نویسنده فراموش نمیشود و اگرچه ممکن است در طی سالهایی دیده نشده یا بازخوانی نشود، اما باز هم از غیابِ خود خارج میشود و در دلِ نسلی که او را نزیسته، درک و بیان و خوانده میشود. این نگاه را میتوانیم درباره تقی مدرسی (۱۳۷۶-۱۳۱۱) با تأکید فراوان بگوییم و بنویسیم.
