شاعری که خود را با ظرافت،با طراوت و با شقاوت می افریند.به تعبیر لاول او زنی است سحرآمیز،بزرگ و گاه ابر واقعی.آفرینه های ادبی او گاه همچون خود او شگرف اند.او شدیداً بر روی خود تمرکز می کند و این به تعبیر منتقدان عامل انرژی و پویایی اوست.
راه‌هاي آفرينش در هنر از مسير رنج عبور مي‌كند چرا كه رنج عميق‌ترين روح انساني را در نويسنده بر مي‌انگيزد و جاودان‌ترين آثار را به ثمر مي‌رساند.
ادبيات زنان و رنج زيستن
فرج براري
در گذر مصيبت بار زندگي زنان شاعر و نويسنده‌اي، بودند كه در نوشته‌هايشان از نقش قراردادي و اجتماعي خود…