عباس کیارستمی بدونشک آخرین بازمانده دورهای از تفکر در ساحت سینمای خاص و آینده است؛ نسلی که خواست و کوشید تا به اندازه نوههای خود دنیای شیرین و شاید مخوف دکمهها را بیاموزد، سفرهای کوتاه و پرتعجب با دکمهها برود، اما هرگز به خلاقیت و هنر قابل نرسید