مدتی است در ادبیات داستانی ایران، اشتیاقی وافر به بازنمایی زندگی طبقات حاشیه‌ای و زیر و نزدیک به زیر خط فقر مشاهده می‌شود. این چرخش دوربین از زندگی طبقه متوسط و اختلافات زن و شوهری و سردی روابط و این دست چیزها به سمت مردمی که با بحران‌های دیگری درگیرند و سبک زندگی متفاوتی دارند
