‎های بی‎روح ادیبانه رهایی داده است. این مبارزه، پیش از همه، در برابر یک عفونت ویروسی بود، ذات الریه‎ای که‎ مارسل هیچ کوششی برای درمان آن نکرد. ازاین‎رو تزریق‎…

ادبیات ژاپن از دیرباز شهرت و اهمیتی جهانی داشته و ژاپنی ها در بین سایر کشورهای شرقی، گوی موفقیت را در خلق آثار مهم ادبی از دیگر مدعیان ربوده اند. با آن که آثار فاخر و درخور توجه چندین چهره برتر ادبیات ژاپن در کشور ما با استقبال خوب کتاب خوان ها روبه رو است اما همچنان، وزنه…

بن‌مایه‌ خیلی از داستان‌های جذاب و گیرای چند دهه‌ اخیر چه در ادبیات و چه در سینما «گم‌شدن» یا «پیدانشدن» یکی از شخصیت‌های اصلی قصه است. این روایت به حدی جذاب است که شاید خیلی از ضعف‌های دیگر داستان را به لحاظ قصه‌گویی پوشش بدهد. نمونه‌های بارزی در سینما و ادبیات به این مقوله پرداخته‌اند…

هیچ‌کس از کارهای من سر در نمی‌آورد جز آن عده‌ای که کتاب‌های جیمز جویس و اشعار سمبولیست‌های فرانسوی را جویده باشند

طنزنویس زن در تاریخ ادبیات ایران، اگر بگوییم از تعداد انگشت‌های دست کمتر است اغراق نکرده‌ایم. دلایل بسیاری دارد که نویسنده‌های ما به‌ویژه زنان نویسنده در حوزه طنز ریسک نوشتن نمی‌کنند، شاید یکی‌اش اینکه هنوز از طنز، کمی تا قسمتی هراس داریم. آذردخت بهرامی (۱۳۴۵-تهران) در دهه‌ای که اصلاحات با ترس‌ولرز پا به میدان سیاست…

نوشته‌های پو، حاکی از دو جنبه‌ی شخصیتی او هستند. وی ابتدا به‌ ورطه‌ها سقوط می‌کند ولی بعد روشن‌بینی، جایگزین آن شده و او بر خودش مسلط می‌شود. او رؤیاپردازی منفعل است و اهمیتی به‌ دنیای خارج از رؤیاهایش نمی‌دهد. رؤیاهایش چون واقعیتی‌ می‌درخشند. ترس و سقوط به ورطه‌ها دنیای وی را تسخیر کرده‌اند: ترس از…

ادموند ویلسون، ناباکوف را در شغلِ پیشینش در آمریکا حمایت کرده بود و ناباکوف نیز در پاسخ، ساعت‌های زیادی از وقتِ خود را صرفِ آموزشِ آثارِ فاخرِ ادبیاتِ روسی، تاریخ، سیاست و تقطیع به ویلسون کرده بود؛ درس‌هایی که ناباکوف اغلب از طریقِ نامه به ویلسون می‌رساند. این دو، دوستانِ ارزشمندی برای هم بودند، اما…

در ۸ نوامبر ۱۹۰۰ یعنی دقیقا ۱۱۷ سال پیش، مارگارت میچل در آتلانتای جورجیا به دنیا آمد. اگرچه میچل تنها یک رمان منتشر کرد، اما با برنده‌ شدن جایزه پولیتزر که معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری در امریکاست، او تبدیل به یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان جنوب امریکا شد.

او سعی می‌کند‌‌‌ از تمایلات انترناسیونالیستی لاهوتی و عارف فاصله بگیرد‌‌‌ تا بتواند‌‌‌ شعر خود‌‌‌ با د‌‌‌رون‌مایه میهنی را بهتر نشان د‌‌‌هد‌‌‌. به همین بهانه می‌توانم بنویسم که زاد‌‌‌روز ملک‌الشعرای بهار، روز احترام به میهن‌پرستی است.

درسِ جانبخش تاریخ رابطه دو کشور ایران و روسیه از قرن‌ هجدهم میلادی تا به‌امروز رابطه‌ای پیچیده و غالبا پرتنش و به‌ضرر ایران بوده است. عهدنامه‌های مشهور گلستان و ترکمان چای که روسیه تزاری در اوایل قرن نوزدهم بر ایران تحمیل کرد به‌عنوان نمادی از تجاوزگری و دشمنی روس‌ها با ایران در اذهان…

اين گفت‌وگو بخشي از گفت‌وگوي مفصلي است كه در سال ١٣٨٩ با زنده‌ياد فتح‌الله بي‌نياز انجام شده است و بيشتر بر جايگاه داستان كوتاه و رمان در ايران دهه ١٣٨٠ تمركز دارد. پس از گذشت دو سال از درگذشت اين نويسنده به انديشه‌هاي او درباره داستان كوتاه و رمان ايراني نگاهي مي‌اندازيم.

کریستا ولف (۱۹۲۲-۲۰۱۱) در کنار گونتر گراس از مهم‌ترین چهره‌های ادبیات آلمان پس از جنگ دوم جهانی است، و مشهورترین نویسنده زن آلمانی قرن بیستم، که در سال ۲۰۰۷ برنده کتاب سال آلمان شد. او از نویسنده‌های مورد ستایش گونتر گراس بود. ولف در سال ۱۹۷۷ گفت‌وگوی مفصلی با دیگر نویسنده برجسته آلمانی، آنا زگرس…

نیم نگاهی انداخته ایم به دو شعر سیاسی گونتر گراس. «رسوایی اروپا» و «آنچه باید گفت»*. گونتر گراس به واسطه رمان هایش در ایران بسیار شناخته شده است

«چه دشوار از سربالایی عمر بالا می‌رود زیر سنگ‌نایی رنجی ‌که هیچ تناسبی ندارد با تصوری که داشته ازپیش نسبت به آنچه رخ خواهد داد… تا چه مایه اندوه‌ناک و دشوار می‌تواند باشد عالم وقتی تو هیچ بهانه‌ای برای حضور در آن نداشته باشی… درون تو که غرق است در واژگانی مثل استفراغ، شناعت و…

آدمی با روان نژندی‌اش نمی‌نویسد. روان نژندی یا روان‌پریشی گذرگاه‌های زندگی نیستند، بلکه حالاتی‌اند که وقتی در آن‌ها فرومی‌افتیم که فرایند تخریب، مسدود یا بند آمده باشد. بیماری نه یک فرایند، که یک توقف فرایند است؛ همچنان‌که در «مورد نیچه» چنین بود. افزون بر این، نویسنده به‌معنای دقیق کلمه، نه یک بیمار، که یک پزشک…