الیوت كارِ شعری خود را با اعاده‌حیثیتی تمام‌عیار از بودلر آغاز كرد، با نقدِ خوانش‌ها و ترجمه‌های سایمنز از آثار بودلر. تازه این ترجمه‌ها به اهمیت بودلر و جایگاهِ او در شعر مدرن پرداخته بودند، و البته سنت‌گرایانی هم بودند كه بودلر را شاعری مضحك یا پدرخوانده مكتب هرز‌گی می‌خواندند
