ايرج اميني، سرنگوني رژيم شاه را محصول عدم حضور چهره‌هاي ملي‌گرا در دولت رژيم شاه در شش ماه آخر حکومت محمدرضا پهلوي مي‌داند. وي بر اين باور است که اگر کساني چون غلامحسين صديقي در ابتداي ناآرامي‌هاي سياسي انقلاب 57، نخست وزير رژيم شاه مي‌شدند، ورق بر مي‌گشت و تاريخ ايران ديگرگونه رقم مي‌خورد
