رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: شاپور عظیمی

نگاهی دوباره به «بوتیک» ساخته حمید نعمت‌الله/ فیلمی که در یادها ماند و خاطره شد

​بوتیک (۱۳۸۲) داستان زندگی چند جوان است که فیلم از میان آن‌ها روی زندگی جهانگیر (محمدرضا گلزار) بیش از دیگران تمرکز می‌کند و به او بیش‌تر نزدیک می‌شویم تا بدانیم آشنایی‌اش با دختری جوان چه‌گونه آرامش ظاهری زندگی او را به‌هم می‌ریزد و او دیگر هرگز به موقعیت ابتدایی زندگی‌اش بازنمی‌گردد و در موقعیت تازه‌اش…

ادامه مطلب

سینما بهشت (۴): تاراج ساخته ایرج قادری / با نوشته هایی از حمیدرضا امیدی سرور و شاپور عظیمی

تاراج در اکران سینمایی‌اش و با توجه به این‌که درجه‌ی کیفی «ج» داشت که در سال‌های میانی دهه‌ی ۱۳۶۰ به معنی سه هفته اکران بود، توانست مخاطبان فراوانی برای خودش دست‌وپا کند. این فیلم دقیقاً در تقابل با سیاست‌های سینمایی آن دهه قرار داشت؛ هم ستاره‌سازی می‌کرد و هم با هدف جلب مخاطبان ساخته شده…

ادامه مطلب

سینما بهشت (۲): «گوزن‌ها» ساخته مسعود کیمیایی / رستگاری در لحظه آخر

تقریباً همه‌ی آن‌هایی که درباره فیلم‌نامه‌نویسی چیزی نوشته‌اند به این اشاره کرده‌اند که آن‌چه فیلمی را ممتاز می‌کند، در واقع شخصیت‌های آن هستند؛ و این قاعده‌ای است که یکی از به‌یادماندنی‌ترین آثار سینمای ایران را رقم زده است. البته ناگفته نماند که اشاره به این نکته هرگز به این معنا نیست که فیلم خالی از…

ادامه مطلب

یادی از سرب ساخته ماندگار مسعود کیمیایی / شجاعان تنها هستند

وقتی از سینمای کیمیایی حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم؟ آن‌چه در نگاه نخست بیش از هر چیز دیگری در روایت آثار کیمیایی به چشم می‌خورد، این است که همواره در آثارش داستان خیلی پیش از شروع فیلم‌هایش آغاز شده و ما ناگهان در میانه‌ی داستان با شخصیت اصلی روبه‌رو هستیم و باید به‌سرعت او…

ادامه مطلب

فئودور داستایفسکی و سینما/ «جنایت و مکافات» بر پرده نقره ای

'نگاهی به «جنایت و مکافات» اثر لف کولیژانوف اقتباسی از شاهکار فئودور داستایفسکی راسکولنیکوف با طعم ادبیات شاهپور عظیمی سینما هیچ‌گاه بی‌نیاز از ادبیات نبوده است. شاید دلیلش را باید در توانمندی ‌ادبیات برای روایت دانست. خیلی پیش از این‌که سینما پا به منصه‌ی ظهور گذاشته باشد، بزرگانی مانند دیکنز و البته داستایفسکی روایت داستانی…

ادامه مطلب

سینما و جیمزباند ؛ شمایلی که از دل رمان جاسوسی بیرون آمد و سینما را فتح کرد

سینما هیچ‌گاه معادن طلایش را دور نمی‌‌اندازد و تا آن‌جا که توانش را داشته باشد، ته‌وتوی این معادن را می‌کاود تا مگر طلایی دستش را بگیرید. یکی از این معادن طلا که عیارش بالا نیست، سری فیلم‌های موسوم به جیمزباندی است.

ادامه مطلب

شاهکارهای سینما (۲): این گروه خشن ساخته سام پکین‌پا / هر کی جُم خورد، بکشیدش!

از میان کارگردانان سینمای قصه‌گوی کلاسیک؛ سام پکین پا – که یکی از دوستداران آثارش نیز هستم- خشونت افسارگسیخته را انتخاب کرد و آن چنان بر نمایش خشونت در آثارش تأکید داشت که سرانجام چنین عنصری در آثار او شکلی حتی آیینی به خود گرفت

ادامه مطلب

سینما بهشت (۱): شعله ساخته رامش سیپی

تقریباً چه آن‌هایی که سینمای هند را می‌شناسند و دنبال می‌کنند و چه کسانی که نگاهی توریستی به این سینمای فراگیر دارند، همه‌ی آن‌ها شعله (۱۹۷۵) ساخته‌ی‌ رامش سیپی را دست‌کم یک باری دیده‌اند

ادامه مطلب

یادی از سام پکین پا و این گروه خشن

اصولاً هر کارگردانی در دوران فیلم­‌سازی‌­اش تلاش می­‌کند به یکی از اهرم­‌های مورد علاقه‌ی مخاطبان سینما در آثارش دست یازد و آن را پررنگ­‌تر از مؤلفه­‌های دیگر بپروراند. جان فورد خانواده را برگزید. هیچکاک ترس را و فریتس لانگ شخصیت‌پردازی و داستان­‌گویی را انتخاب کرد. ولز رفتارهای فرم‌­گرا در آثارش را می­‌پسندید. جان هیوستن مکث…

ادامه مطلب