جاش کوهن در مقدمه کتاب «چگونه فروید بخوانیم» از یک زیگموند فروید عروسکی سخن می‌گوید، تقدیمیِ یک دوست، که بالای سر او در قفسه کتاب‌هایش جاخوش کرده است. کوهن این فروید عروسکی را نمادی می‌داند برای فرویدی که جامعه مصرفی آن را «بی‌خطر» کرده و به «نقش و نگاری معمولی در کاغذ دیواری هزار رنگِ…
