تقی مدرسی ، نویسنده “یکلیا و تنهایی او” و “شریف جان، شریف جان” در اواخر دههی سی برای ادامه تحصیل به امریکا رفت، آن هم درست در دورانی که بهواسطه انتشار “یکلیا و تنهایی او” در اوج شهرت بود و به همراه دوستش بهرام صادقی مستعدترین چهرههای ادبیات داستانی ایران به حساب میآمدند.
