حتی اگر از زاویه ی تقلیل گرایانه و واپس گرایانه ی مواجهه با فقط و فقط یک کمدی ساده، پرفروش و عامه پسند نیز به «اکسیدان» به عنوان دومین اثر بلند سینمایی حامد محمدی بنگریم، باز هم خود را مواجه با فیلمی می بینیم که هم در شناخت ژانر متبوع اش دچار خطای مبنایی است