اشتراوس اهل فلسفه را به طور کلی دو دسته می‌کند: فیلسوفان و پژوهشگران فلسفه. فیلسوفان بسیار کم‌شمارند. او اکثریت قریب به اتفاق اهل فلسفه، از جمله خودش، را حداکثر پژوهشگر فلسفه می‌داند و نه فیلسوف