تمثیل عنصری بااهمیت و پرارزش در ادبیات تلقی می‌شود. منتقدان ادبی بر این باور بودند که این عنصر ادبی پالوده‌کننده‌ ریه‌های مخاطب از نمودهای فانی زندگی و پرکننده‌ آنها با دمی پر از عناصر والای زندگی است.