در عالم برزخ بین خواب و بیداری، عکسی واقعی از صمد بهرنگی در کنار بچه‌های مدرسه می‌بینیم که نیمی از عکس گویا در آب اقیانوس فرو رفته است و به‌جای سر یکی از بچه‌ها تصویری از ماهی سیاه کوچولو با خطوط انحنادار سفید فلس‌مانند و چشمان قرمز، چون طرح‌های پشت فنجان می‌بینیم.

آنها که دوران کودکی و نوجوانی‎شان مصادف بود با سالهای آغازین دهه چهل و یا دو دهه بعد از آن، کتابهای طلایی را به‎خوبی به یاد دارند و احتمالا خاطره دمخور بودن با این کتابهای دوست داشتنی و جذاب، حالا جزو یادبود‎های نوستالژیک آنها از روزگار کودکی‌شان به حساب می‎آید.