ویلیام فاکنر، در می‌سی‌سی‌پی، یعنی یکی از کانون‌های نژادپرستی در آمریکا، به دنیا آمد و زندگی کرد. اکثر رمان‌هایش نیز در همین سرزمین می‌گذرد و از این رو، برده‌داری و تبعیض نژادی موضوعی آشنا در آثار اوست. جالب اینکه برخلاف قریب به اتفاق نویسندگان سفیدپوستِ آن عصر، نشانه‌های آشکاری از اعتراض و مخالفت با تبعیض…

این مرد سفیدپوست راه فراری از زیر بارِ نژادپرستی نداشت، اما قدرت آفرینش خودش را از آن می‌گرفت

فاکنر تقریباً سی سال تمام، خود و داستان شخصی زندگی‌اش را پنهان کرد. تازه حالا بیشتر در انظار عمومی ظاهر می‌شود، اجازه می‌دهد از او عکس بگیرند و دوستان و آشنایانش به قدری در بارۀ او و خانواده‌اش حرف می‌زنند که یافتن دلایل و زمینه‌های داستان‌های پرهیجان و پرسرعت او امکان‌پذیر می‌شود.

ویلیام فاکنر درحالی که از منظر یک مرد پنجاه و چند ساله به گذشته‎ نگاه می‎کرد به یکی از دوستان خود نوشت: “حالا برای اولین بار درمی‎یابم که از چه نعمت شگفت‎انگیزی برخوردار بودم: من که یک آدم‎ کاملا بی‎تحصیلات بودم و حتی دو تا همصحبت باسواد هم نداشتم چه‎ برسد به همصحبت اهل ادبیات،…