جورج لوکاچ در یکی از مقالات درخشانش با عنوان «فرانتس کافکا یا توماس مان؟»، ادبیات قرن بیستم را آوردگاهی مینامد که در آن قهرمانان ضدرئالیسم مدرن با قهرمان آثار رئالیستی در حال جنگاند
در ۱۹۴۵، بعد از تجربههای سخت بکت، ابتدا در نهضت مقاومت فرانسه و مخفیشدن، و سپس دوره درمان در سَن-لو [در فرانسه]، آتشی درگرفت. ایدهای، خیلی نزدیک به سبک و سیاق دانته، روح نگهبان بکت، در ذهن او جرقه زد که «آخرین نوار کراپ» برداشتی از آن را به ثبت میرساند که چندان پوشیده نیست
۱۳ آوریل، زادروز ساموئل بکت، مترجم نمایشنامهنویس، رماننویس و شاعر ایرلندی است. اصغر رستگار، نویسنده و پژوهشگر مطرح کشورمان و مترجم«در انتظار گودو» مهمترین اثر بکت، به همین مناسبت یادداشتی را نوشته که می خوانید
بکت را اغلب ادامه جیمز جویس میدانند، بخصوص که کارهای اولیه او شباهتهائی با آثار آن نویسنده بزرگ ایرلندی دارد. هر دو سعی دارند که تمامی زندگی را در نوشته های خود منعکس کنند. ولی بکت تلاش میکند تا همین زندگی را در کوچکترین فضا فشرده کند… نوشته زیر کاری ست خواندنی از دکتر محمد…