'نامه‌هایی دیگر از پراگ نیما ارمغان «...فکر می‌کنم که هرقدر که بیشتر از عمر آدمی می‌گذرد، بیشتر نیاز دارد که به کودکی‌اش برگردد، بیشتر اشتیاق دارد که کودکی‌اش را تصور کند و به آن‌چه در کودکی می‌اندیشید تحقق بخشد... در زمانی که دایره عمر دیگر دارد بسته می‌شود بر آن چندساله معدود کودکی متوقف مانده‌ام،…