ایرج امینی، سرنگونی رژیم شاه را محصول عدم حضور چهرههای ملیگرا در دولت رژیم شاه در شش ماه آخر حکومت محمدرضا پهلوی میداند. وی بر این باور است که اگر کسانی چون غلامحسین صدیقی در ابتدای ناآرامیهای سیاسی انقلاب ۵۷، نخست وزیر رژیم شاه میشدند، ورق بر میگشت و تاریخ ایران دیگرگونه رقم میخورد