داوود آتش‌بيك را بسياري از فعاليت‌هاي مطبوعاتي‌اش مي‌شناسند. او كارش را به عنوان منتقدي جدي در ادبيات ايران از سال 88 آغاز كرد و در اين مدت يادداشت‌ها و نقد‌هاي فراواني را به چاپ رسانيد.