نویسندهء این سطور میخواهد نشان دهد که برخلاف آراء همگان، سپهری، اگرچه مدتی مانند هدایت در عرفان هندی سیر کرد، ولی چونان هدایت به حقیقتی نرسید و همانند کافکا در این جستجوی پیگیر و بیامان، ناکام ماند
یکی از مسائل روانشناختی که فروید کاشف آن بود«عقدهی ادیپی»است. منظور فروید از عقدهی ادیپی تمایل جنسی به یکی از والدین و حسادت نسبت به دیگری است.