صرف نظر از تریستانا(۱۹۷۰) و ویریدیانا( تنها فیلم‌های کاملا اسپانیایی بونوئل)، دیگر آثار دوره پایانی کارش همه با همکاری ژان کلود کریر، فیلمنامه‌نویس فرانسوی، نوشته شده‌اند
جاش کوهن در مقدمه کتاب «چگونه فروید بخوانیم» از یک زیگموند فروید عروسکی سخن می‌گوید، تقدیمیِ یک دوست، که بالای سر او در قفسه کتاب‌هایش جاخوش کرده است. کوهن این فروید عروسکی را نمادی می‌داند برای فرویدی که جامعه مصرفی آن را «بی‌خطر» کرده و به «نقش و نگاری معمولی در کاغذ دیواری هزار رنگِ…