من هربار که فرصت گفت وگویی حضوری یا تلفنی را با استاد نجفی می یافتم یا به نوشته ای از آن استاد برمی خوردم در من حس غریبی شکل می گرفت وهرچه سعی می کردم تا برای این استنباط خود واژه ای دقیق یا عبارتی گویا بیایم که بیانگرواقعی قضاوت من درخصوص استاد نجفی باشد…

ابوالحسن نجفی، زبان‌شناس و مترجم برجسته ایرانی در هشتاد و شش سالگی در بیمارستان مهر تهران درگذشت. او طی حدود نیم قرن فعالیت حرفه‌ای خود در چندین زمینه تلاش کرد و آثار ارزشمندی از جمله “غلط ننویسیم”، ترجمه “شازده کوچولو” و “خانواده تیبو”، و “فرهنگ فارسی عامیانه” بر جای گذاشت.

ابوالحسن نجفی باز هم جمعه‌ای دیگر دوستان و یارانِ دیرینه‌اش را گرد هم آورد. او که سالیان سال جمعه‌ها با جمعی از اهالی ادبیات و هم‌نسلانش در خانه‌ خود جلساتی مداوم داشت، بعد از ماه‌ها بیماری و روزها در بستر افتادن، در جمعه‌ای دیگر، دوم بهمن ١٣٩٤، در هشتادوشش سالگی چشم از جهان بست. ابوالحسن…

مرد بزرگ زبان و ادبیات معاصر در بستر بیماری ست، مردی که در تمام این سالها فارغ از مسائل برون متنی ادبیات تنها به زبان و ادبیات فارسی پرداخته و خدمات بزرگی بدان داشته است. بسیاری از بزرگان این دیار را به بهانه های سیاسی در مواقع دشواری رهاکردند. اما حالا پیری و بیماری به…

اهمیّت و مقام انسان فرهنگی را باید در سهمی دانست که در پیشرفت فرهنگ مملکت خود داشته است، از خلاقیّت گرفته تا تعلیم و تبادل‌های فرهنگی و تشویق جوانان و راهنمایی‌های سازنده و میراثی که از خود به جا نهاده است. در مورد آقای نجفی به پاره‌ای از آنها اشاره می‌کنم