مدتها است کسانی که به نوعی با فضای روشنفکری جامعه ما سر و کار دارند با این سوال مواجه هستند که چرا روشنفکران ایرانی نسبت به دهههای گذشته تاثیرگذاری به مراتب کمتری در جامعه دارند اگر نگوییم به طور کلی بلااثر شدهاند. کاهش تاثیرگذاری روشنفکران نتیجه بیتوفیقی آنها در یافتن مخاطب است